Nortom

Broszura w oryginalnej nazwie Wychodztwo i osadnictwo ukazała się w 1900 roku dzięki pomocy J. L. Popławskiego, który dzieło zredagował i pomógł wydać. Sam Roman Dmowski w tym czasie przebywał w Brazylii, aby poznać w praktyce prawdziwy kolonizacyjny potencjał Polaków.

Zagadnienie rządu jest broszurą napisaną przez Romana Dmowskiego i wydaną w Warszawie w 1927 roku. Dmowski nakreślił w niej upadek moralności krajów zachodnich w odwołaniu do haseł rewolucji francuskiej, których nie udało się w pierwotnym zamierzeniu osiągnąć (“Zbankrutowała zasada praw jednostki, tak pojęta, jak ją pojęła rewolucja francuska”).

Książka “Duch Europy” jest tylko zaczątkiem dzieła, którego Roman Dmowski nie zdążył ukończyć. Jest to pięć fragmentów, w których Autor starał się wytłumaczyć kryzysy polityczne i moralne w Europie. Dmowski w naukowy sposób nakreślił zależności między wzlotami i upadkami cywilizacji europejskiej a jej historią. 

Niemcy, Rosja i kwestia polska to cenne dzieło Romana Dmowskiego (1864-1939), wybitnego męża stanu, polityka i przywódcy ruchu narodowego. Autor przedstawił w sposób syntetyczny sprawę odzyskania niepodległości przez Polskę na tle zmieniającej się sytuacji międzynarodowej.W swoim głównym zarysie książka ta pozostaje nadal aktualna.

Książka Separatyzm Żydów i jego źródła  jest nowym wydaniem broszury opublikowanej w 1909 roku. Dmowski bz emocji, uprzedzeń i w sposób rzeczowy porusza kwestię separatyzmu Żydów. Przedstawia w broszurze swoje polityczne refleksje co do znaczenia “żywioły żydowskiego” dla Rzeczpospolitej, w oparciu o gruntowną wiedzę z zakresu historii, polityki i ekonomii. Jest to pozycja poruszająca delikatny i obecnie często uważany za kontrowersyjny temat roli i wpływów Żydów w XIX wieku na ziemiach polskich. Pozycja porusza także temat sytuacji Polaków będących pod zaborami wrogich państw.

Sławomir Guziński i Andrzej Szutowicz ukazali warunki życia polskich oficerów - jeńców wojennych, którzy po kampanii wrześniowej w 1939 roku trafili do niewoli niemieckiej. W maju 1942 roku jeńców polskich przeniesiono z Oflagu II B Arnswalde (Choszczno) do kompleksu Oflagu II D Gross Born (Borne Sulinowo), który dotychczas zajmowali oficerowie francuscy.

Autorzy przede wszystkim skupili się na historii pobytu polskich jeńców w Oflagu II B Arnswalde, przedstawiając strukturę obozu, warunki jenieckiego życia, konspirację obozową, ucieczki z obozu oraz życie religijne, kulturalne, sportowe i pracę oświatową. Przedstawili również martyrologię kapelanów z Oflagu II B Arnswalde oraz niektóre biogramy wyższych oficerów. Praca ta stanowi istotny wkład do historii tragicznych losów polskich oficerów w czasie II wojny światowej.

Książka niniejsza to opracowanie zawierające szczegóły morderstw na ludności polskiej dokonane przez nacjonalistów ukraińskich na ziemiach południowo-wschodniej II Rzeczypospolitej. Wykaz zamordowanych Polaków został sporządzony na podstawie przeprowadzonych badań i pisemnych potwierdzeń naocznych świadków. Całą dokumentacja jest oparta na faktach i skonfrontowana z innymi źródłami. Książka ta ma za zadanie uzupełnienie luki w wydarzeniach na ziemiach II Rzeczypospolitej w latach 1939-1946. 

Wspomnienia autora i innych uczestników oraz świadków wydarzeń z czasu II wojny światowej w woj. stanisławowskim, którzy brali udział jako młodociani chłopcy w samoobronie Polaków przeciw bandom UPA oraz w walkach Armii Krajowej. Autor opiera się na dokumentach, a także relacjach świadków wydarzeń, mających wartość dokumentów.

II tom opracowania zawierającego szczegóły morderstw na ludności polskiej dokonane przez nacjonalistów ukraińskich na ziemiach południowo-wschodniej II Rzeczypospolitej.

III tom opracowania zawierającego szczegóły morderstw na ludności polskiej dokonane przez nacjonalistów ukraińskich na ziemiach południowo-wschodniej II Rzeczypospolitej.

Przez 45 lat komunizmu w Polsce bagatelizowano zbrodnie Ukraińców popełnione na narodzie polskim, ponieważ Polska była terytorium niesuwerennym, a jej polityka była podporządkowana Moskwie. W Polsce stosowano wówczas cenzurę, ograniczono swobodę wypowiedzi w mediach, dopuszczając się jednocześnie manipulacji.