Historia PRL (1945-1989)

Leksykon mowy potocznej, pisanej i mówionej, dokumentujący dzieje kultury polskiej od zakończenia drugiej wojny światowej do dziś, w układzie chronologicznym. Zbiór wyrażeń, wypowiedzi, komentarzy, frazesów, sloganów, zbitek pojęciowych, epitetów, napisów na murach i transparentach, lapsusów językowych. Zdaniem autorów polszczyzna potoczna to najsumienniejszy obserwator i kronikarz życia zbiorowego. 

,,Praca Macieja Gawlikowskiego i Mirosława Lewandowskiego – to połączenie książki naukowej opartej na dokumentach (zwłaszcza z archiwum IPN) i innych świadectwach pisanych z tym, co nazywamy oral history, „historią mówioną”. Pisząc dzieje Konfederacji Polski Niepodległej w Krakowie w czasie stanu wojennego – a była to jedna z najbardziej aktywnych organizacji w tym mieście, co dziś jest nieco zapomniane – autorzy konfrontowali archiwa (a wykorzystali ponad 130 tzw. jednostek aktowych, niektóre liczyły po paręnaście tomów) ze wspomnieniami ponad 70 osób; głównie opozycjonistów, ale też esbeków. Chwilami ich praca przybiera formę dziennikarskiego śledztwa, gdy rekonstruują przebieg wydarzeń na podstawie sprzecznych przekazów."

Publikacja na temat niepodległościowego środowiska kombatanckiego w jego relacji do Prymasa Wyszyńskiego.

Po co naszym politykom historia?
Czy Polską nadal rządzą trumny Piłsudskiego i Dmowskiego?
Dlaczego Polacy upajają się historią?

Seria „Resortowe dzieci” opisuje przenikanie poszczególnych grup społecznych od  PRL-u do III RP. Po analizie środowiska medialnego (tom I) i rozpracowaniu powiązań pokoleniowych ludzi służb specjalnych (tom II) przyszedł czas na POLITYKÓW. Wszelka nieformalna współpraca tej grupy społecznej z tajnymi strukturami o komunistycznych korzeniach jest szczególnie niebezpieczna. Polityk uwikłany w niebezpieczne związki przestaje być autonomiczny w swych decyzjach.

Polityk – resortowe dziecko – nie musi mieć rodziców zatrudnionych lub współpracujących z resortami siłowymi. Sam też niekoniecznie musiał podpisywać kontrakt z SB, ale swoją karierę zbudował na sprawdzonych towarzyszach z komunistycznego aparatu. Czasem nie miał z resortem wiele wspólnego – to Resort z daleka wspierał jego karierę.

Opisujemy zakulisowe działania polityków pierwszoplanowych, ale także tych, którzy ukryci w tle pociągali za sznurki.

Najnowsza książka wydawnictwa Biały Kruk Głos niepodległości to wybór tekstów publicystycznych autorów związanych z podziemnym czasopismem „Głos”. To jedno z pierwszych pism opozycji demokratycznej w PRL powstało w 1977 r. i skupiło część działaczy Komitetu Obrony Robotników.

Jest to pionierska, bogato udokumentowana praca, która jest wymownym oskarżeniem zbrodni, dotychczas nie ukaranych i nie potępionych przez polskie władze i opinię światową.

Czas mija, to już 35 lat od owego pod każdym względem gorącego sierpnia 1980 r. Zadań jednak nie ubywa, walka trwa, a Ojczyzna wciąż w potrzebie, wciąż żąda od swych najlepszych synów i córek bezkompromisowych postaw, obrony odwiecznych wartości, narodowej tradycji.

Piąty tom z serii “Kamienie” poświęcony jest w całości jednemu tekstowi programowemu. Obok treści “Rewolucji bez rewolucji” mamy tu 6 analiz, których autorami są: dr Wojciech Błasiak, dr hab. Aleksander Hall, dr hab. Krzysztof Łabędź, dr Bohdan Urbankowski, prof. dr hab. Jerzy Wiatr (rozmowa), dr Maciej Zakrzewski. Autorem okładki jest Mariusz Front. Redaktorem tomu i autorem posłowia jest Mirosław Lewandowski.

O bezpiece cywilnej, znanej jako UB (Urząd Bezpieczeństwa) i SB (Służba Bezpieczeństwa) – słyszał każdy Polak. Zwiad WOP był kolejną bezpieką, tym razem w strukturach Ludowego Wojska Polskiego (LWP), tuż obok zbrodniczej Informacji Wojskowej (IW) i jej następczyni Wojskowej Służby Wewnętrznej (WSW).

Grupy Oporu, zorganizowane w 1982 r. przez Teodora Klincewicza, przed 1980 r. współpracownika Komitetu Samoobrony Społecznej „KOR" i drukarza „Robotnika", a po Sierpniu jednego z założycieli i przywódców Niezależnego Zrzeszenia Studentów, skupiały głównie młodzież. Różniły się od większości struktur podziemia tym, że planowały i przeprowadzały akcje spektakularne, budzące echo i komentarze, stwarzające wrażenie wielkiej siły i możliwości podziemia.

Ucieczki specjalnego znaczenia to kilka historii osób, które w okresie PRL postanowiło nielegalnie opuścić kraj.
Między innymi jest opisana historia "porwania" przez CIA na Okinawie oficera polskiego wywiadu wojskowego i dyplomaty Jerzego Bryna, "wybierających wolność" posłów Korbońskiego, Mikołajczyka i Bryi oraz cichociemnego Tadeusza Chciuka "Celta".