Historia PRL (1945-1989)

Te fragmenty naszej nieodległej historii zasługują na przypomnienie i opisanie. Stanowią one również odpowiedź na zadawane przez niektórych pytanie, czy warto grzebać w esbeckich dokumentach.

Wielkie ucieczki przywódców Solidarności, podziemna telewizja i nielegalne radio antykomunistyczne, puste półki, milczące telefony i konferencje prasowe Urbana, dramatyczne losy internowanych i napisy na murach „Wrona orła nie pokona” i „Junta juje”. Ile pamiętamy ze stanu wojennego?

Jak wyglądało życie prominentów „złotej dekady” Gierka?
Kim był „krwawy Maciej”?
Jakie rodzinne sekrety skrywa historia życia pierwszego sekretarza?

Iwona Kienzler snuje opowieść o politykach, artystach, dziennikarzach i sportowcach, zarówno tych powszechnie uwielbianych, jak i tych znienawidzonych ze względu na przynależność partyjną, czy oskarżanych o zaprzedanie się systemowi.

Najważniejsze zalety pamiętnika, a więc: precyzyjna narracja, wiarygodność i szczegółowość, zostały uzyskane dzięki spisywaniu wspomnień na bieżąco, zazwyczaj tego samego dnia, który został opisany. Autor był świadkiem wydarzeń, które zapisywał z kronikarską dokładnością. Do wyjątków należy zaliczyć cztery rozdziały spisane dopiero przed wydaniem książki.

Wśród licznych dokumentów, które ujawnia w swej książce J.P. Laskowski, znajduje się między innymi prywatny dziennik duchowy Stefana Wyszyńskiego, pracowicie przepisany przez pracowników Służby Bezpieczeństwa i dołączony do jego akt osobowych. Dzięki temu możemy na opisywane wydarzenia spojrzeć okiem samego Księdza Kardynała.

To, o czym się nie mówi jest zbiorem szkiców politycznych Skiwskiego z lat 1946–1956, w znacznej części publikowanych po raz pierwszy. Zwolennik zjednoczonej Europy, propagator porozumienia polsko-niemieckiego, antykomunista, krytyk endecji, przeciwnik demokracji, wróg Stanów Zjednoczonych i Rosji, Skiwski jawi się jako myśliciel polityczny osobny, oryginalny, a zarazem niełatwy do jednoznacznego określenia.

Największe wyzwanie dla rządów komunistycznych w Europie Wschodniej pochodziło z Polski. W żadnym innym kraju bloku radzieckiego pojałtański porządek nie był tak uporczywie kwestionowany.

Zbiór reportaży wiernych prawdzie, a zarazem dowcipnych i przekornych. Nie ma w nich miejsca na osobiste doznania autora, prawie nie występuje reporterskie "ja". Czytelnik od razu, bez zbędnego wprowadzania, znajduje się w kręgu opisywanych zdarzeń i ludzi. To właśnie pozwala mu spojrzeć na opisywaną rzeczywistość nie po dziennikarsku, ale od wewnątrz, jakby od dawna pracował i żył razem z nimi.

Grupy Oporu, zorganizowane w 1982 r. przez Teodora Klincewicza, przed 1980 r. współpracownika Komitetu Samoobrony Społecznej „KOR" i drukarza „Robotnika", a po Sierpniu jednego z założycieli i przywódców Niezależnego Zrzeszenia Studentów, skupiały głównie młodzież. Różniły się od większości struktur podziemia tym, że planowały i przeprowadzały akcje spektakularne, budzące echo i komentarze, stwarzające wrażenie wielkiej siły i możliwości podziemia.

Centrum Warszawy - skala 1 : 18 400

Ta książka to żywe świadectwo wielu osób na różny sposób związanych z historią Danuty Siedzikówny. Wśród nich znajdują się naukowcy, politycy, historycy, archeolodzy, dziennikarze, artyści, reżyserzy, społecznicy, kibice, przedstawiciele rodziny „Inki”.