Religia, historia Kościoła

Dzieje Apostolskie spełniają w Nowym Testamencie niepowtarzalną rolę. Dlaczego? Ponieważ zostały napisane przez autora Ewangelii według św. Łukasza, jako jej dalszy ciąg, stanowią więc jej kontynuację. Dają obraz tego, jak uczniowie Jezusa Chrystusa kontynuowali Jego misję.

W dziełach tych mierzy się on z całym wachlarzem pytań filozoficznych i teologicznych nawiązujących m.in. do dziedzictwa Platona, Arystotelesa i Awerroesa. Rozważa, czy istnieją stworzenia duchowe i jakie są ich rodzaje. Na czym polegają różnice między nimi? Jakie są relacje substancji duchowych do ciał, a w szczególności duszy ludzkiej do ciała? Jak ma się dusza do swych władz? Czym jest „intelekt możnościowy”, a czym „intelekt czynny”? Jaki jest status duszy oddzielonej od ciała?

List do Hebrajczyków jest jednym z bardziej zagadkowych pism Nowego Testamentu, gdy chodzi o ustalenie jego autorstwa, adresatów czy daty powstania. Św. Tomasz przyjmuje, podobnie jak wielu innych dawnych autorów, że wyszedł on spod pióra św. Pawła.

Na listy Pawłowe Akwinata patrzy zaś jako na pewną całość. Dostrzega w nich nie tylko zbiór pism okolicznościowych napisanych do rozmaitych adresatów, ale przede wszystkim owoc Bożego natchnienia.

Tom 67 serii Dzieła wszystkie Tomasza z Akwinu zawiera komentarze do aż siedmiu listów św. Pawła, tj.: List do Kolosan, Pierwszy i Drugi List do Tesaloniczan, Pierwszy i Drugi List do Tymoteusza, List do Tytusa oraz List do Filemona.

Tom 42 serii Dzieła wszystkie Tomasza z Akwinu zawiera drugą część komentarza św. Tomasza do słynnej Etyki nikomachejskiej Arystotelesa – tekstu poświęconego m.in. szczęściu, cnotom, jako sposobom dążenia do niego, oraz przyjaźni.

Osobnym niewielkim dziełem zamieszczonym w tym tomie jest Tablica do „Etyki”, która powstała niedługo przed Objaśnieniem „Etyki”. 

Tom 34 Dzieł wszystkich - Kwestie quodlibetalne (tytuł oryginalny: Quaestiones de quolibet) zawiera szereg dysput prowadzonych przez Akwinatę w różnym czasie. Quodlibet znaczy dosłownie „co się podoba”. Ten średniowieczny gatunek literacki był zapisem prowadzonych na ówczesnych uniwersytetach dyskusji, w których każdy członek społeczności akademickiej mógł zadać „mistrzowi” dowolne pytanie.

Nowe, rozszerzone i bogato ilustrowane wydanie popularnego modlitewnika zawiera biografię Świętego redemptorysty, nowennę, nabożeństwo i zbiór modlitw do niego, pomocne zwłaszcza dla małżeństw starających się o poczęcie oraz dla wszystkich matek spodziewających się dziecka, szczególnie mających problemy w ciąży i bliskich rozwiązania, których patronem jest Gerard.

Umiłowanie Jezusa Chrystusa w życiu codziennym jest najbardziej dojrzałym dziełem św. Alfonsa, napisanym w ostatnim okresie jego życia. Stanowi swego rodzaju syntezę myśli Świętego nad tym, czym jest życie duchowe. Kreśli w nim „program życia duchowego” dla wszystkich, także dla żyjących z dala od Boga.

Stając przed Bogiem zawiera trzy dzieła św. Alfonsa Liguoriego, wydane razem ze względu na łączącą je tematykę życia duchowego, rozsmakowanego w tej konkretnej praktyce codziennego kontaktu z Bożym światem, jaką jest modlitwa. Razem prezentują wizję życia chrześcijańskiego jako nieustannego stawania - każdego dnia na nowo - przed Bogiem miłości, by pozwolić Mu się sobą obdarowywać i odpowiedzieć na ten dar własnym życiem. Każdemu dawana jest łaska modlitwy, pierwszy dar zbawienia, dzięki któremu wchodzi się na kolejne poziomy współżycia z Bogiem i wkracza w centrum zbawienia, czyli w miłujące serce Boga.

Książka zawiera wybór tekstów z różnych pism św. Alfonsa Liguori, dotyczących kapłańskiej misji głoszenia słowa Bożego zarówno w duszpasterstwie parafialnym, jak i w formie misji i rekolekcji.

Święty Alfons, sam rozmiłowany w Bogu, chciał zapalić miłością Boga wszystkich ludzi, a zarazem pouczyć ich, że kto chce miłować Stwórcę, musi nieustannie i gorąco prosić o tę miłość. W tym celu napisał tę malutką nowennę. Każde rozmyślanie podzielił na dwie części. W pierwszej pokazuje, dlaczego mamy miłować Pana Jezusa, w drugiej zaś podaje duszy, jak ma prosić Boga o tę miłość, i jak ją wypowiadać.

Niniejsza książka powstała na podstawie wykładów wygłoszonych przez C. Stephena Evansa w ramach cyklu „Wiara chrześcijańska w XXI wieku. Odpowiedź na nowy ateizm”. Autor odpowiada na krytykę płynącą ze strony nowych ateistów, zwłaszcza na podstawowy zarzut mówiący, że wiara nie ma intelektualnych podstaw. Uzasadnia, że wiara wcale nie wymaga rezygnacji z rozumu, wręcz przeciwnie. Evans jednak nie tyle odpiera poszczególne twierdzenia nowych ateistów, ile pokazuje, jak myślący chrześcijanin może uzasadnić nadzieję, którą niesie ze sobą wiara.