Historia Polski w XIX wieku

Celem niniejszej publikacji jest wydobycie wątków historycznych, które w sposób znaczący przyczyniły się do odzyskania przez Polskę niepodległości poprzez objawienia maryjne w Gietrzwałdzie. To w Gietrzwałdzie Polacy w czasie objawień maryjnych powstawali z kolan. Tu dowiadywali się, że Maryja mówi po polsku, a zatem pojęli, jak ważny musi być ten język, że nawet w Niebie nim nie gardzą. Po prawie stu latach niewoli w Gietrzwałdzie Polacy przypominali sobie, że w przeszłości mieli swoich królów, wolną ojczyznę. (...)

Kim był „Czarny Batyr”? Co robił polski James Bond w Afganistanie? Jak car ukarał Piotra Wysockiego za Noc Listopadową? Na te i inne pytania odpowiedzi znajdują się w najnowszej książce Marka Skalskiego. Niezwykle losy polskich „Sybiraków”, których życie może być wzorem dla współczesnych Polaków.

Książka ta jest reportażem mówiącym o pełnych napięć latach, miesiącach i dniach przed wybuchem powstania styczniowego. Miejscem akcji jest Warszawa, choć do problemów o największej politycznej ostrości, które zaogniały sytuację, należała kwestia ziem wschodnich dawnej Rzeczypospolitej Polskiej, jej granic sprzed rozbiorów.

Wielkie Księstwo Litewskie było zawsze obszarem wieloetnicznym, a więc też wielokulturowym. Zamieszkiwali je Litwini, Białorusini, Polacy, Żydzi, Rosjanie, także Poleszucy, z mniejszych grup Tatarzy i Karaimi. To, co miał o nich do powiedzenia emigracyjny pisarz, Michał K. Pawlikowski (1893–1972) z wielu powodów jest do dziś nader interesujące. Nie tylko opowiada o czasach minionych, a skazanych na zapomnienie. Uczy zdrowego rozsądku. Przestrzega przed kompromisem ze złem.

Zazwyczaj umyka to naszej uwadze, ale jest czymś zupełnie nadzwyczajnym, że inne narody zdołały osiągnąć sukces, a my w tym samym czasie, po udanym starcie, ponieśliśmy spektakularną klęskę.

Książka o toczonej przez mocarstwa europejskie grze dyplomatycznej wokół kwestii Rzeczypospolitej Krakowskiej, ukazująca uwikłanie losów tego niewielkiego, powstałego na mocy ustaleń kongresu wiedeńskiego państewka w wielkie interesy i strategiczne cele Wielkiej Brytanii, Francji Rosji, Austrii i Prus.

Głęboka analiza totalitarnego systemu państwowej przemocy, poprzez który zaborca, jako zaprzysiężony wróg wolności, cywilizacji łacińskiej i katolicyzmu, dąży do zniszczenia głębokich, strzeżonych w rodzinach zasad gwarantujących rozwój i trwanie ducha polskości w Narodzie. 

Rycerstwo, szlachta, ziemianie. Mieli zniknąć. Przetrwać w pamięci jedynie jako oderwani od życia miłośnicy bali, polowań i "kuchni szlacheckiej". Autorka tejże książki zatytułowanej Rycerze wielkiej sprawy. Szkice ziemiańskie udowadnia, że to mit. W ponad dwudziestu odsłonach ukazuje portrety wychowanków polskich dworów i dworków, z których wielu poznała osobiście. Przedstawicieli prawdziwej elity tworzącej Rzeczpospolitą przez całe stulecia. Wbrew pozorom ich historia nie urywa się, lecz trwa nadal.

To praca poświęcona dziejom unii rosyjsko-polskiej, zainicjowanej w roku 1815, objęciem władzy królewskiej w Polsce przez cara Aleksandra I. Tym razem autorzy omawiają polityczne, prawne i społeczne dzieje Królestwa Polskiego rozpoczęte w noc listopadową 1830 roku, a zakończone klęską na polu bitwy, czyli oblężeniem i zdobyciem Warszawy przez wojska Iwana Paskiewicza. Dzieje te, uporządkowane są w sześciu częściach książki.

Ilu z nas śpiewając Mazurka Dąbrowskiego zastanawia się: Skąd w ziemi włoskiej wzięli się Polacy i CO TAM ROBILI? Jeszcze mniej z nas przejmuje się rolą naszych rodaków na Półwyspie Pirenejskim, gdy mowa o słynnej szarży pod Samosierrą. Kto i w jakim celu ich tam "zaprosił"?

W czasach gdy władza ogranicza do minimum lekcje historii w szkołach, o wiedzę historyczną swoich dzieci rodzice muszą zadbać sami. Książka Feliksa Konecznego wychodzi zdecydowanie naprzeciw tej naglącej potrzebie chwili.

Pomimo nieukrywanej sympatii do Napoleona, autor nie boi się podkreślać również negatywnych skutków wzajemnej współpracy, błędów w kampaniach, niechęci i nieufności, jaką w niektórych kręgach budził przywódca.