Historia PRL (1945-1989)

Centrum Warszawy - skala 1 : 18 400

Jest to wierna kopia śpiewnika (reprint), jaki internowani w czasie stanu wojennego powielali przy użyciu kawałków PCV wyciętych w podłodze celi. Książeczka zawiera wybór 25 piosenek z ówczesnego repertuaru obozowego. Zbiór ten pochodzi z więzienia w Grodkowie (październik 1982 r.), gdzie od sierpnia 1982 r. przebywali internowani także z kilku innych likwidowanych obozów śląskich (Opole, Kamienna Góra, Nysa, Głogów).

Autor ukazał w szerokim kontekście historycznym przebieg budowy pomnika upamiętniającego stoczniowców, poległych w grudniu 1970 roku oraz problemy związane z budową w ostatnim 20-leciu (1989-2009) niektórych pomników, upamiętniających ważne dla Polaków wydarzenia. Podane w książce przykłady inicjatyw środowisk patriotycznych w Polsce dotyczące budowy pomników wskazują, że często nie spotykają się one ze zrozumieniem władz samorządowych i środowisk lewicowych i liberalnych.

W albumie zaprezentowano blisko 70 fotografii Warszawy z pierwszej powojennej dekady, zarówno te, które stały się już ikonami Warszawy, jak i zdjęcia, które nie były dotąd publikowane. Autorami są znakomici polscy fotoreporterzy, m.in. Jerzy Baranowski, Stanisław Dąbrowiecki, Karol Szczeciński, Zdzisław Wdowiński. Ich zdjęcia układają się w fascynującą opowieść o ludziach, mieszkańcach Warszawy – zbiorowy portret tych, którzy wrócili do swojego zburzonego miasta i tych, którzy zamieszkali tutaj po wojnie.

Książka prof. Wiesława Chrzanowskiego, którą przypominamy po ponad 30 latach, pierwszy raz została wydana w tak zwanym drugim obiegu, w serii „Zeszyty Historyczne Ruchu Młodej Polski“ (zredagowana przez działaczy RMP Antoniego Wręgę i Arkadiusza Rybickiego na podstawie relacji Wiesława Chrzanowskiego).

Dla Wiesława Chrzanowskiego, który sam prawie sześć lat spędził w ubeckich aresztach i więzieniach (najdłużej we Wronkach i w Rawiczu) ta książka miała szczególne znaczenie. Była hołdem okazanym tym, którzy tam oddali dla Ojczyzny swoją młodość, zdrowie i życie.

Dziś po ponad pół wieku, nikt nie pamięta prawdziwych nazwisk morderców narodu polskiego, działających w okresie stalinowskiego terroru. W czasie wojny za wydanie Żyda w ręce Niemców, Polakowi, który to zrobił, groziła kula w łeb. Takie wyroki zapadły i były wykonywane. Za współpracę z rosyjskimi okupantami, za współudział w zbrodniach przeciwko narodowi polskiemu, pomocnicy NKWD pochodzenia żydowskiego nigdy nie odpowiedzieli.

10 szkiców Gontarczyka, które złożyły się na niniejszą publikację, mówi o niebanalnych kolejach losu znanych twórców. (...) Jednak w dziełach, które tworzyli, byli zbyt dobrzy, żeby uniknąć zainteresowania Służby Bezpieczeństwa."

Marcin Wolski

Młodsi od swoich wyroków to pierwsza  część trylogii Kawał życia. Obejmuje lata 1935-1956, czyli czas burzliwej młodości autora, który z rodzinnego Wilna został przesiedlony na Ziemie Odzyskane. We Wrocławiu w roku 1950 powołał do życia organizację polityczną, znaną pod nazwą " Wrocław - Północ", "Batalion młodzieżowy AK" bądź "Proletariat". Po dwóch latach działalności grupa została zlikwidowana przez WUBP, a Horodniczy skazany na 15 lat więzienia.

Książka przedstawia więc tragiczne losy pokolenia Kolumbów rocznik 30, którzy byli więzieni i prześladowani za walkę o ideały, a także poznać warunki życia i atmosferę słynnych więzień PRL-u.

Autor ukazuje działania ideologii paxowskiej wśród studentów i części kadry naukowej na Katolickim Uniwersytecie Lubelskim w latach 1954-1956. Wspomnienia autora obejmują działalność Koła Społecznie-Postępowego związanego z Paxem, jak również działalność Zrzeszenia Studentów Polskich oraz dorobek życiowy studentów społecznie aktywnych. Opisywane wydarzenia Stanisław Rostworowski ujął w kontekście takich bardzo ważnych i przełomowych wydarzeń historycznych, jak Powstanie Poznańskie oraz Październik 1956, który przyniósł koniec okresu stalinowskiego w Polsce.

W 2011 roku minęła 30. rocznica blokady warszawskiego ronda. Dzisiejsze pokolenie pięćdziesięciolatków i osób starszych z pewnością pamięta obrazy ze skrzyżowania Alei Jerozolimskich i ulicy Marszałkowskiej.

W książce Diament odnaleziony w popiele Krzysztof Kąkolewski ujawnia perfidną, jadowitą propagandę antypolską oraz losy pokoleń, które padły jej ofiarą. Bezlitośnie obnaża kulisy powstania Popiołu i diamentu, książki Jerzego Andrzejewskiego, który został poddany manipulacji UB, a także filmu Andrzeja Wajdy będącego ekranizacją powieści. "Nagromadzenie, spiętrzenie bohaterstwa, nieszczęść i szlachetności po stronie komunistów, podłości, tchórzostwa i zbrodni po stronie niekomunistów dochodzi w książce Andrzejewskiego do swoistej kumulacji".

Droga do suwerenności i niepodległości od walk o Lwów do czasów współczesnych.