Historia myśli politycznej

O ile na Zachodzie krytyka religii miała charakter racjonalistycznego obalania przesądów w celu ofiarowania człowiekowi pełnej swobody myślenia i kierowania sobą, o tyle Niemcy nie poprzestawali nigdy na tej negatywnej krytyce, jakkolwiek chętnie brali w niej udział, o czym świadczy chociażby Feuerbach i Strauss, ale starali się zawsze na miejsce Boga obalonego stawić bogów nowych.

Christian Meier w swojej książce dowodzi, że problem "polityczności", tak często we współczesnym świecie krytycznie traktowany i spychany na obrzeża życia wspólnotowego, nie stracił swojej aktualności oraz ważności i pilnie domaga się w świetle greckiego dziedzictwa ponownego rozpatrzenia i sformułowania.
Prof. Maria Dzielska

Zdawałoby się, że co, jak co, ale własność prywatna to rzecz znana i nie wymagająca jakichś głębszych analiz. Kiedy jednak przyjrzeć się problemowi z bliska okaże się szybko, że jest to najbardziej kontrowersyjna idea w dziejach ludzkości. Problemem zainteresował się filozof i ekonomista, Dariusz Jurus, zebrał  materiał dowodowy w sprawie własności prywatnej.

Prezentowany wybór, nieco wbrew tytułowi, został skomponowany w ten sposób, aby ukazać dokonania i poglądy szkockiego autora przede wszystkim w dziedzinie filozofii polityki. Mimo że od pierwszej publikacji tych tekstów minęło z górą dwa i pół wieku, współczesny czytelnik znajdzie w nich wciąż aktualne i inspirujące rozważania o wolności słowa i wolności obywatelskiej, granicach konfliktu politycznego, partiach i stronnictwach politycznych, czy warunkach posłuszeństwa wobec władzy. Większość zebranych w niniejszej publikacji esejów - dziś zaliczanych do klasyki gatunku - ukazuje się w języku polskim po raz pierwszy.

Voegelin kontynuuje w tej książce badania, które podjął we wcześniejszych tomach, doprowadzając narrację do czasów upadku cesarstwa rzymskiego. Można w niej znaleźć także obszerne odwołania do paralelnych fenomenów w kulturach azjatyckich, szczególnie do cywilizacji chińskiej.

Termin liberalizm pochodzi od łac. liberalis — wolny, właściwy człowiekowi wolnemu i odnosi się do ideologii, która promuje hasła wolności, tolerancji i pluralizmu. Określa się nim jednak tak różnorodne zjawiska, że nie jest to termin łatwy do zdefiniowania: „Pojęcie liberalizmu nie jest jednoznaczne, zwłaszcza w odniesieniu do różnych sektorów ludzkiego życia indywidualnego i społecznego.

Praca poświęcona jest konstytucjonalizmowi Rosji i jego współczesnemu funkcjonowaniu w Federacji Rosyjskiej. Przedstawione zostało podłoże historyczne, tj. zarówno próby stworzenia rosyjskiego modelu konstytucyjnego przed rewolucją bolszewicką (okres przed 1905 r. opracował H. Izdebski), jak kształtowanie się monarchii konstytucyjnej, umocnienie oraz dekompozycję "konstytucjonalizmu socjalistycznego" (A. Bosiacki, który przedstawił także zagadnienia współczesnego konstytucjonalizmu Federacji Rosyjskiej).

Idąc od starożytnej filozofii śmierci do współczesnej śmierci filozofii, autor raz jeszcze rozważa historię, która nie łudzi nadzieją stojącego za rogiem happy endu. Zamknięci w pułapce języka i czasu musimy podjąć trud myślenia od początku – wziąć do rąk Fedona, wejść do celi Boecjusza, rozsupłać dystynkcje scholastyków, posłuchać współczesnych.

Licząca ponad 600 stron fundamentalna monografia zjawiska antysemityzmu stanowi ( obok wydanej ponad sto lat temu w języku francuskim dwutomowej „ Historii antysemityzmu” profesora Lourie ) wyczerpujące, syntetyczne opracowanie aspektów filozoficznych, psychologicznych, ekonomicznych, rasowych, historycznych tego zjawiska.

Historyczno-filozoficzna analiza źródeł nazizmu.

Skromna objętościowo, ale ważna broszurka Jędrzeja Giertycha przybliża Polakom to czym był, jest i będzie Ruch Narodowy w Polsce. Autor pokazuje jak rodziła się nowoczesna idea narodowa, gdzie tkwią jej korzenie, pisze o osiągnięciach narodowców w dziele odbudowy Państwa Polskiego po I wojnie światowej. Pisze także o tragedii Narodu po 1945 r. Broszurę należy traktować jako przewodnik po najnowszej historii Ruchu Narodowego i najnowszej historii Polski.

Reforma Cerkwi stała się faktem. Paradoksalne zachowanie monarchy – pomazańca i Antychrysta – było skrajnie odczytywane przez Rosjan, lecz nie pozostawało dla nich niezrozumiałym. W kulturze znaczonej raskołem, w zatarciu granic pomiędzy władzą prawdziwą a samozwańczą (Łżedymitr, Łżealeksy), cezura pomiędzy sacrum a profanum, imperium a sacerdotium nie była dla wyznawców prawosławia najistotniejsza.