Polityka, publicystyka, idee

„Raport niebieski” ojca Jacka Woronieckiego stanowi nie tylko doskonały przewodnik po żołnierskim honorze i cnotach rycerskich, ale i głęboką refleksję nad ludzkim powołaniem i charakterem moralnym.

Tegoroczne wspomnienie o wielkim dziele narodowym – odzyskaniu niepodległości i postaciach na miarę II Rzeczpospolitej, powinny budzić dumę z bycia Polakiem.Dumę konieczną i dobrą, która nie ulega mirażom fałszywych „wspólnot” i nie boi antypolskiej retoryki.Ale ten czas winien też wzbudzić refleksję – nad genezą państwa, w którym przyszło nam żyć i kondycją ludzi, którzy chcieliby uchodzić za reprezentantów narodu.

Jako wnikliwy obserwator stwierdził, że opanowanie mediów przez postkomunistów i demoliberałów oraz stosowanie cenzury i "poprawności politycznej", prowadzi do totalizacji życia społecznego i politycznego w Polsce.

Autor próbuje odpowiedzieć na pytania: Jak narodził się totalitaryzm w Polsce? Jakie spowodował skutki w życiu społecznym i politycznym Polaków? Jakie były metody działania SB przy totalnym zniewalaniu narodu polskiego, który z demokracji II RP został zepchnięty w matnię totalitaryzmu? Przedstawiając system totalitarny w Polsce w okresie socjalizmu i opisując aktualną sytuację w USA wskazuje, że w Stanach Zjednoczonych Ameryki Północnej zaczyna kształtować się system totalitarny.

"Notatki ze współczesności, dokumentujące na gorąco najrozmaitsze zdarzenia mniejsze i większej wagi, które składają się na rzeczywistość, w jakiej jesteśmy zanurzeni, mają wartość nieprzemijającą, gdy wychodzą spod pióra dobrego i mądrego zarazem".

  Jan Wawrzyńczyk

Zagadnienie rządu jest broszurą napisaną przez Romana Dmowskiego i wydaną w Warszawie w 1927 roku. Dmowski nakreślił w niej upadek moralności krajów zachodnich w odwołaniu do haseł rewolucji francuskiej, których nie udało się w pierwotnym zamierzeniu osiągnąć (“Zbankrutowała zasada praw jednostki, tak pojęta, jak ją pojęła rewolucja francuska”).

Faidros należy do dialogów najbardziej znanych i od strony tematyki pokrewnych bodaj najsłynniejszemu: Uczcie. Oba pochodzą prawdopodobnie z okresu średniego twórczości Platona, a więc z lat 70. IV w. p.n.e.

Fabuła jest kameralna, w cieniu platanu nad rzeczką za murami Aten Sokrates dyskutuje z młodym Fajdrosem i wygłasza mowy o miłości. To jedyny dialog Platona, który ukazuje mentora za miastem, wśród przyrody. Sokratesowi bowiem „drzewa nic nie mówią”, mówią mu coś tylko ludzie. 

Głośny list pasterski Prymasa Augusta Hlonda z 23 kwietnia 1932 r. Tłumaczony na wiele języków, odbił się echem w całej Europie.

Autor porusza aktualne problemy polityczne, społeczne i światopoglądowe nurtujące obecnie Polaków. Ukazuje zagrożenia jakie niosą ze sobą rosnące wpływy środowisk lewicowych i liberalnych oraz nasilająca się cenzura poprawności politycznej, które narzucają w Polsce wzorce sprzeczne z wartościami chrześcijańskimi. Coraz bardziej wzrastające wpływy zdegenerowanej i wypaczonej zachodniej ideologii, sprzyjają zubożeniu kultury i wulgaryzacji życia społecznego i politycznego.

Prezentowany zbiór tekstów obejmuje felietony publikowane w 2012 roku na łamach tygodnika Nasza Polska.
Dotyczą aktualnych problemów narodu i państwa polskiego: politycznych, społecznych, światopoglądowych.

Postawa człowieka w kontekście obronnych walk za wiarę, za kulturę, za ziemię macierzystą jako konieczną kolebę życia narodu, zaowocowała charakterystyczną dla Polaków emocjonalną racjonalnością, angażującą wszystkie ludzkie siły w odparciu zagrożenia, jakie niesie ze sobą nacierające zło. Owa emocjonalna racjonalność nie jest "głupotą", jak to niektórzy - domowi i obcy felietoniści - niekiedy osądzali. Jest bowiem przede wszystkim racjonalnością, gdyż jest rozeznaniem dobra i zła i wzięciem ich "na serio" w osądzie i działaniu.

Niewiele jest dzisiaj dzieł o. Jacka Woronieckiego OP (1879-1949), które jeszcze nie doczekały się ogłoszenia drukiem. Wśród tych niepublikowanych do niedawna figurował tenże tekst poświęcony koniecznej, według jego Autora, reformie polskiego szkolnictwa, zachowany w maszynopisie, w jedynym egzemplarzu – dotychczas był on eksplorowany wyłącznie przez wąską grupę uczonych. Niniejsze dzieło nie stanowi rozprawy o etatyzmie kulturalnym, ale rozprawę z etatyzmem kulturalnym, jak mówi podtytuł, ponieważ Autor, osadzając swoje rozważania w kontekście etatystycznych tendencji okresu międzywojennego, niezwykle trafnym słowem i z żelazną logiką „rozprawia się” z tym właśnie szkodliwym zjawiskiem. Woroniecki na ogół walczył ze spaczeniami katolicyzmu, natomiast w tym przypadku chodzi o walkę ze spaczeniami szkolnictwa, co siłą rzeczy może pociągnąć za sobą spaczenie