Kultura i Społeczeństwo

W dosyć sennej atmosferze siermiężności i przaśności na pół gomułkowskiej, na pół gierkowskiej, zdarzają się dramaty na miarę Szekspira: romanse, zabójstwa, zdrady. W społeczności, gdzie każdy wie wszystko o każdym, obserwujemy degrengoladę nawet całych rodzin, ale także niesamowity upór jednostek, by nie zaniżyć raz wyznaczonych standardów życia.

Andrzej Urbańczyk podjął próbę ukazania zarówno ważniejszych wyników sportowych, jak i ingerencji ideologiczno-policyjnej ze strony państwa w funkcjonowanie tej gałęzi sportu, która jak chyba żadna inna kojarzona jest ze swobodą, rozgrywa się bowiem w niezmierzonej przestrzeni oceanu, a "przeciwnikiem" nie jest konkurent, lecz natura: woda, wiatr.

Książka prof. Anny Pawełczyńskiej jest próbą diagnozy oraz przestrogą przed obecną w dzisiejszym świecie przemocą. Autorka zachęca czytelnika do refleksji nad przyczynami i formami przemocy, której ofiarą padają całe narody, a której ofiarą padają całe narody, a której inspiratorzy pozostają całkowicie bezkarni. Dzieje się tak dlatego, że - w przeciwieństwie do swych poprzedników - są oni zbiorowi i nie posiadają twarzy. Ich bezkarność bierze się między innymi z tego, że korzystają z ochrony potężnych grup interesu. Książka jest kontynuacją rozważań zawartych w rozprawie Wartości a przemoc.

O ile Ferdynand Goetel zapisał się bez wątpienia w historii literatury jako nowelista, powieściopisarz, reportażysta i pamiętnikarz, miał swój udział jako scenarzysta filmowy oraz autor sztuk teatralnych i słuchowisk radiowych, był aktywny jako dziennikarz sportowy i redaktor paru pism, do jego literackich zasług rzadko bywa zaliczany dorobek publicystyczny, sytuowany przeważnie na marginesie jego dokonań (uwagę zwróciły chyba jedynie niektóre pisma polityczne, zwłaszcza kontrowersyjny tom Pod znakiem faszyzmu).

Zbiór utworów satyrycznych Janusza Szpotańskiego z tytułową Banią w Paryżu na czele, wzbogacony o przekłady i zdjęcia wybranych rękopisów.

W Bani chciałem ogarnąć cały świat - to znaczy świat współczesny w świetle dominujących idei lewackich i towarzyszących im zjawisk i ruchów - no, ale tego nie udało mi się doprowadzić do końca. Popadłem w nie kończące się dygresje. Coś zasadniczo jednak chyba wyraziłem - Janusz Szpotański.

Zbiór utworów satyrycznych Janusza Szpotańskiego z tytułową Banią w Paryżu na czele, wzbogacony o przekłady i zdjęcia wybranych rękopisów.

W Bani chciałem ogarnąć cały świat - to znaczy świat współczesny w świetle dominujących idei lewackich i towarzyszących im zjawisk i ruchów - no, ale tego nie udało mi się doprowadzić do końca. Popadłem w nie kończące się dygresje. Coś zasadniczo jednak chyba wyraziłem - Janusz Szpotański.

Książka ta to fascynująca podróż po życiu i twórczości Zygmunta Krasińskiego. Dzięki wnikliwej lekturze i analizie jego bogatej korespondencji Janusz Węgiełek ujawnia niejednoznaczne cechy osobowości autora Nie-boskiej komedii.

„Literatura jest oczywiście wielogłosem, w którym ważniejszy, a może wręcz zasadniczy byłby jednak, co mniej oczywiste, gest wzmacniana głosów wcześniejszych, nie zaś: odcinania się od nich bądź z nimi zrywania. Literatura jest także ze swej istoty reakcją na głosy innych i ta jej reakcyjność jest obowiązkiem, powinnością, warunkiem istnienia, ale również warunkiem jej rozumienia. Bez owego elementu reakcyjnego rozumienie literatury i rozumienie się dzięki literaturze nie są możliwe. Tak kiedyś i tak teraz rozumiem tezę Karola Irzykowskiego, że «warunkiem każdej sztuki jest pogłos»".

Od cepra do wariata to zbiór felietonów zakopiańskich. Ukazują one czytelnikowi specyficzną atmosferę Zakopanego w okresie międzywojennym.
Opis mieszkańców i przyjezdnych zauroczonych Tatrami i tym wyjątkowym miastem, nurtujące ich problemy, barwne przygody - to treść tej interesującej, pisanej z wielką pasją książki

Publikacja „Historyczne gry dydaktyczne – rozrywka, regionalizm, refleksja”, wpisuje się w popularny ostatnio nurt opracowań prezentujących różnego rodzaju refleksje oraz przykłady praktyczne związane z organizacją i prowadzeniem zabawowych form edukacji historycznej.

"Zebrane w tym tomie teksty dotyczą przede wszystkim naszej historii, wybranych jej bohaterów (zarówno pozytywnych, jak i negatywnych) i kilku pisarzy, których uważam za bardzo ważnych. Dokonując wyboru artykułów, kierowałem się dwoma przesłankami, sentymentem i subiektywną oceną.
Niektóre z tekstów zostały skrócone ze względu na powtórzenia, inne zwiększyły swoją objętość, ponieważ były zmniejszone do druku przez redakcje. Znalazł się tutaj również tekst niepublikowany o Suchedniowie, mieście Krzysztofa Kąkolewskiego i Gustawa Herlinga-Grudzińskiego. Uznałem, że będzie on uzupełnieniem moich innych mych tekstów o Kąkolewskim i Herlingu-Grudzińskim".  

W obecnej sytuacji kulturalnej ta książka jest bardzo potrzebna, świadomie używam określenia „kulturalna”, ponieważ zawartość i znaczenie niniejszego zbioru rozpraw i szkiców przekracza granice literatury. Sens dziedziczenia ma także wymiar krytycznoliteracki, bo prawdziwa krytyka – taka, jaką uprawiali Brzozowski, Irzykowski, Stempowski, Kijowski – poprzez literaturę odnosi się do zjawisk i procesów pozaliterackich.