Religia, historia Kościoła

Czy nadmiar dźwięków, obrazów, informacji, wydarzeń, wszelki zgiełk wokół nas i w nas samych nie przyprawia nas o ból duszy? Żyjemy w świecie rozbieganym, w przyspieszonym tempie pędzącym nie wiadomo dokąd. A nawet jeśli sami nie daliśmy się do końca wciągnąć w ten wir, widzimy, jak ulegają mu nasi bliscy: rodzina, przyjaciele, podopieczni… Czasem chciałoby się, by ktoś wreszcie powiedział temu wszystkiemu: STOP!

Takim znakiem STOP jest nowa książka kardynała Roberta Saraha: Moc milczenia. Przeciw dyktaturze hałasu.

Eucharystia jest prawdziwym sercem żyjącego Kościoła. Jeśli konkretne przejawy kultu Boga obecnego w Eucharystii są redukowane, serce to doznaje zranienia. Aby uzdrowić serce Kościoła naszych czasów, trzeba uzdrowić sposób traktowania Jezusa Eucharystycznego obecnego w konsekrowanej Hostii. Bo Hostia konsekrowana – w każdej, nawet najmniejszej swojej cząstce – to sam Pan!

Potrzebujemy radykalnej odnowy, powrotu do korzeni, dbałości o to, co święte.

Dlaczego Kościół katolicki jest pogrążony w tak głębokim kryzysie? Jaka będzie nasza wiara po okresie zamkniętych kościołów? Czy uda nam się ocalić to, co w Kościele najświętsze? 

Ten ważny dwugłos w obronie celibatu kapłańskiego wybrzmiewa w trudnym dla Kościoła czasie, gdy „kapłaństwo przechodzi przez czas ciemności. Wielu księży (…) zdezorientowanych nieustannym kwestionowaniem ich celibatu konsekrowanego, przeżywa pokusę, by zrezygnować i wszystko zostawić”. 

"U samych korzeni zapaści Zachodu kryje się kryzys kulturowy i tożsamościowy. Zachód już nie wie, kim jest, ponieważ już nie wie i nie chce wiedzieć, kto go ukształtował, kto go utworzył takim, jakim był i takim, jakim jest. Wiele krajów nie zna dzisiaj swojej historii. To paraliżowanie samego siebie w naturalny sposób prowadzi do upadku, który otwiera drogę nowym cywilizacjom barbarzyńskim".

W swoich rozważaniach autor proponuje klasyczną drogę ascezy w odniesieniu do życia kapłańskiego. Dziś jest to już niestety droga prawie zapomniana, mówi się o niej niewiele albo zupełnie pomija ją milczeniem. Czy kapłan może żyć bez osobistej, ciągłej i solidnej ascezy? Według kardynała Sarah, tak jak według wszystkich ludzi głęboko uduchowionych z minionych epok, jest to niemożliwe. Posługa kapłańska wywiera zbawienny i głęboki wpływ na życie osobiste i apostolat tylko wówczas, gdy pełni ją ktoś, kto ze swym stanem życia, przeżywanym w łasce i odpowiedzialności, łączy stosowną ascezę. (…)

Sługa Boży arcybiskup Fulton J. Sheen z pasją zachęca do zwrócenia naszych kroków w stronę nieba. Daje też szczegółową mapę jako pomoc w pokonywaniu kolejnych etapów – stopni na drodze do królestwa światłości. Drogowskazami są tu na nowo przypomniane podstawowe prawdy o sądzie Bożym, o wierze i miłości, o modlitwie, o walce ze złem, a także o cierpieniu i śmierci.
Uznany amerykański kaznodzieja z właściwą sobie błyskotliwością przekonuje, że choć we współczesnym świecie niezwykle trudno być prawdziwym chrześcijaninem, to królestwo Boże już tu ma swój początek, a u kresu drogi czeka wieczne szczęście.

Chociaż pierwsze wydanie tej książki ukazało się ponad pół wieku temu, do dzisiaj pozostaje ona niezwykle aktualna i otwiera ludzkie serca na miłość i słowa Bożej Matki.

Ksiądz Piotr Glas, były egzorcysta i jeden z najbardziej znanych polskich rekolekcjonistów, nie ucieka przed najtrudniejszymi pytaniami i odważnie głosi konieczność radykalnego nawrócenia. Posłuchaj kapłana, który jest doświadczonym przewodnikiem w zmaganiach duchowych o najwyższą stawkę.

Podejmij walkę o swoje zbawienie.

W rozmowie z Tomaszem P. Terklikowskim ks. Piotr Glas opowiada o swoim życiu, kryzysie duchowym, drodze do Boga oraz posłudze kaznodziei i egzorcysty. Przypomina, że Jezus nas kocha i chce naszego dobra, niestety często sami zamykamy przed Nim drzwi. Ta książka to nie tylko przewodnik po życiu duchowym, lecz przede wszystkim piękne świadectwo nawróconego kapłana, który całkowicie zawierzył swoje życie Jezusowi i Maryi.

To bardzo osobista książka Benedykta XVI, który u kresu życia zaczął porządkować liczne swoje wypowiedzi i pisma z czasu, kiedy był już papieżem emerytem. Czytelnik znajdzie tu, oprócz szeregu niepublikowanych jeszcze tekstów papieża Benedykta, również te znane, jednak poszerzone i duchowo pogłębione przez samego autora. Stanowią one jego prawdziwy testament duchowy.