Seria: Ludzie Boga

Św. Barbara jest jedną z grona czternastu świętych wspomożycieli, czyli tych, których wstawiennictwo pomaga wiernym w trudnych sytuacjach życiowych. Większość z nich, podobnie jak Barbar, żyła na przełomie III i IV wieku, czyli w czasach krwawych prześladowań chrześcijan za panowania cesarza Dioklecjana. W wielu krajach, również w Polsce, kult św. Barbary był zawsze bardzo żywy.

“Franciszek, kuglarz boży” Rosselliniego to ekranizacja wybranych fragmentów„Kwiatków św. Franciszka”. Rozpoczyna się „Pieśnią słoneczną albo Pochwałą stworzenia” św. Franciszka, który wraz z braćmi wraca właśnie z Rzymu. Każdy z epizodów jest świadectwem ufności, że wystarczy pamiętać o Bogu, aby na drodze życia zwalczać siebie dla innych, dla miłości. Nie brakuje tu akcentów humorystycznych, które tylko podkreślają dziecięcą prostotę opowieści. Z filmu, podobnie jak z literackiego oryginału, bije radość wiary. Film znalazł się na watykańskiej liście 45 filmów fabularnych o szczególnych wartościach religijnych i artystycznych.

Jan Bosko będąc pod wpływem duchowości św. Franciszka Salezego zalecał ją swoim współpracownikom. Pragnął, by zakłady salezjańskie podobne były do modelu domu-rodziny, jaki prowadził w oratorium na Valdocco, gdzie mieszkali, uczyli się i bawili razem chłopcy różnych wyznań. Można tam było spotkać zarówno żydów, jak i muzułmanów. Bosco stosował własne metody wychowawcze określane systemem prewencyjnym polegającym m.in. na akcentowaniu takich wartości jak religia, miłość i rozum oraz na ciągłej obecności przy młodzieży. Unikał stosowania kar, wyeliminował zupełnie kary fizyczne. System był nowością, który nie od razu znalazł zwolenników.

Kiedy miała siedem lat, porwali ją muzułmańscy handlarze

niewolników. Traumatyczne przeżycia sprawiły, że zapomniała swoje imię. Nadano jej nowe, Bakhita, czyli Szczęściara. Została świętą Kościoła Katolickiego.

Film Campotiego nie jest wiernym zapisem życia św. Józefiny

Bakhity. To dramatyczna opowieść o wierze, nadziei, poświęceniu

i miłości ofiarowanej w imię Jezusa nawet tym, którzy stali się przyczyną cierpienia.

Film o wielkiej służebnicy, niosącej pomoc zapomnianym żebrakom, trędowatym czy niechcianym dzieciom, w których dostrzegała Jezusa.

Film jest opowieścią o losach niezwykłej XIV–wiecznej Świętej. Rita Lotti była wspaniałą żoną, matką i pobożną zakonnicą. Jako młoda dziewczyna wychodzi za mąż za rycerza- Paola. Niebawem urodzi bliźnięta. Początkowe szczęście nie trwa jednak długo. Okazuje się, że mąż Rity jest mordercą. Pod wpływem dobroci żony Paolo zmienia swoje dotychczasowe życie. Wie, że pokój i przebaczenie są największymi darami Boga.

Doskonały scenariusz, świetne aktorstwo i znakomite zdjęcia sprawiają, że ponad trzygodzinne widowisko Raffaele Mertesa o Świętej Rodzinie warto obejrzeć w rodzinnym gronie. Realizacja filmu o latach dzieciństwa Jezusa była zadaniem trudnym, bo niewiele wiemy o tym okresie Jego życia. Dlatego w filmie twórcy wykorzystali wątki znane nie tylko z Ewangelii i uzupełnili je własną fantazją.

Święta Teresa z Avila, dołączony do książki film, to lekka opowieść biograficzna, która przybliża życie świętej Teresy i jego kontekst. Reżyser utrzymując równe tempo narracji w niezwykle przystępny sposób przedstawia zarówno proste fakty, jaki i głębokie duchowe myśli i wydarzenia. Prawdziwa perła klasyki kina religijnego.

O naśladowcy św. Franciszka, który głosił kazania o niezwyłkej mocy, przemawiał nawet do zwierząt i ryzykował życiem na misjach w Maroku.

To niezwykły film, podobnie jak niezwykłą postacią był św. Filip Neri. To film promieniujący radością, w którym akcja ani wystawna scenografia nie jest ważna. W czasie kiedy żył św. Filip, nazywany także „drugim apostołem Rzymu”, dla wielu był postacią kontrowersyjną. Nie wszyscy go rozumieli, a czasem brali nawet za wariata. Luigi Magni, reżyser filmu, tytuł zaczerpnął z biografii świętego, pełnego energii i optymizmu, który zwracając się do młodych nieraz powtarzał „Bądźcie dobrzy, jeśli potraficie".

Opowieść o życiu św.Franciszka z Asyżu, założyciela zakonu franciszkanów. Wzruszająca historia młodego człowieka, pochodzącego z bogatej kupieckiej rodziny, marzącego o rycerskiej sławie, darzącego uczuciem piękna Klarę. Porzuca to wszystko, by poślubić "siostrę biedę" i żyć wśród najuboższych, niosąc pomoc trędowatym.

Moscati w interpretacji Fiorellego to postać pełna ciepła i dobroci, ale jednocześnie konsekwentna w realizacji swego chrześcijańskiego posłannictwa. „Dziś pojąłem, że Jezus żyje w każdym chorym…Gdybym leczył tylko ich choroby, byłbym skazany na fiasko. Myślałbym o wszystkim, czego nie umie medycyna, i czułbym bezsilność…” – w tych zaczerpniętych z filmu i skierowanych do s. Helgi zdaniach wyjaśnia Moscatii sens swojego zawodowego powołania, które nie ogranicza się wyłącznie do leczenia ciała. Film mocno akcentuje głęboką wiarę Moscatiego. Nie słowami ale pokazując jak realizował ją w praktyce. W stosunku do chorych i do ludzi, którzy go otaczali.