Literatura piękna

Miłosierdzie to ostatnia powieść Jeana Raspaila. Może dlatego też tak bardzo osobista, metafizyczna, a nawet religijna. Rozciągnięta pomiędzy wstrząsającą zbrodnią i przejmującą wiarą. Stary Mistrz zdaje się podawać w niej antidotum, które choć bardzo potrzebne, to, podane bez znieczulenia, jest bardzo bolesne. Być może nie przypadkiem pierwsza jego dawka trafia najpierw do czytelnika w Polsce.

Hurra Zara zbiera i przywołuje ulubione tematy i bohaterów często znanych już z innych powieści i opowiadań Jeana Raspaila. Z tym, że tam są zawsze bohaterami drugiego planu, tu wychodzą na plan pierwszy, pojawiają się w pełnej krasie, dają się poznać i zrozumieć. A przede wszystkim pozwalają lepiej poznać i zrozumieć raspailowski świat wartości, wyobrażeń i emocji.

Oczy Ireny Jeana Raspaila to wspaniała opowieść, którą można by nazwać "romansem metafizycznym". Rozgrywa się ona w przepięknych bretońskich plenerach, pełnych wrzosowisk, ostrych klifów, cichych zatok i rozhukanego morza.

Swój tajemniczy urok powieść ta zawdzięcza dwóm kobietom: Irenie, zielonookiej blondynce, oraz Aldzie, brunetce o pięknym spojrzeniu błękitnych oczu.

Uosabiają one dwa przeciwne żywioły, jak woda i ogień, dzień i noc, Bóg i Diabeł...

Wzruszająca i wstrząsająca historia powstania wandejskiego opisana dla młodzieży i dorosłych. Bogato ilustrowana książka Marka Robaka opisuje przebieg, główne wydarzenia oraz historie bohaterów powstania i idee im przyświecające. 

W napisanej pod pseudonimem powieści W połowie drogi Roman Dmowski ukazał w przejrzysty sposób sytuację w Polsce po przewrocie majowym w 1926 r. Oparta o realia tamtego okresu książka pozwala zrozumieć, do czego prowadziłla działalność obozu sanacyjnego w okresie międzywojennym. Autor sprecyzował zadania stojące przed ruchem narodowym w dziele budowy silnej Polski. Wiele ówczesnych poglądów autora znajduje potwierdzenie w obecnej sytuacji w Polsce.

Jacek Kowalski, autor Niezbędnika Sarmaty, po wyprawie w średniowiecze i do Słodkiej Francji (Niezbędnik krzyżowca, Niezbędnik trubadura) powraca do Rzeczypospolitej Szlacheckiej - aby modlić się, śpiewać, pić i bić w towarzystwie konfederatów barskich, poznając naszą Duszę Anielską i Czerep Rubaszny. Niektóre ich obszary penetruje jako pierwszy.

Autorka ukazała przeżycia trzech kobiet w czasach PRL-u. Szczególnie wiernie oddała atmosferę i życie codzienne, zarówno w okresie stalinowskim, jak i w latach osiemdziesiątych XX wieku. Ciekawy wątek stanowi proces dostosowywania się różnych warstw społecznych i kolaboracji niektórych środowisk z narzuconym systemem komunistycznym. Oprócz dużych walorów literackich Trzy bez atu stanowi ciekawe studium socjologiczne społeczeństwa polskiego.

Gra w króla to powieść, w której czytelnik odnajdzie wiele wątków i postaci znanych z innych, notabene późniejszych, książek tego autora – Pedra de Lunę, Pikkendorfów czy Jego Wysokość Antoniego de Tounensa, pierwszego króla Patagonii.

Nic w tym dziwnego - wszyscy oni są mieszkańcami świata marzeń, królestwa pod niebiesko-biało-zieloną flagą Patagonii. Ich wspólną cechą jest przedkładanie świata wyobrażonego nad ten uznawany przez większość ludzkości za realny. Oni nie bawią się w królestwo, ale prowadzą ze światem i samymi sobą swoistą grę – grę w króla.

Pewnej nocy na szeregu wysepek u wybrzeży Bretanii pojawiły się metalowe tablice z wymalowaną lilią Burbonów i napisem: „Filip VII Faramund, król Francji, wziął to miejsce w posiadania 29 kwietnia 2000 roku.”

Fatalna szpilka to powieść humorystyczna, powstała w 1925 roku, kiedy to Rzeczpospolita Polska i jej obywatele ucierali swoje poglądy w tyglu narodowościowym. Prześmieszna, arcyzabawna historia, z prawie kryminalną fabułą przez autora nazywana "przeraźliwie do głębi wzruszająca". Ale też z drugim dnem i nieskrywanym morałem. Należy do najmniej znanych pozycji z twórczości Makuszyńskiego. Dlaczego? Nietrudno zgadnąć. Ale najpierw trzeba przeczytać.

Carskie sieroty to historyczny thriller, którego tłem jest Rewolucja Październikowa. Osnową akcji jest spisek mający na celu uwolnienie cara z rąk rewolucjonistów. Cara, który złożywszy abdykację, "osierocił" swoich poddanych, a le pozostał dla nich Bożym Pomazańcem, godnym najwyższej ofiary.

Od Autorki: Zbiorek poezji, który przedstawiam, zawiera moją - artysty plastyka, wizję Katynia. W ten skromny sposób pragnę oddać hołd wszystkim oficerom Wojska Polskiego, ofiarom okrutnej, wyrafinowanej zbrodni Katyńskiej. Szczególnie pragnę uhonorować przyjaciół mojego Ojca - wykładowców Mazowieckiej Szkoły Podchorążych Rezerwy Artylerii im. gen. Józefa Bema w Zambrowie, zamordowanych w Katyniu i Charkowie: por. Antoniego Wiśniewskiego, por. Franciszka Cemirskiego, por. Jana Medyńskiego, kpt. Mieczysława Wronkę, kpt. Leona Meleszkiewicza, kpt. Tadeusza Świderskiego, por. Jana Wieczorka i por. Mieczysława Bochenka. Aby nie byli zapomniani.