Stosunki polsko-żydowskie

Dzieło to, napisane po łacinie, zostało w 1937 roku przetłumaczone na język polski. Książka jest reprintem wydania z 1937 roku, ale obejmuje jedynie polskojęzyczną część powyższego wydania.
W wydaniu z roku 1937 oprócz polskiego tłumaczenia Chrześcijanina w Talmudzie zamieszczono obszerne wprowadzenie oraz łaciński oryginał dzieła.

Ks. J. Kruszyński w przystępnej formie przedstawia treść świętej księgi Żydów - Talmudu. Opracowanie można traktować jako podręczny przewodnik po zagadnieniach religii żydowskiej. Przewodnik tym bardziej interesujący, gdyż porusza drażliwe kwestie stosunku Żydów zarówno do chrześcijaństwa, jak i do samego Pana Jezusa i Matki Boskiej. Zdobyta dzięki książce wiedza z całą pewnością przyda się w dyskusji o pojednaniu judeo - chrześcijańskim.

Reprint wydania z 1923 roku.

(..) Praca niniejsza ma na względzie wyprowadzenie z błędu tych wszystkich, co nie pojmują, czy też nie zdają sobie sprawy czym jest dla nas w dobie obecnej kwestia żydowska. Aby zrozumieć współczesne tendencje żydostwa międzynarodowego, sięgam nieco do historiozofii i przedstawiam czynniki tak urabiające psyche żydowską, że przy zetknięciu się Żydów z narodami jeszcze pogańskimi, a później chrześcijańskimi, wszędzie i zawsze wynikały zatargi. Żydzi, zgodnie ze swoimi właściwościami duchowymi, zachowują względem obcych narodów stanowisko nieszczere, nieprzychylne, a dla pewnych powodów, wyłuszczonych w pracy, względem Odrodzonej Polski otwarcie wrogie. Musimy ten objaw koniecznie zrozumieć, on też jest celem niniejszej książki.(..)

Ks. Józef Kruszyński (z przedmowy)

Niniejsza książka ma na względzie zaznajomienie czytelnika z charakterem i zasadami religii współczesnego żydostwa. Istnieje powszechne przekonanie, iż żydzi wyznają religię starotestamentową, to znaczy tę samą, którą zalecają święte księgi Starego Testamentu i którą wyznawali Izraelici przed Chrystusem. W rzeczywistości tak nie jest.

W interesie najszerszego ogółu polskiego leży, aby kwestię żydowską poznał i aby dokładnie uświadomił sobie, że współczesne dążności żydowskie idą całkiem po innej linii aniżeli nasza sprawa narodowa. Ta rzecz zasługuje na najszerszą popularyzację, oczywiście nie w tym celu, iżby podniecać antagonizmy i wywoływać zatargi, które obydwóm stronom tylko szkodę wyrządzić mogą.

Reprint wydania z roku 1906.

Główne założenie współczesnego żydowskiego mesjanizmu polega na tym że nowym mesjaszem jest naród żydowski czy idea supremacji żydów. W rojeniach mesjanistów żydowskich rządy żydowskie miały przynieść powszechne szczęście. Ksiądz Trzeciak w swej książce stwierdził że celem socjalizmu, marksizmu i komunizmu jest dominacja żydowska.

Reprint wydania z 1911 r.

"Poznanie całokształtu życia u Żydów w epokowej chwili wystąpienia Chrystusa Pana jest dla nas kwestyą pierwszorzędnej doniosłości pod względem religijnym i cywilizacyjno społecznym. Niniejsza praca w I części przedstawia życie umysłowe, w II zaś życie religijne.
Ogłaszając drukiem tę pracę, zawierającą moje wykłady trzechletnie w Akademii duchownej, pragnę obudzić zamiłowanie do studyów biblijnych u młodego kleru, zwłaszcza że nauki teologiczne u nas, a szczególniej jeszcze nauki biblijne leżą zupełnie odłogiem. Zaniedbanie to mści się już i mścić się jeszcze surowiej będzie na życiu naszem społecznem, religijnem i kościelnem."

W lutym 2018 r. Polska padła ofiarą zaplanowanej i skoordynowanej agresji, która obnażyła w sposób bezceremonialny brak profesjonalizmu polskich dyplomatów. Zatrważający brak zrozumienia, że sztuka dyplomacji jest przede wszystkim sztuką prowadzenia wojny i to bynajmniej nie w metaforycznym sensie tego słowa. Po przyjęciu przez Sejm nowelizacji ustawy o IPN, gdy izraelski ambasador zaatakował Polskę, do tego na jej własnym terytorium, w Auschwitz, w świetle jupiterów i w obecności polskiego premiera, gdy izraelski minister wywiadu obciążył odpowiedzialnością za holokaust cały naród polski, odgrażając się „my, Izraelczycy nigdy nie zapomnimy i nie wybaczymy”, gdy izraelski minister edukacji zapowiedział wprowadzenie we wszystkich szkołach zajęć o odpowiedzialności Polaków za holokaust, gdy przywódca izraelskiej opozycji ogłosił, że „były polskie obozy i żadne prawo tego nie zmieni”, jedyną odpowiedzią było zaskoczenie.

Krzysztof Baliński w swojej najnowszej książce wraca do tematu, który chwilowo został przykryty najpierw przez „pandemię” a teraz kolejną „wojną o pokój”. Ta grabież w majestacie prawa nazywana zwrotem mienia pożydowskiego jest tykającą bombą...

Eseje prof. Kevina MacDonalda (Uniwersytet Stanowy Long Beach, Kalifornia, USA), umieszczone w niniejszym zbiorze, poruszają uczciwie, jak i gruntownie temat żydowskich wpływów etnicznych. Przynoszą także dogłębne wytłumaczenie powodów, dla których tak wielu Żydów reaguje gwałtownie na wszystko, co uważa za niebezpieczne dla swego punktu widzenia i wynikającej zeń polityki, dlaczego mają oni skłonność do tego, aby widzieć zagrożenie nawet w zupełnie niewinnych uwagach i działaniach nie-Żydów.

J. I. Kraszewski, mieszkając jako redaktor kronenbergowskiej „Gazety Codziennej” kilka lat w Warszawie i ocierając się o asymilatorów żydowskich, poznał ich z bliska z osobistej obserwacji. Co widział dokoła siebie, na co patrzył uważnym, badawczym okiem znakomitego psychologa, to wyzyskał w swej powieści pt. „Żyd” (1866 r.).

Nad krajem zbierały się czarne chmury, brzemienne w grzmoty i pioruny armat. Bezkrytyczna młodzież, odurzona entuzjazmem, obliczając zwyczajem swoim siły na zamiary, zamiast odwrotnie, pchała kraj do czynu, który nie mógł od razu wydać skutków wymarzonych.

Zwąchali to zbogaceni bankierzy i kupcy żydowscy swoim nosem handlarskim, liczącym od świtu do zmierzchu, wrażliwym na wszelkie straty.

Obradowali Polacy za i przeciw powstaniu zbrojnemu, „czerwoni” i „biali” — obradowali także w powieści Kraszewskiego „oświeceni” asymilatorzy żydowscy. Jak obradowali?...