Stosunki polsko-żydowskie

Gwiazda i Krzyż to opis dwóch tysięcy lat fascynującej historii narodu żydowskiego i jego religii, zwłaszcza zaś życia w diasporze. Niezwykle interesujący jest niejako główny wątek - kompleks judaizmu wobec chrześcijaństwa i próby konkurowania z nim czy wręcz jego zdominowania. Autor ukazuje, jak dobre początkowo stosunki Żydów z ludnością krajów europejskich stopniowo się pogarszały, prowadząc w skrajnych przypadkach do linczów i pogromów. Powody odległe były jednak od rasizmu.

Co do politycznego aspektu żydowskiego rasizmu,  to twierdzenie o wyjątkowości ludobójstwa dokonanego na Żydach przez Niemców podczas II wojny światowej  jest  nieprawdziwe. To zwyczajny polityczny mit, polityczna propaganda: „religia świecka”, czyli ideologia. Ludobójstwo dokonane w Związku Sowieckim przez komunistów na „klasowych wrogach rewolucji” przekracza wielokrotnie liczbę żydowskich ofiar Hitlera (6 milionów według najwyższych szacunków) i oceniane jest (wedle najniższych szacunków) na 20 milionów ofiar.

Problematyka stosunków polsko–żydowskich od wieków budzi wiele kontrowersji. Niestety, mimo dużej liczby opracowań na ten temat, w podręcznikach historycznych, książkach i artykułach prasowych, w miarę upływu czasu, coraz więcej miejsca poświęca się polskiemu antysemityzmowi, a przemilcza zachowania Żydów, które takie nastroje budziły.
Na liczne przekłamania o postawie Polaków wobec Żydów, krążące dzisiaj po całym świecie i psujące wizerunek naszego kraju, nikt nie reaguje bądź to z obawy przed zakwalifikowaniem go do grona antysemitów, bądź to z niewiedzy o relacjach między tymi nacjami w różnych okresach historii Polski.

Krzyczymy, że nam Polskę wzięli Rusy, Prusy

I za to wstręt czujemy do nich w głębi duszy;

Dzisiaj naszą ojczyznę rozbierają żydzi,

Lecz mało kto z Polaków czuje to i widzi!

-----------

Jakie tajemnice „zdradził” czcigodny kapłan, ks. Mateusz Jeż, że skazano go praktycznie na zapomnienie, a jego książki nie doczekały się ani jednego wznowienia po roku 1944?

Książka powstała w odpowiedzi na aktualne oskarżenia rzucane pod adresem Polaków w kwestii eksterminacji Żydów. W treści znajdziemy pokaźny zestaw faktów historycznych, wskazujących na rzeczywistą pozycję Polski względem narodu żydowskiego w okresie Holocaustu.

Głęboko przemawia mi do przekonania sylogizm Józefa Szujskiego (1835-1883), który pisał o „fałszywej historii jako mistrzyni fałszywej polityki”. Anegdotycznie akurat ten cytat zawdzięczam człowiekowi, który w swej politycznej praktyce w sposób wręcz idealny zilustrował tezę Szujskiego - Bronisławowi Geremkowi (1932-2008) - a który tak chętnie posługiwał się może nawet lepszą od oryginału parafrazą: „Zła historia jest matką złej polityki”. Czy zasada ta działa także w przypadku niżej podpisanego – to zechce Sz. Czytelnik rozstrzygnąć na podstawie zamieszczonych tu autorskich interpretacji zarówno wydarzeń odległych w czasie, jak i bliskich, a nawet nieco wybiegających w przyszłość politycznych prognoz.

Dzieło stanowi rozwinięcie rozważań teoretycznych zawartych w pracy O wielości cywilizacyj. Poświęcone jest omówieniu znacznego i zwykle ujemnego wpływu cywilizacji żydowskiej na łacińską.
Gminy żydowskie żyły przez dwa tysiąclecia wśród chrześcijan jako ciało odrębne, zachowując swe cechy swoiste, wywierają dezorganizujący wpływ na kulturę, sposób mylenia, moralność i wartości świata łacińskiego przez naginanie życia do często najzupełniej utopijnych teorii, skostniały formalizm życia religijnego oraz podwójną etykę - inną dla obcych, inną dla swoich.

Cena obejmuje komplet 3 tomów. 

Nie ma wątpliwości, że wiedza o naszej przeszłości jest tym, co pomoże zrozumieć nam miejsce, w którym obecnie jesteśmy – a książka Reeda z pewnością takiej wiedzy dostarcza.

Nie ma wątpliwości, że wiedza o naszej przeszłości jest tym, co pomoże zrozumieć nam miejsce, w którym obecnie jesteśmy – a książka Reeda z pewnością takiej wiedzy dostarcza.

Książka stanowi swoiste memento dla Polski, dla Kościoła i dla całej zachodniej cywilizacji, za której przekonanego zwolennika, a wręcz wyznawcę czy nawet obrońcę uważał się prof. Wolniewicz. Autor był bez wątpienia jest jednym z najważniejszych myślicieli, jak on sam to określał, „prawoskrętnych” drugiej połowy XX i początków XXI wieku, jacy pracowali i publikowali w Polsce. Zmarł w 2017 roku. Oddajemy zbiór tekstów Profesora oraz ostatnie wywiady z nim przeprowadzone.

KTO DOPOMOŻE ŻYDOWI… - książka o wielowymiarowym tytule. Zdanie wzięte z okupacyjnych ustaw niemieckich można dopełniać na wiele sposobów. Ten, kto pomagał podlegał karze śmierci. Po wojnie dostawał Medal Sprawiedliwego Pośród Narodów Świata, ale bywał też nazywany antysemitą. Dyskusja dotycząca postaw Polaków wobec Holocaustu, roi się od skrajnie sprzecznych opinii i sądów. Cechują ją skrajne emocje, płynące z różnych doświadczeń, które są absolutyzowane.

Ryzykowali wszystko: życie własne i swoich bliskich, swoich sąsiadów i całych wsi, by ratować Żydów, często zaledwie znajomych lub nawet zupełnie sobie obcych. Wojna splotła ich losy tak, że – jak pisze Autorka - stali się syjamskimi braćmi, zrośniętymi nie ciałem tylko groźbą śmierci. Wydawałoby się – na zawsze. Ale czy tak było? Czy wybawiony stawał się wybawcą, kiedy po wojnie ich losy się
odwróciły?

Zweryfikowana po latach przez Autorkę wersja książki Czterdzieści twardych ukazuje się teraz pod nowym tytułem Poza strachem.