Żołnierze wyklęci

Ideą, która przyświecała powstaniu niniejszej książki, była przede wszystkim chęć oddania hołdu tym, którym ten hołd się należy: bohaterom, którzy w chwilach tak tragicznych jak nastanie okupacji komunistycznej nie załamali się, a dzielnie stawiali opór Armii Czerwonej i rodzimym poplecznikom sierpa i młota, dając światu najpiękniejszy obraz patriotyzmu ze wszystkich, jakie ten kiedykolwiek widział. Zdecydowałem się na zredagowanie tej książki jeszcze z dwóch powodów: po pierwsze jako odpowiedź na mnogość oszczerstw i kłamstw kierowanych w stronę Żołnierzy Wyklętych przez środowiska lewackie, anarchistyczne i liberalne; po drugie natomiast dlatego, iż z przerażeniem odkryłem, jak trudno dziś dotrzeć do informacji na temat bohaterów z tamtych lat. Cenzura i przekłamania w szkołach to tylko wierzchołek góry lodowej. Stwierdziłem, że zebranie życiorysów żołnierzy podziemia antykomunistycznego w jednej publikacji jest niezbędne dla celów edukacyjnych i badawczych.

Książka powstała w oparciu o teksty źródłowe z Instytutu Pamięci Narodowej, Studium Polski Podziemnej, Muzeum Auschwitz Birkenau, a także o prywatną korespondencję i rozmowy z rodziną rtm. Pileckiego. Autorka zebrała wiele nieznanych do tej pory faktów i cytatów. Między innymi dotarła do największego sekretu rtm. Pileckiego, który już w 1938 r. uzyskał stopień kapitana. Skromność, pokora oraz dyskrecja sprawiły, że na wojnę w 1939 r. wyruszył jako podporucznik.
Dodatkiem do książki są niepublikowane do tej pory teksty np. Wstęp do Raportów z Auschwitz, który rtm. Pilecki napisał w 1946 roku.

Anna Mandrela posiłkując się materiałami zebranymi z archiwum Instytutu Pamięci Narodowej, Studium Polski Podziemnej oraz Instytutu Sikorskiego, stara się przedstawić nieznane powszechnie fakty i tym samym odtworzyć działalność rotmistrza w ostatnich dwóch latach jego życia.

Czwarta książka Henryka Pająka opisująca Żołnierzy Niezłomnych. Bohaterem tego tomu jest Edward Taraszkiewicz - "Żelazny", który obok obok kpt. Zdzisława Brońskiego „Uskoka” i sierż. Jana Leonowicza „Burty” był najbardziej poszukiwanym żołnierzem podziemia na Lubelszczyźnie. Urodzony 22 stycznia 1921 w Duisburgu, zginął 6 października 1951 roku w Zbereżu nad Bugiem.

Major Stanisław Szuro ps. „Zamorski”, „Kruk”,  Żołnierz Niezłomny, jeden z ostatnich żyjących uczestników Kampanii Wrześniowej z 1939 roku.  W latach 1942-56, z krótkimi przerwami, był więźniem kilku obozów hitlerowskich i komunistycznych. Podczas niemieckiej okupacji zaprzysiężony w organizacji Służba Zwycięstwu Polsce. Brał udział w kolportażu prasy konspiracyjnej. Po powrocie do Krakowa z niemieckiego obozu w 1945 r. wstępuje do podziemia antykomunistycznego. Aresztowany w 1947 r., zostaje skazany na karę śmierci, zamienioną w wyniku amnestii na 15 lat więzienia.  Po wyjściu na wolność ukończył historię na Uniwersytecie Jagiellońskim  i pracował jako nauczyciel. Zrehabilitowany w 1994 r. W 2008 r. został odznaczony Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski.

Członkowie antykomunistycznego podziemia niepodległościowego przez długie lata byli przedstawiani w oficjalnej historiografii PRL-u w samych ciemnych barwach. Dopiero w III RP zostali zrehabilitowani i zaczęły się ukazywać publikacje oddające im sprawiedliwość.

W maju 1945 r. mieszkańcy Europy Zachodniej mogli świętować koniec wojny. Jednak dla Polski walka się nie skończyła. Rzeczpospolita została zajęta przez Armię Czerwoną, a Związek Sowiecki narzucił jej nowe władze i system polityczny, pozbawiając zarazem niemal połowy przedwojennego terytorium. Dlatego wielu działaczy wojennego podziemia – którzy dotąd bohatersko stawiali opór okupantom– pozostało w konspiracji. Wciąż walczyli o ten sam cel – o niepodległe państwo. Teraz musieli wszakże stawić czoła sowieckiemu komunizmowi i jego polskim agentom... Historycy z Instytutu Pamięci Narodowej w 22. tomie w serii Z archiwów bezpieki – nieznane karty PRL ukazują różne przejawy tych zmagań, przypominając postacie ich pierwszoplanowych uczestników (m.in. gen. Fieldorfa-Nila i gen. Okulickiego-Niedźwiadka), ale i zapomnianych bohaterów oporu przeciwko czerwonemu zniewoleniu.

Prezentowana książka do wyjątkowe studium, barwna opowieść o wielkopolskich Żołnierzach Niezłomnych skupionych wokół dwóch niezwykłych dowódców Gedymina Rogińskiego ps. „Dzielny” oraz Mariana Rączki ps. „Kościuszko”. Mimo, że to książka naukowa czyta się ją jak najlepszą powieść, z wieloma dobrymi i złymi bohaterami, w której dominują liczne zwroty akcji.