Katastrofa smoleńska

Moje teksty są rodzajem „matrioszek”. Jak wiadomo to takie rosyjskie laleczki – w największej ukryta jest mniejsza, w tej kolejna, w niej następna, aż do ostatniej maciupeńkiej. Utwory w 13 załącznikach mają właśnie taką „szkatułkową” strukturę. Wydaje się Czytelnikowi, że czyta jakiś ostateczny tekst, jak to bywa w tradycyjnej książce, a tu za kilka stron okazuje się, że on był tylko pretekstem.

Bogdan Zalewski

"Śledzenie drogi myślenia od pierwszego zdania do ostatecznego tekstu wprawia w zadumę nad potęgą ludzkiego umysłu, pięknem języka, gąszczem znaczeń i możliwością oszustwa poprzez ukrycie treści w ciągu słów. "

Płk Andrzej Kowalski, b. szef Służby Kontrwywiadu Wojskowego

Płyta poświęcona ofiarom katastrofy smoleńskiej przygotowana przez Stowarzyszenie Warsztaty Idei z Poznania.

Autorka potrafi wypowiedzi i oceny właściwie selekcjonować, śmieci odrzucać, wartościowe elementy wyławiać i naświetlać. Nie materiał Nią rządzi (co, niestety jest częstym doznaniem początkujących autorów), ale Ona rządzi materiałem i umiejętnie nim przebiera.

Z podziwu godną konsekwencją brnie przez gąszcz danych naukowych, niejednorodny, zachwaszczony, trudny do selekcji. Zachowuje przez cały niezależność swego sądu, ofiarność w dążeniu do Prawdy i odwagę w jej przedstawianiu, nawet jeśli to owocuje dość druzgocącą krytyką poczynań najważniejszych „władców" w państwie polskim.

Obiecałem kiedyś że przedstawię swoje własne rozwiązanie sprawy Smoleńska. Niniejszym to czynię. „Rozwiązanie” w tym sensie, że na podstawie tego, co działo się w tej sprawie w ciągu ostatnich dwóch lat, tak wokół samego śledztwa, ale również w sferze dotyczącej go propagandy, przyjmuję ostatecznie jakąś hipotezę za najbardziej prawdopodobną. Każdy świadomy Polak musi się z tym tematem uporać-nie może czekać na „wieczne kiedyś” kiedy zbierze się Polska, międzynarodowa, amerykańska (niepotrzebne skreślić) komisja i coś ustali.

Prawda zwycięży to zbiór homilii wygłoszonych w archikatedrze warszawskiej to świadectwo głębokiej wiary i ogromnej miłości do Ojczyzny – Polski. Ten zbiór kazań przejdzie do historii polskiego narodu. To piękne i odważne świadectwo wiary, miłości i nadziei. To również najnowsze losy naszej ojczyzny, zmagania o prawdę i poszanowanie godności zmarłych w katastrofie smoleńskiej.

Ks. Bartołd, o. Bartoszewski, ks. Chrostowski, bp. Dydycz, ks. Folejewski, o. Jacyniak, o. Lewandowski, o. Neumann, o. Przeczewski, ks. Sikorski, o. Wojciechowski, bp Zawitkowski.

Wdowy smoleńskie to opowieść kilku dzielnych kobiet, którym sumienie, poczucie przyzwoitości i honor nie pozwoliły milczeć. Pomimo bólu spowodowanego cierpieniem i przeżywania najtrudniejszych chwil swojego życia, mężnie stanęły do obrony pamięci i prawdy. Ich mężowie muszą być z nich dumni...

To jest książka o tych, którzy odeszli i o tych, co zostali. O ich bólu, lękach, cierpieniu, o tym, jak radzą sobie z pustką. Literacka stypa, podczas której zmarłych wspomina się dobrze, a mówią o nich ci, którzy ich kochali...

Katastrofa w Smoleńsku i śledztwo prowadzone przez rosyjską i polską prokuraturę, urągające elementarnemu poczuciu przyzwoitości, są najkrótszą odpowiedzią na pytanie, dlaczego Lech Kaczyński musiał zginąć. Ale moja opowieść w tym miejscu dopiero się rozpoczyna. Żeby zrozumieć, co chciał i mógł zrobić jeszcze Lech Kaczyński, trzeba przypomnieć jego dokonania.

Rosyjskie służby specjalne miały doskonały przegląd sytuacji. Zdawały sobie sprawę, że operacja CBA może doprowadzić do złapania Leppera na korupcji, rozpadu koalicji rządowej, a w konsekwencji upadku rządu Jarosława Kaczyńskiego. Sęk jednak w tym, że w tamtym momencie- paradoksalnie taki scenariusz nie był im na rękę. Oni prowadzili grę o znacznie wyższą stawkę.

List z Polski to w pierwszej kolejności film, który został wyprodukowany dla holenderskiej telewizji. Jako pierwszy zadawał niewygodne pytania odnośnie katastrofy smoleńskiej. Jednocześnie narodził się pomysł napisania książki, która stanowiłaby pełną transkrypcję wywiadów, jakie zostały udzielone na potrzeby filmu.

W rozmowie  z redaktor naczelną „Zakazanej Historii” Aldoną Zaorską kapłan niezłomny opowiada o zagrożeniach duchowych i materialnych, jakie czyhają na współczesnych Polaków. Mówiąc o swoim życiu i drodze do kapłaństwa, wspomina wielkie wydarzenia historyczne, w których uczestniczył, wspaniałych ludzi i kapłanów, z jakimi miał okazję się zetknąć. Wprost wymienia też nazwiska zdrajców polskiego narodu, przestrzega przed ścieżkami, którymi podąża Zło i wskazuje drogę ocalenia. Jak zawsze mówi wyraźnie o świętości życia od poczęcia do naturalnej śmierci i konieczności oddania Polski pod opiekę Chrystusa Króla.