Masoneria

Reprint książki wydanej w 1908 roku w Krakowie, w której omówiono historię masonerii w Polsce w XVIII i na początku XIX wieku.

Barruel otwierał czytelnikom swoich dzieł oczy na wielkie niebezpieczeństwa, jakie grożą Kościołowi i państwu ze strony tajemnych towarzystw, tak długo tolerowanych, a nawet popieranych przez rządy, do których wywrócenia zmierzały. 

Autor Czarnej księgi masonerii, znany niemiecki dziennikarz, proponuje poddać ruchy masońskie rutynowym, empirycznym badaniom, próbując dowiedzieć się, kim są ich uczestnicy, do jakich partii należą, jak zdobywają pieniądze, dlaczego działają w ruchu wolnomularskim i dlaczego tak bardzo zależy im na tajności.

Masoneria to więc, jak pisze Święty, „sekta antyreligijna”, która dąży do „usunięcia religii Chrystusowej” i „zastąpienia jej swoją religią, to jest kultem natury i ubóstwieniem człowieka, jako też do obalenia Kościoła, by zamiast niego stać się Kościołem świata”.

Wznowiony tu tekst Doboszyńskiego Konspiracje stanowi, zgodnie z umieszczoną na stronie tytułowej informacją fragmenty pracy pt. „Ustrój Narodowy”.

Jej pisanie zapoczątkował autor jeszcze w więziennym zaciszu, lecz ze względu na wybuch wojny praca ta nigdy nie została ukończona. Podejmując się tak kontrowersyjnego tematu Doboszyński od samego początku musiał liczyć się z mogącą pojawić się krytyką. Nie przerażało go to jednak, gdyż uważał problem za na tyle ważki by zaryzykować. Na pierwszy rzut oka autor pisał w swej pracy o pewnym ogólnym mechanizmie funkcjonowania konspiracji. Nie sposób jednak nie zauważyć, że w istocie przedstawiał on na tym tle własne poglądy na działalność masonerii. Ostrzegał przy tym przed przenikaniem zaczerpniętego od tych struktur konspiracyjnego sposobu działania do innych, często nie związanych z masonerią w sposób bezpośredni, organizacji.

Feliksa Eger — polska literatka, historyczka i bibliotekarka. Urodziła się w 1835 r. w Przasnyszu. Przez wiele lat pracowała jako bibliotekarka w Wilanowie, jednocześnie szeroko udzielając się w kręgach towarzyskich Warszawy. Autorka opracowań historycznych, przedmiotem których była w szczególności historia masonerii.

Pierwsze wydanie książki św. bp Józefa Pelczara o masonerii, które autor podpisał pseudonimem J.S. Korczyński (następne, rozszerzone wydania, podpisywane już były imieniem i nazwiskiem autora). Publikacja pomaga czytelnikowi poznać, czym jest masoneria oraz jaka jest jej polityka w wybranych krajach świata, w tym w Polsce.

Książka w fachowy i dogłębny sposób przedstawia szereg zagadnień związanych z masonerią. Praca ta pomoże Czytelnikom rozwiązać wiele zagadek, które masoneria skrzętnie chowa przed światem. Obnażanie prawdziwego oblicza masonerii jest dzisiaj szczególnie potrzebne. Żyjemy bowiem w czasach, w których umacnia ona swoje szyki, wciela w życie swoją globalną ideologię, czuje się całkowicie bezkarna w tym co robi, a za pomocą podległych sobie mediów zakłada kolejne filantropijne maski i ośmiesza tych, którzy próbują z nią walczyć drogą prawną i ostrzegać równocześnie o zagrożeniach, jakie stanowi masoneria dla niepodległości Polski.

Broszura autorstwa Jędrzeja Giertycha (1903–1992) to kompilacja dwóch artykułów z „Opoki”. J. Giertych odpiera zarzuty stawiane św. Maksymilianowi Kolbe, twórcy Rycerstwa Niepokalanej jakoby był „antysemitą”. W drugiej części broszury dotyczącej osoby Janusza Korczaka, J. Giertych zabiera głos w sprawie częstych porównań Założyciela Niepokalanowa i jego męczeńskiej śmierci ze śmiercią Korczaka.

Książka Jędrzeja Giertycha opisuje sytuację Kościoła Katolickiego po zakończeniu Soboru Watykańskiego II. Obnaża działania wrogów Chrystusa, zarówno tych, działających na zewnątrz Kościoła, jak i tych, którzy udają katolików. Piętnuje bierność i wzywa do podjęcia stanowczej walki w obronie Wiary i Tradycji katolickiej.

Książka powstała w oparciu o odczyty wygłoszone przez autora w październiku 1884 r. w Edynburgu, w sześć miesięcy po ukazaniu się encykliki papieża Leona XIII Humanum Genus (O masonerii).

„Jak z wypowiedzi papieży na temat masonerii wynika, wolnomularstwo jest ośrodkiem, motorem i duszą tego antychrześcijańskiego i antyspołecznego ruchu, zapewne najbardziej destruktywnego i anaturalnego, jaki kiedykolwiek pojawił się na świecie. Leon XIII, w wielkiej swej encyklice o masonerii, wspomina o wojnie wypowiedzianej cnocie i prawdzie przez Królestwo Szatana na ziemi i stwierdza, iż wodzem w tej wojnie jest właśnie zwarty organizacyjnie, lecz szeroko na świecie rozprzestrzeniony Związek Wolnomularzy”

(fragment książki)