Historia świata do końca XIX wieku

Książka naświetla drogę wiodącą do ,,saskiego przewrotu przymierzy", czyli do sasko-pruskiego sojuszu z 1778 r. Co skłoniło młodego elektora Fryderyka Augusta III do porzucenia tradycyjnych związków z Wiedniem i poszukiwania pomocy u Fryderyka Wielkiego, który z wielką pilnością i niezwykłą systematycznością niszczył Saksonię niemal od pierwszych dni swego panowania? Rozwiązanie tej zagadki przyniosły poszukiwania archiwalne w Dreźnie, Wiedniu i Berlinie, a także innych zbiorach niemieckich i francuskich.

Nieznane i niepublikowane dotąd opisy krwawych prześladowań katolickich duchownych i świeckich w czasie Wielkiej Rewolucji Francuskiej mogą zrobić wrażenie na każdym, nawet na przeciwnikach Kościoła. Rewolucja, która na ołtarze, w miejsce Boga, wprowadziła Rozum, obaliła stary porządek i wprowadziła nowy, co nie znaczy, że lepszy.

To dzieło nader interesujące i pobudzające do myślenia. Gdyby potraktować je tylko jako historyczny opis Francji XVIII wieku, trzeba byłoby uznać je oczywiście za przestarzałe, ponieważ od czasów Tocqueville'a ukazało się wiele prac bardziej gruntownych i wykorzystujących nieporównanie bogatsze źródła. Jeśli dzieło pozostaje ciągle niezwykle wartościowe, to ze względu na swoja warstwę, by tak rzec, filozoficzną czy socjologiczną, w szczególności zaś ze względu na swoja tezę główną, która da się streścić tak oto: mylą się ci, którzy nie wierzą w ciągłość historyczną i są skłonni uważać, iż rewolucje są nade wszystko jej zerwaniem; rewolucje są przygotowywane przez podskórne procesy wcześniejsze i są tyleż zerwaniem, co kontynuacją. W wypadku Francji kontynuacją centralizacji władzy.

W publikacji opisane zostały zagadnienia, które dotychczas pomijano lub też nie wystarczająco omawiano.

Autorka przybliża zasady dworskiej etykiety, dopracowane i rozbudowane za czasów Ludwika XIV, tworząc osobliwą kronikę życia codziennego wersalskiego dworu, spisaną przez pryzmat zasad rządzących zachowaniem i rozkładem dnia mieszkańców pałacu, który w czasach Króla Słońce był zamieszkały przez dwór liczący blisko tysiąc osób i tyleż samo służby.

Pierwotnie zatrudniani przez bogate włoskie państwa-miasta, by chronić ich bogactwa w trakcie niekończących się wojen, w XIV i XV stuleciu wielu włoskich kondotierów zdobyło sławę za sprawą swego majątku, sprzedajności i braku zasad moralnych. Niektórzy nawet sami władali miastami. 

Publikacja prezentująca kulturowe oblicza brytyjskiej królowej Wiktorii, najdłużej panującej w dziejach Anglii władczyni, ikony idei brytyjskiego imperializmu i kolonializmu, a także historię społeczną epoki, pokazująca jej rozkwit i zmierzch oraz bohaterów masowej wyobraźni, jakie ona "wyprodukowała" i na trwale wpisała w dzieje świata.

Czytając tę książkę poczujesz puls miasta tętniącego życiem, krzykiem, muzyką, kłótnią, a często milczącego chorobą i śmiercią. Miasta otaczano murami, które czasem dzieliły i wykluczały, ale równie często łączyły mieszkających w nich ludzi dając poczucie wspólnoty.

Książka mówi o murowanych, gotyckich świątyniach wzniesionych w Wielkopolsce w wiekach średnich i u progu epoki nowożytnej. Ukazując dzieje dotychczasowych badań, stawia nowe hipotezy i pytania, będąc pierwszą tego rodzaju syntezą.
Napisana językiem prostym i zrozumiałym, opatrzona licznymi fotografiami, adresowana jest jednak nie tylko do historyków sztuki- ale i do wszystkich miłośników wielkopolskiej przeszłości.

Olduvai, południowo-wschodnia Afryka, ok. 1 900 000 lat temu. Horda Homo habilis (wg nas raczej Pithecanthropus habilis) natrafiła na płonący non stop metan. Dorośli bali się ognia i omijali go szerokim łukiem, ale zjawisko zaciekawiło dwóch urwisów.

Książka Jerzego Besali, w której erudycja historyka spotyka się z pasją psychologa i badacza natury ludzkiej, jest pierwszą w Polsce całościową próbą spojrzenia na historię poprzez pryzmat uczuć. Niniejszy tom obejmuje najstarsze i pozaeuropejskie cywilizacje.

Każdy, kto pisze książkę na temat podobny do wojny hannibalskiej, mieszczący się w ramach historii starożytnej, powinien mieć świadomość, że trudno – o ile w ogóle jest to możliwe – przedstawić całkowicie nową interpretację. Byłbym ostatnim, który upierałby się przy wielkiej oryginalności tej książki, z wyjątkiem, być może, kilku szczegółowych kwestii.