Kultura i Społeczeństwo

Książka Egoistyczne powody, żeby mieć więcej dzieci dostarcza prostych i precyzyjnych odpowiedzi na nurtujące pytania dotyczące rodzicielstwa. Bryan Caplan czerpiąc wiedzę z zakresu ekonomii, trafnie analizuje kwestię rodzicielstwa, odkłamując rzeczywistość. Autor pokazuje błędy najczęściej popełniane przez rodziców, które doprowadzają do ich zniewolenia i utraty chęci posiadania większej rodziny.

Czy Niepokalana nosiłaby dzisiaj obcisłe jeansy albo szpilki?

Czy św. Gemma Galgani pokryłaby swoje ramiona mozaiką tatuaży?

Intuicyjnie wyczuwamy tu jakiś zgrzyt. Co zatem wydarzyło się w ostatnich dekadach, że wygląd przeciętnej katoliczki uległ tak radykalnej zmianie? Czy moralność ewoluuje wraz z trendami modowymi? 

Godny strój można polecić nie tylko kobietom. Może on także otworzyć oczy mężczyznom – mężom, ojcom i braciom – którzy chcą współtworzyć społeczeństwo oparte na Bożym pięknie i dobru.

Czesław radzi jak smacznie gotować, robić pyszne szynki, kiełbasy oraz salcesony.

Wznowienie oryginału z 1929 r., na temat przyrządzania zup i sosów. W broszurce znajdują się praktyczne rady i przepisy, jak przyrządzać najsmaczniejsze zupy mięsne, rybne, jarzynowe i inne, jak również wszelakie sosy - od słonych po słodkie. Książeczka zawiera 59 przepisów na zupy oraz 33 przepisy na sosy.

O ile Ferdynand Goetel zapisał się bez wątpienia w historii literatury jako nowelista, powieściopisarz, reportażysta i pamiętnikarz, miał swój udział jako scenarzysta filmowy oraz autor sztuk teatralnych i słuchowisk radiowych, był aktywny jako dziennikarz sportowy i redaktor paru pism, do jego literackich zasług rzadko bywa zaliczany dorobek publicystyczny, sytuowany przeważnie na marginesie jego dokonań (uwagę zwróciły chyba jedynie niektóre pisma polityczne, zwłaszcza kontrowersyjny tom Pod znakiem faszyzmu).

Warstwy to pełna metafor i zakodowana opowieść o mieście, którego nazwa nigdy nie pada wprost. Magiczna podróż, która z każdym słowem, z każdą kolejną stroną, wciąga nas bez reszty. Pozwala odkryć nieznaną, zapomnianą, zamknięta w warstwach historię miejsc i ludzi.

Napisana w 1895 roku książka stała się w pewnym sensie prorocza, wkrótce masy doszły do władzy to tłum doprowadził w znacznej mierze do władzy Lenina, Mussolliniego czy Hitlera. Jest oczywiście Le Bon elitarystą, tłum charakteryzuje najczęściej jako impulsywny, zmienny, drażliwy, podatny na sugestie, przesadny w emocjach, nietolerancyjny.

Książka niezwykła, bo i niezwykłe jest zjawisko, które opisuje. W światowej literaturze drugiej takiej pracy na temat zawiści nie ma. Na ponad 400 stronach tej wielkiej (zarówno rozmiarem, jak i znaczeniem) pracy Schoeck rozprawia się z zawiścią, czyniąc ją odpowiedzialną za większość trapiących nas bolączek; od opresyjnych podatków, poprzez socjalizmy i inne systemy kolektywne, po wojny i globalne kryzysy.

Jacek Kowalski, autor Niezbędnika Sarmaty, po wyprawie w średniowiecze i do Słodkiej Francji (Niezbędnik krzyżowca, Niezbędnik trubadura) powraca do Rzeczypospolitej Szlacheckiej - aby modlić się, śpiewać, pić i bić w towarzystwie konfederatów barskich, poznając naszą Duszę Anielską i Czerep Rubaszny. Niektóre ich obszary penetruje jako pierwszy.

O Architekturze polskiej to zbiór ksiąg: Wzory kowalstwa polskiego, Kaflarstwo polskie, Podcienia polskie, Pierwotność założenia dworu staropolskiego.

Dołączone są też artykuły pt. "Odbudowa, rozważania bardzo na czasie" oraz "To co nasze" z Dziennika Polskiego.

Rozważania na temat polskiej architektury drewnianej oparte na bogatym materiale ikonograficznym. Są to zdjęcia i szkice, rysunki wykonane przez samego autora, przedstawiające budowle drewniane i detale architektoniczne. W większości przedstawione obiekty już nie istnieją.

Zbiór utworów satyrycznych Janusza Szpotańskiego z tytułową Banią w Paryżu na czele, wzbogacony o przekłady i zdjęcia wybranych rękopisów.

W Bani chciałem ogarnąć cały świat - to znaczy świat współczesny w świetle dominujących idei lewackich i towarzyszących im zjawisk i ruchów - no, ale tego nie udało mi się doprowadzić do końca. Popadłem w nie kończące się dygresje. Coś zasadniczo jednak chyba wyraziłem - Janusz Szpotański.