Żołnierze wyklęci

Anna Mandrela posiłkując się materiałami zebranymi z archiwum Instytutu Pamięci Narodowej, Studium Polski Podziemnej oraz Instytutu Sikorskiego, stara się przedstawić nieznane powszechnie fakty i tym samym odtworzyć działalność rotmistrza w ostatnich dwóch latach jego życia.

Archiwum Żołnierzy Wyklętych. Kolejny tom serii prezentującej prawdziwe losy najwybitniejszych żołnierzy niepodległościowego, antykomunistycznego podziemia.

Czwarta książka Henryka Pająka opisująca Żołnierzy Niezłomnych. Bohaterem tego tomu jest Edward Taraszkiewicz - "Żelazny", który obok obok kpt. Zdzisława Brońskiego „Uskoka” i sierż. Jana Leonowicza „Burty” był najbardziej poszukiwanym żołnierzem podziemia na Lubelszczyźnie. Urodzony 22 stycznia 1921 w Duisburgu, zginął 6 października 1951 roku w Zbereżu nad Bugiem.

Podobnie jak większość rodzinnych historii z lat powojennych lektura tej publikacji nie jest łatwa. Jednak Wyklęty los powinien stać się lekturą obowiązkową każdego polskiego patrioty. To świadectwo ogromnej ofiary złożonej na ołtarzu Ojczyzny. To historia matki, której serce przepełnia ból, cierpienie i łzy, które roni nad losem swych dzieci. To historia zwykłej rodziny. Książka jest próbą ocalenia od zapomnienia tragicznej historii jednych z wielu ofiar komunistycznego terroru.

Patronat honorowy nad publikacją objęło powstające Muzeum Żołnierzy Wyklętych w Ostrołęce.

Major Stanisław Szuro ps. „Zamorski”, „Kruk”,  Żołnierz Niezłomny, jeden z ostatnich żyjących uczestników Kampanii Wrześniowej z 1939 roku.  W latach 1942-56, z krótkimi przerwami, był więźniem kilku obozów hitlerowskich i komunistycznych. Podczas niemieckiej okupacji zaprzysiężony w organizacji Służba Zwycięstwu Polsce. Brał udział w kolportażu prasy konspiracyjnej. Po powrocie do Krakowa z niemieckiego obozu w 1945 r. wstępuje do podziemia antykomunistycznego. Aresztowany w 1947 r., zostaje skazany na karę śmierci, zamienioną w wyniku amnestii na 15 lat więzienia.  Po wyjściu na wolność ukończył historię na Uniwersytecie Jagiellońskim  i pracował jako nauczyciel. Zrehabilitowany w 1994 r. W 2008 r. został odznaczony Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski.

Porywająca opowieść o jednym z najsłynniejszych wyklętych-niezłomnych, legendarnym dowódcy „Kedywu”, człowieku, którego Niemcy bali się jak ognia – generale Auguście Emilu Fieldorfie „Nilu”.

Książka Krzysztofa Trackiego skupia się na mało znanej czytelnikom i badaczom części życia Witolda Pileckiego - jego młodości. 

Członkowie antykomunistycznego podziemia niepodległościowego przez długie lata byli przedstawiani w oficjalnej historiografii PRL-u w samych ciemnych barwach. Dopiero w III RP zostali zrehabilitowani i zaczęły się ukazywać publikacje oddające im sprawiedliwość.

Pierwsza na rynku, eseistyczna monografia poświęcona kinowo-telewizyjnym przedstawieniom żołnierzy wyklętych. Autor dzieła, Mariusz Solecki (ur. 1975) – badacz kulturowego wizerunku antykomunistycznego podziemia („Literackie portrety żołnierzy wyklętych. Esej o literaturze polskiej lat 1948–2010”, 2013; „Wynurzenie z czerwonej rzeki”, 2017; „Płaszcz chwały. Antologia wierszy o Żołnierzach Wyklętych”, 2017; „Dramaty o żołnierzach wyklętych”, 2019), stały współpracownik kwartalnika „Wyklęci” – zaprasza Czytelnika do kolejnej barwnej, erudycyjnej opowieści o antykomunistycznych partyzantach. Wychodząc od „Jasnych Łanów” i „Popiołu i diamentu”, a kończąc na „Czasie honoru” i „Wyklętym” – rzetelnie, z demaskatorską pasją rekonstruuje obraz uczestników II konspiracji zawarty w trzydziestu siedmiu filmach fabularnych i trzech serialach telewizyjnych, nakręconych w siedemdziesięcioleciu 1947-2017.

Biografia kpt. Romualda Adama Rajsa „Burego”, dzięki szerokiej kwerendzie źródeł i rzetelnej analizie archiwaliów przeprowadzonej przez autora, prezentuje nowe fakty, które są niezwykle istotne m.in. dla odtworzenia przebiegu pacyfikacji pięciu wsi białoruskich, przeprowadzonej przez plutony 3. Wileńskiej Brygady NZW.

To historia końca tych, których dziś nazywamy żołnierzami wyklętymi – członków podziemia niepodległościowego uważających, że wojna nie skończyła się w 1945 roku, a sowiecka okupacja trwa. Początkowo Zrzeszenie Wolność i Niezawisłość nie zamierzało walczyć zbrojnie, a jedynie wspierać byłych AK-owców w powrocie do normalnego życia. Szybko jednak okazało się, że wobec komunistycznego terroru należy przywrócić wojskowy charakter organizacji.

W maju 1945 r. mieszkańcy Europy Zachodniej mogli świętować koniec wojny. Jednak dla Polski walka się nie skończyła. Rzeczpospolita została zajęta przez Armię Czerwoną, a Związek Sowiecki narzucił jej nowe władze i system polityczny, pozbawiając zarazem niemal połowy przedwojennego terytorium. Dlatego wielu działaczy wojennego podziemia – którzy dotąd bohatersko stawiali opór okupantom– pozostało w konspiracji. Wciąż walczyli o ten sam cel – o niepodległe państwo. Teraz musieli wszakże stawić czoła sowieckiemu komunizmowi i jego polskim agentom... Historycy z Instytutu Pamięci Narodowej w 22. tomie w serii Z archiwów bezpieki – nieznane karty PRL ukazują różne przejawy tych zmagań, przypominając postacie ich pierwszoplanowych uczestników (m.in. gen. Fieldorfa-Nila i gen. Okulickiego-Niedźwiadka), ale i zapomnianych bohaterów oporu przeciwko czerwonemu zniewoleniu.