Historia państw i narodów

Wznowienie wydanego w Polsce przed wojną tłumaczenia książki Roberta Archibalda Wiltona Ostatnie dni Romanowów, to kolejna próba przywrócenia właściwego obrazu wydarzeniom rewolucji bolszewickiej, które po upływie stu lat okazują się być ciągle zafałszowywane.

Historycy II wojny światowej piszą przede wszystkim o obozach, walkach, śmierci. W centrum zaś uwagi Ewy Kurek, historyka i publicysty, jest wojenne dobro. Książka Żydzi, Polacy czy po prostu ludzie to zapis osobistych doświadczeń i próba zrozumienia tego wszystkiego, co łączy i dzieli skazanych na siebie przez wieki Polaków i Żydów, których rozdzieliło morze cierpień, morze łez i po obu stronach miliony grobów, jakie na polskich ziemiach zostawiła druga wojna. To zapis doświadczeń historyka, który po ludzku doświadcza ludzkie losy po to, by jeszcze raz stwierdzić, że to co człowieka stanowi, to przede wszystkim dobro i miłość bliźniego. Wartości — fundamenty pomostów między narodami wtedy, gdy wszystko inne leży w gruzach.

Jakie są czynniki, które od wieków warunkują myślenie Rosjan. Jakie są wnioski z porównania chrześcijaństwa zachodniego z prawosławiem? Czym jest zjawisko przebóstwienia, kluczowe dla zrozumienia mentalności Rosjan? Odpowiedzi na te wszystkie pytania w książce dr Ewy Kurek.

Tytułowy znak zapytania „Rosji rozumem nie pojmiesz?” sugeruje możliwość zgłębienia tematu uwieńczonego zrozumieniem Rosji. „Da się pojąć, tylko to jest straszne” – pisze dr Kurek. Wskazując na antidotum przeciw rosyjskiej imperialnej irracjonalności, Kurek mówi, że jedyną siłą jakiej boi się Putin jest jedność i solidarność narodów I Rzeczpospolitej oraz rządów mocnej ręki.
Dr Ewa Kurek prezentuje szkicowe pojęcie o Rosji.

Tragedia Aleppo podkreśla dramatyczną konieczność pomagania tam na miejscu, bowiem mimo kuszenia luksusem i zasiłkami socjalnymi przez kraje zachodnie, większość tamtejszych ludzi nie chce nigdzie emigrować. W Europie trzeba zachęcać nie do uzupełniania rynku pracy na Zachodzie tzw. uchodźcami, ale do odbudowy takich starożytnych miast jak Aleppo i ratowania jego mieszkańców, dzieci, kobiet, starców, rodzin – to jest postawa chrześcijańska.

Po śmierci króla w Paryżu państwo podzielono pomiędzy jego czterech synów. Chlodwig na wieki pozostał symbolem wielkości Francji i wzorem chrześcijańskiego władcy.

Niniejsze drugie wydanie zostało poszerzone o nowe, uzupełniające teksty autora napisane po publikacji wydania pierwszego.

Treściwy i wciągający raport o stanie Kościoła w Niemczech – i nie tylko. A równocześnie, przekrojowa analiza najbardziej dziś palących problemów teologicznych i ich konsekwencji: od buntu wobec encykliki Humanae vitae, przez błędne pojmowanie sumienia, aż po próby przedefiniowania katolickiej etyki i dyscypliny sakramentalnej. Warto przeczytać!

„To publicystyczny alarm. Mam nadzieję, że pozwoli nie tylko przybliżyć Czytelnikowi drogę, którą Kościół w Niemczech kroczy konsekwentnie od lat, ale sprowokuje też, do postawienia pytania: czy chcemy tego samego?

W ostatnich trzech dziesięcioleciach polityka Republiki Federalnej Niemiec wobec wolnej już Polski była tyleż bezwzględna, co cyniczna. Prezydent prosi, co prawda, o wybaczenie, ale niemieckie mass media od dawna szydzą z Polaków, zakłamują prawdę o wojnie, relatywizują winę albo w ogóle zwalają ją na ofiary swej agresji. 

Książka, która tak obszernie przedstawia historyczne kulisy potęgi i upadku III Rzeszy, stawia pytania o dużym znaczeniu moralnym i cywilizacyjnym: Jak to możliwe, że nowoczesne i kulturalne społeczeństwo w sercu Europy ogarnęło zbiorowe szaleństwo? Dlaczego odrzucono człowieczeństwo? Dlaczego Europa nie rozliczyła sprawiedliwie nazistowskich zbrodni? Dlaczego wciąż lekceważy płynące z przeszłości ostrzeżenia? I jakie konsekwencje może mieć fakt, że w istocie popełnione zbrodnie pozostały bez kary…?

Niniejsze wydanie skrócone nie posiada całkiem tzw. aparatu naukowego; to pozostawione jest wydaniu obszerniejszemu, w którym utrzymaną będzie nadal metoda ta sama jak w tomie I. Kto ciekaw szczegółów, wywodów, dowodów, kto lubi zadawać pytanie: dlaczego? i żąda na nie odpowiedzi uzasadnionych, sięgnie do wydania głównego, a odczytanie niniejszego tomu zechce zapewne uważać za lekturę wstępną.

prof. Feliks Koneczny

W 1916 roku miał trzydzieści cztery lata. Gdy przekazywał urząd prezydenta swojemu następcy, Erskinowi Childersowi, był rok 1973, a on sam miał lat dziewięćdziesiąt jeden i był niewidomy. Nie znajdziemy chyba w XX-wiecznej Europie drugiego polityka, któremu by było dane tak długo oddziaływać na losy swojej ojczyzny i którego rola w kształtowaniu życia politycznego ojczyzny nie kończy się wraz z jego odejściem. Warto, żeby polscy czytelnicy poznali tego wybitnego męża stanu.

Prezydent Irlandii, Eamon de Valera to jeden z bardziej zapomnianych polityków katolickich XX wieku. Książka Pawła Toboły-Pertkiewicza wypełnia tę lukę znakomicie.

Prof. dr hab. Grzegorz Kucharczyk