Religia, historia Kościoła

Fascynujące opowieści o mistyczkach, wizjonerkach i prorokiniach.
Annerose Sieck przedstawia historie niezwykłych kobiet z czasów średniowiecza i wczesnej nowożytności, które wykraczały poza ówczesne kulturowe role i schematy. Opowiada o ich głębokiej wierze, odwadze i ogromnej determinacji w poszukiwaniach duchowych. Przybliża również pisma, w których przekazały swe intrygujące wizje i osobiste doświadczenia spotkań z Bogiem.

Listy starego diabła do młodego angielskiego pisarza C. S. Lewisa to książka opisująca działanie diabłów, usiłujących opanować ludzką duszę. Stary i doświadczony Krętacz udziela rad młodszemu Piołunowi, wyjaśniając mu jak wykorzystywać słabości ludzi, osaczać ich, wzmacniać wady i osłabiać zalety, pozwalające ludziom czynić dobro. Wydawałoby się, że tak napisana książka to podręcznik czynienia zła. Nic bardziej mylnego, książka C. S. Lewisa przepełniona jest wartościami chrześcijańskimi i pochwałą dobra, a przy tym napisana jest ze swadą i niespotykanym humorem.

Porywająca, mocna duchowo książka o stawaniu się chrześcijaninem, o radykalnym pójściu za Panem, o odkrywaniu swojej drogi życia i wiernym podążaniu nią w myśl wezwania „obyś był zimny albo gorący”.

Ksiądz Michał Olszewski, opierając się na swym doświadczeniu w walce z mocami ciemności, przedstawia istotę i przebieg rytuału egzorcyzmu. Podkreśla, że jest on przede wszystkim wyrazem miłości Boga i Kościoła do cierpiących na skutek zniewolenia duchowego. Jego opowieść zaś przeniknięta jest autentyczną radością z doświadczania Bożego działania podczas tej posługi. Pojawiają się w niej mrożące krew w żyłach nadnaturalne fenomeny, których doświadczył autor, jednak ukazane są one zawsze w perspektywie objawiania niezwykłej mocy Bożej, która przewyższa nieskończenie wszelkie sztuczki demonów.

Msza Święta powinna znajdować się w centrum naszej wiary. Niestety, wielu z nas ma problem z pełnym, świadomym uczestnictwem w Eucharystii. Wiele jej elementów jest dla nas niezrozumiałych i niejasnych. Nie ułatwia nam sprawy język liturgii, który ze swej natury jest daleki od języka, jakim posługujemy się na co dzień.

Fascynujące opowieści o ludziach, którzy mieli odwagę stanąć do walki w obronie chrześcijańskiego świata.

Przedstawiono tu  obrońców polskiego Przedmurza, norweskich krzyżowców walczących o dostęp do Ziemi Świętej oraz ojców inkwizytorów zwalczających brutalne sekty. Są Wandejczycy powstający przeciw jakobińskiej tyranii i tyrolscy insurgenci rzucający wyzwanie Zjednoczonej Europie Bonapartego. Starczyło miejsca dla węgierskich, filipińskich i kubańskich antykomunistów, dla nikaraguańskich contras oraz boliwijskich chłopów przeciwstawiających się międzynarodowej hordzie rewolucjonistów Che Guevary. Przybliżono bolesne dylematy bojowników Algierii Francuskiej, jak i tragiczny los chrześcijan w zdekolonizowanej Czarnej Afryce.

Nic a nic nie zapowiadało, że Jan Maria Vianney odegra jakąś szczególną rolę w doprowadzaniu ludzi do Boga. W seminarium miał ogromne problemy z przyswojeniem sobie wymaganej wiedzy, a już zupełnie nie radził sobie z łaciną. Jeden z profesorów miał podobno powiedzieć o nim: „Co taki osioł może zdziałać w duszpasterstwie?”. Nie miał też zadatków na porywającego kaznodzieję. Przemawiał długo, wysokim, chrypliwym głosem, raz za razem tracąc wątek. Jak to się stało, że ów nieporadny „nieuk” zdobył dla nieba ogromną rzeszę ludzi, możecie przeczytać w tej znakomitej biografii sławnego proboszcza z Ars.

Barwna i poruszająca opowieść o jednej z najsłynniejszych chrześcijańskich świętych matek, dzięki której Kościół do dziś może czerpać z mądrości św. Augustyna.

W poszukiwaniu duchowości, której rzeczywiście nauczał Jezus, Brant Pitre w charakterystycznym dla siebie stylu sięga do żydowskich korzeni tego nauczania i konfrontuje je z pismami ojców Kościoła i świętych. Rezultat tych poszukiwań jest imponujący. Otrzymujemy odkrywcze wyjaśnienia fragmentów Ewangelii, uderzające swą trafnością reguły życia duchowego oraz przystępne i napisane z ogromną pasją wyjaśnienia klasycznych zagadnień duchowości chrześcijańskiej, takich jak:
•    modlitwa ustna, medytacja i kontemplacja;
•    etapy duchowego wzrostu;
•    zalecana przez Chrystusa w Kazaniu na górze praktyka modlitwy, postu i jałmużny;
•    lectio divina, czyli lektura Biblii, przyrównywana przez ojców Kościoła do drabiny prowadzącej do nieba;
•    siedem grzechów głównych i cnót im przeciwnych, czyli strategia wzrastania oparta na dogłębnym poznaniu siebie samego;
•    rachunek sumienia;
•    walka duchowa i ciemna noc duszy, czyli co robić, gdy Bóg milczy.

Lewis, wyróżnia cztery rodzaje miłości: przywiązanie, przyjaźń, miłość erotyczną i caritas. Ta ostatnia, jako miłość Boga i bliźniego, jest z nich najważniejsza. Lewis pokazuje jak płynne są granice między poszczególnymi rodzajami miłości. Bowiem jedna może przechodzić w drugą tak, abyśmy w rezultacie lepiej mogli zrozumieć, kim i po co jesteśmy.

Czy można powiedzieć, że posługa egzorcysty to zawód jak każdy inny? Jak wygląda zwykły dzień z życia egzorcysty? Jakimi cechami charakteru muszą wykazywać się kapłani posługujący tym charyzmatem? Na jakie niebezpieczeństwa są narażeni w swej codziennej pracy?

Jedna z filozoficzno-religijnych książek, C.S. Lewis – „Podział ostateczny”  – to literacka, alegoryczna opowieść, która pozwala zrozumieć, czym jest zło.