Historia niepoprawna politycznie

Hennecke Kardel przytacza w trzymanej przez Państwa książce wiele faktów pozornie już dziś powszechnie znanych, ale pierwszy raz w polskim przekładzie, w jednym miejscu zgromadzonych i wydanych. Ilość poważnych źródeł, do których dotarł Autor, sprawia, że książka broni się sama i jest inspiracją do dalszego studiowania poruszonych tutaj spraw. Niewątpliwie jest ona godnym uwagi uzupełnieniem naszej wiedzy na temat Adolfa Hitlera i jego Tysiącletniej Rzeszy.

Operacja Dwie Wieże. Dlaczego akurat Dwie Wieże? Bo 11 września zniszczono rozmyślnie dwie najwyższe wieże Nowego Jorku, bliźniacze budynki nazywane David i Nelson – od imion Rockefeller’ów. Ale też dlatego, że cały ten zamach, w wyniku którego zniszczono 4 samoloty i tysiące istnień ludzkich, nie mógł się udać bez ingerencji w system kontroli ruchu lotniczego.

Wszystko wskazuje na to, że to kolejna publikacja, która może sporo „namieszać” i odsłonić prawdę o tym kto i jak kreował rzeczywistość w naszym kraju po okrągłym stole. W Oficerze pojawią się nieznane fakty, dotyczące księdza arcybiskupa Józefa Życińskiego, a także dowiemy się, kto tak naprawdę założył Ośrodek Studiów Wschodnich.

"To niesłychane, że propaganda III RP sprawiła, że Polacy jako jedyni spośród narodów Europy biorą na siebie realną odpowiedzialność za dokonaną przez Niemców zagładę Żydów. To niesłychane, że władze III RP blokują w tym samym czasie wszelkie badania i publikacje historyczne dotyczące udziału Żydów w zagładzie własnego narodu oraz wszelkie badania i publikacje historyczne zbrodni żydowski popełnionych na Polakach". - dr Ewa Kurek.

Henryk Rolicki to pseudonim Tadeusza Gluzińskiego - narodowca, głównego teoretyka ONR ABC. Autor, w oparciu o źródła żydowskie, przede wszystkim o ''Historię Żydów'' Graetza, ukazuje prawdziwą historię narodu żydowskiego, od czasów biblijnych do okresu poprzedzającego wybuch II wojny światowej. Jest to lektura obowiązkowa dla wszystkich interesujących się problematyką żydowską.
Pierwsze wydanie książki ukazało się w roku 1932.

Zabić Komendanta ujawnia splot okoliczności, które doprowadziły do morderstwa komendanta. Opisuje nielegalne interesy wpływowych ludzi, dla których na kilka miesięcy przed swoją śmiercią Marek Papała stał się zagrożeniem. Książka napisana jest lekko, ciekawie, intrygująco. W sposób przystępny pokazuje czytelnikowi związki polityki, biznesu, tajnych służb i zorganizowanej przestępczości.

To nie jest po prostu jedna z książek o Całunie Turyńskim. Jest absolutnie wyjątkowa z kilku względów. Po pierwsze – jej autor nie jest katolikiem. Po drugie – prowadzi swoje śledztwo tylko i wyłącznie z punktu widzenia nauki. Po trzecie – nie waha się obnażyć rażących błędów i katastrofalnych w skutkach decyzji, jakie miały miejsce podczas badań prowadzonych nad Całunem, a które zaważyły na uznaniu go za nieautentyczny artefakt.

Książka Antony’ego C. Suttona jest pionierską pracą na temat powiązań rewolucji w Rosji z międzynarodową finansjerą. Przytaczając liczne nieznane dokumenty, Sutton ujawnia osobliwy sojusz kapitalistów i komunistów, którego efektem była rewolucja 1917 roku, zniszczenie carskiej Rosji i wpędzenie tego kraju w trwającą niemal wiek komunistyczną niewolę. Okazuje się, że przez cały czas za plecami Lenina, Trockiego i ich towarzyszy stali bankierzy z Wall Street, z Morganem na czele, skłonni sowicie wspomagać komunistyczną rewoltę.

Niezwykła książka o niezwykłym epizodzie II wojny światowej, kiedy amerykańskie środowisko filmowe – jak jeden mąż – stanęło przeciwko Polsce i Polakom, niszcząc nas propagandowo i moralnie. Zdarzenie o tyle dziwne, co niespotykane.
Do ubiegłego roku, kiedy opublikowało ją wydawnictwo University of Kentucky, nikt o tym wstydliwym epizodzie Hollywood nie wiedział; tak w USA, jak i w Polsce.

Historia, którą pokazujemy, odsłania niebezpieczne związki Bronisława Komorowskiego, sięgające do mrocznego świata służb tajnych, które współtworzyły polską mafię. Znajdą się tacy, którzy będą w te związki powątpiewać, zapewniamy jednak, że one istniały – a ich wpływ na rzeczywistość przekracza wyobrażenie wielu z nas.

Edward Leszczyński przypomina przemilczaną i zapomnianą zbrodnię ludobójstwa na tysiącach polskich dzieciach urodzonych w czasie drugiej wojny światowej w III Rzeszy. Szacuje on, że co najmniej 60 000 polskich dzieci, odebranych matkom po porodzie, pozostało na zawsze na niemieckiej ziemi. Część z nich - uznane za „wartościowe rasowo” i „przydatne dla narodu niemieckiego” - przekazano do zniemczenia w zakładach i rodzinach niemieckich. Pozostałe dzieci „potraktowano specjalnie” (Sonderbehandlung).