Historia PRL (1945-1989)

W zakresie naszej najnowszej historii istnieje jeszcze bardzo wiele „białych plam” – zagadnień niezbadanych i nieopisanych, życiorysów, wydarzeń. Naszym obowiązkiem jest szukać, dopisywać, poprawiać to, co już zrobione. Mamy tragiczną spuściznę po okresie Polski Ludowej (1944–1989) – panowanie bardzo ścisłej cenzury w ramach restrykcyjnych wymogów ideologicznych spowodowało, że w licznych przypadkach „dzieła” historyczne były farsą. W latach następnych, po 1989 roku, sytuacja tylko nieznacznie się poprawiła.

Członkowie antykomunistycznego podziemia niepodległościowego przez długie lata byli przedstawiani w oficjalnej historiografii PRL-u w samych ciemnych barwach. Dopiero w III RP zostali zrehabilitowani i zaczęły się ukazywać publikacje oddające im sprawiedliwość.

,,Praca Macieja Gawlikowskiego i Mirosława Lewandowskiego – to połączenie książki naukowej opartej na dokumentach (zwłaszcza z archiwum IPN) i innych świadectwach pisanych z tym, co nazywamy oral history, „historią mówioną”. Pisząc dzieje Konfederacji Polski Niepodległej w Krakowie w czasie stanu wojennego – a była to jedna z najbardziej aktywnych organizacji w tym mieście, co dziś jest nieco zapomniane – autorzy konfrontowali archiwa (a wykorzystali ponad 130 tzw. jednostek aktowych, niektóre liczyły po paręnaście tomów) ze wspomnieniami ponad 70 osób; głównie opozycjonistów, ale też esbeków. Chwilami ich praca przybiera formę dziennikarskiego śledztwa, gdy rekonstruują przebieg wydarzeń na podstawie sprzecznych przekazów."

Artykuły te ukazują obraz życia codziennego w epoce PRL-u z jego utrudnieniami, absurdami i biurokracją. Są efektem wnikliwej obserwacji prawidłowości rządzących tamtą rzeczywistością. Autor nie stroni w nich od satyry i humoru. Dotyka problemów jedynie z pozoru błahych.

Czy Węgrzy mogli zagarnąć Morskie Oko? Czy Czesi chcieli wojować o Kłodzko? Czy Kaliningrad mógł być Królewcem i zostać stolicą województwa pruskiego? O tym wszystkim dowiesz się z najnowszej książki publicysty „Najwyższego Czasu!

W tomie drugim autor przedstawia kolejnych siedemnastu kapłanów, wśród nich tak znanych jak abp Sławoj Leszek Głódź, abp Ignacy Tokarczuk, ks. Witold Andrzejewski, ks. Stanisław Bogdanowicz, ks. Czesław Sadłowski, ks. Jan Sikorski.
Książka przypomina piękną kartę polskiego Kościoła w tamtych latach, niosącego Ewangelię nadziei, wspierającego dążenia niepodległościowe, otaczającego opieką ludzi represjonowanych za działalność społeczną i polityczną.

Autor ukazał w szerokim kontekście historycznym przebieg budowy pomnika upamiętniającego stoczniowców, poległych w grudniu 1970 roku oraz problemy związane z budową w ostatnim 20-leciu (1989-2009) niektórych pomników, upamiętniających ważne dla Polaków wydarzenia. Podane w książce przykłady inicjatyw środowisk patriotycznych w Polsce dotyczące budowy pomników wskazują, że często nie spotykają się one ze zrozumieniem władz samorządowych i środowisk lewicowych i liberalnych.

Władysław Gomułka był jednym z głównych przywódców obozu komunistycznego w momencie przejmowania władzy w Polsce po II wojnie światowej. Odsunięty w czasach stalinowskich w wyniku wewnątrzpartyjnych porachunków, powrócił jesienią 1956 r., dając ludziom nadzieję na demokratyzację systemu i uniezależnienie się od Moskwy. Nadzieje szybko się skończyły, a pozostał do końca lat 60. siermiężny, gomułkowski komunizm, wstrząsany kolejnymi paroksyzmami protestów społecznych. Zawarte w niniejszym tomie artykuły ukazują różne aspekty ówczesnej rzeczywistości i rolę, jaką odgrywał wtedy towarzysz Wiesław"

Publikacja na temat niepodległościowego środowiska kombatanckiego w jego relacji do Prymasa Wyszyńskiego.

Znaczenia tej książki nie dla się przecenić, zwłaszcza że oficjalna wersja historii ostatnich kilkunastu lat PRL pomija role KPN w procesie obalenia komunizmu i odzyskania wolności.

Co się dzieje, gdy polityka z impetem wjeżdża w hodowlę? Jak rodziła się legenda, która od pokoleń porusza wyobraźnię nie tylko wielbicieli koni arabskich? Do czego legenda ta posłużyła w latach PRL i III RP?

Całkowitym zaskoczeniem dla czytelników mogą być opisane w „Arabskiej awanturze” gry peerelowskich służb specjalnych, które toczyły się wokół państwowej hodowli koni arabskich.

Co się dzieje, gdy polityka z impetem wjeżdża w hodowlę? Jak rodziła się legenda, która od pokoleń porusza wyobraźnię nie tylko wielbicieli koni arabskich? Do czego legenda ta posłużyła w latach PRL i III RP?

Całkowitym zaskoczeniem dla czytelników mogą być opisane w „Arabskiej awanturze” gry peerelowskich służb specjalnych, które toczyły się wokół państwowej hodowli koni arabskich.