Publicyści prawicy

...walka z antysemityzmem jest operacją wojny psychologicznej - pisze Michalkiewicz. Chodzi o to, by o Żydach, ich sprawach, punkcie widzenia itp. nie pisać i nie mówić w ogóle, lub pisać i mówić tylko w określony sposób i w ściśle określonych publikacjach. Zdaniem autora prawo wyłączności w tej dziedzinie uzurpuje sobie tzw. środowisko "Gazety Wyborczej". Wszelkie inne publikacje uznawane są przez to środowisko za mniej lub bardziej "antysemickie". Michalkiewicz sygnalizuje tym samym bardzo groźne dla wolności myśli zjawisko cenzury.

Kolejny znakomity zbiór publicystyki Stanisława Michalkiewicza. Czy SM jest politycznym prorokiem? Chyba tak, skoro już 3 lata temu dokładnie przewidział obecny kryzys ekonomiczny spowodowany kreowaniem pieniądza z powietrza.

Książkę przedmową opatrzył prof. R. Gwiazdowski, rysunkami przyozdobił Arkadiusz Gacparski.

Stanisław Michalkiewicz, z właściwym sobie optymizmem – uczy nas rozumieć polską historię. Łączy wydarzenia z przeszłości z nasza teraźniejszą sytuacją, rysuje dla nas „zagadkowe ciągi przyczynowo — skutkowe” pomiędzy nimi.

„Protokoły...”, to zapis tych wszystkich zdumiewających głupot, półprawd, bzdur, przeinaczeń i propagandy, którymi jesteśmy nieustannie atakowani od czasów zarania wciąż trwającej zarazy. Zarazy, która dawno przestała być zjawiskiem tylko biologicznym, a stała się fenomenem, także, a może przede wszystkim, politycznym i społecznym". 

Drugi tom „Alfabetu Idei” kontynuuje podróż drogą alfabetyczną po przekłamaniach, mitach i lewicowych „dekonstrukcjach” pojęć, które mają na celu duraczenie społeczeństwa. Jednym z przykładów jest komunizm, do teraz uważany za system, sprawiedliwy i dobry dla ludzkości, a niedoskonałości wynikają z tego, że ludzie do niego nie dorośli….

Niepoprawny politycznie Alfabet Idei ma na celu skonfrontować się z fałszywą propagandą. Momentami w sposób brutalny i bezpardonowy...

"W dziewięciu rozdziałach poruszyliśmy istotne sprawy dotyczące funkcjonowania państwa w obecnym świecie oraz staraliśmy się ustalić, jakie jest nasze położenie polityczne na arenie międzynarodowej. Nie zabrakło też kwestii społecznych, zatem nie przedłużając, w imieniu swoim oraz Pana Stanisława zapraszam Państwa do lektury."

Jarosław Kornaś

Dwóch autorów: nestor polskiej publicystyki i publicysta młodego pokolenia, postanowiło stworzyć coś, czego nie było. Zapełnić próżnię, jaka powstała po 1989 roku. Pokazać sekrety najnowszej historii Polski. Bez znieczulenia! Bez mitów, bez nachalnego insurekcjonizmu, mesjanizmu i lewicowej wizji historii.

Czytelnik znajdzie w tym wyborze np. teksty o samozwańczym królu polskim Władysławie V pochodzącym z… Nowej Zelandii, o kandydacie SLD w wyborach, który w kampanii eksponował hasła „zarezerwowane” dla narodowców a swoje ulotki opatrywał mieczykiem Chrobrego, o pierwszym polskojęzycznym piśmie publikującym masowo zdjęcia nagich kobiet, o partii, która uważała, że księża „fałszują chrześcijaństwo i czynią Kościół narzędziem żydowskiego nacjonalizmu”...

Wszystkie plany i uroszczenia, autorzy niniejszej książki analizują nie w oparciu o spiskowe teorie jakichś tajemniczych płaskoziemców, tylko oficjalne dokumenty najpoważniejszych na świecie organizacji posiadających władzę, prestiż i pieniądze. I dążących do tego, by, zwłaszcza władzy i pieniędzy, mieć w Nowej Normalności jeszcze więcej.

Pandemię koronawirusa trzeba zawsze starannie oddzielać od rozmaitych interesów politycznych, które możni tego świata starają się przy jej pomocy wygrać. Interesy te nie są wcale tajne – można powiedzieć, że w modelowy i zupełnie jawny sposób ujawniła je dosłownie kilka dni temu on-linowa wersja Światowego Forum Ekonomicznego, podczas której prezydenci i kanclerze, premierzy i szefowie banków centralnych rysowali szkic Nowej Normalności, bo co do tego, że do Normalności Starej powrotu już nie ma – to nie mają najmniejszej wątpliwości.

 Rio Anaconda to opowieść przygodowo-podróżnicza. Trzyma w napięciu jak kryminał, a jednocześnie rozśmiesza do łez. W trakcie lektury będziecie się śmiać na głos! Nie trzeba lubić autora, żeby polubić tę książkę. Fantastyczne dialogi! Doskonałe zdjęcia! A na dodatek jest to historia prawdziwa.

 „Piechotą do źródeł Orinoko” to najbardziej bogata w przygody książka Wojciecha Cejrowskiego. Tak jak pozostałe, pełna humoru – Czytelnik będzie często parskać śmiechem, a nawet rechotać na całe gardło. Żaden antropolog tak nie pisze – duża wiedza o dzikich plemionach, a jednocześnie podana tak, że wciąga jak kryminał.