Religia, historia Kościoła

Książka ta składa się z teologicznych refleksji autora na temat objawień Matki Bożej w Nowej Osuchowej. Umiejscawia je w odniesieniu do innych orędzi Matki Bożej w Polsce i na świecie.

W tej encyklice Pius XI podkreśla, że podstawowym celem wychowania chrześcijańskiego jest Pan Bóg, a Jezus Chrystus — Mistrzem i wzorem. Sprzeciwia się i potępia ideę wychowania laickiego, które zawsze zorientowane jest na doczesność. Wskazuje na rodzinę, szkołę i Kościół jako najważniejsze ośrodki wychowawcze. Mając na uwadze zbawienie i pomyślność dusz, twierdzi, że muszą one ze sobą współpracować. Opisuje też prawo rodziny i prawo państwa do wychowywania młodzieży.

Za tę encyklikę winniśmy najgłębszą wdzięczność Ojcu Świętemu, bo nie zwykłym listem okolicznościowym, jak w podobnych okazjach zwykł to czynić, ale listem okólnym, skierowanym do całej hierarchii kościelnej i ogółu wiernych, rozsławił zarówno naszego rodaka, jak i naszą Ojczyznę, która tutaj w najbardziej oficjalnym dokumencie Stolicy Apostolskiej została nazwana antemurale christianitatis a jako tytuł największej naszej chwały podkreślono to, że Polska była zawsze wierna.

Myśli ks. Dolindo zaczerpnięte są z obrazków oraz listów, jakie Autor pisał do kilku księży. Wchodzą one w skład pozycji Krople balsamu i krople miłości - przeznaczonego dla osób z najróżniejszych kręgów, które zwracały się do księdza po rady. Jest wśród nich wielu kapłanów, którzy prosili o światło lub poradę.

Nie piętnowanie poszczególnych objawów, niezgodnych z nauka Kościoła i przeciwnych tradycyjnym poglądom na państwo, wyrażanym przez Stolicę Apostolską, ale nauczanie oparte na głębokim poznaniu nauki Chrystusa, na jej żywym odczuciu i zrozumieniu tych niewyczerpanych etycznych zdrojów, jakie wlewała w dawny i nowożytny organizm państwa, było zadaniem tej encykliki. Leon XIII nie napiętnował żadnego kierunku w prawie państwowym, w życiu politycznym, społecznym i naukowym, ale wskazał zakażone źródła, grożące klęskami i katastrofami nowożytnemu państwu.

Myśli ks. Dolindo zaczerpnięte są z obrazków oraz listów, jakie Autor pisał do kilku sióstr zakonnych. Wchodzą one w skład pozycji Krople balsamu i krople miłości - przeznaczonego dla osób z najróżniejszych kręgów, które zwracały się do księdza po rady. Pośród tego grona osób wyłania się postać siostry Giussepiny, karmelitanki beatyfikowanej w 2008 roku.

Nowe zagrożenia, niespotykane dawniej, każą nam sięgać do dziedzictwa Prymasa Tysiąclecia, do jego nauczania o ładzie moralnym i znaczeniu prawdy obiektywnej, do nauczania o prawnym porządku w państwie i nadprzyrodzonej wspólnocie Kościoła jako instytucji z Bożego nadania.

"Święte dziewictwo i doskonała czystość, poświęcone służbie Bożej, zaliczają się bez wątpienia do najcenniejszych skarbów, które Założyciel Kościoła pozostawił jako dziedzictwo dla utworzonej przez siebie społeczności."

Oddajemy do rąk Czytelników 6 rozważań Drogi krzyżowej, które stanowią skuteczną pomoc duchową w głębszym i pełniejszym przezywaniu czasu Wielkiego Postu, aby zaowocował on prawdziwą przemianą życia i wejściem w jeszcze bliższą relację z Bogiem.

Osobliwością tej encykliki jest to, że jest jakby preambułą do Syllabusa, w którym Pius IX streścił modernistyczne błędy, które osobiście potępił, lub które zostały napiętnowane przez jego poprzedników. Inicjatywa ta wywołała wielkie poruszenie, gdyż czym innym jest przypomnienie prawdy w encyklice, lecz czym innym jest dokładna lista potępionych tez.

Quanta Cura jest doskonała i ma wielką wagę, ponieważ przedstawia sytuację widzianą przez Piusa IX, która w sposób niemal ostrzegawczy odpowiadała temu, czego Kościół doświadcza od Soboru Watykańskiego II.

W encyklice Ojciec Święty unika wszelkiej „politycznej mądrości”, opierając się jedynie na etyce Chrystusowej. Uważając wolność za jeden z najwspanialszych darów, jakie ludzkość otrzymała od Stwórcy, poucza zarazem, że w żadnej dziedzinie życia społecznego nie ma absolutnej wolności, oprócz jednej — czynienia dobrze, czyli zasługiwania się dobru publicznemu. Wolność zatem — naucza papież Leon XIII — zawsze i wszędzie powinna dążyć do wyżyn obywatelskich, do poświęcenia pracy swego życia i własnych interesów na rzecz chwały Bożej i dobra bliźnich.

Z księdzem Jochemczykiem rozmawiał Michał Krajski.

Jest to książka o kondycji Kościoła, o modernizmie i Tradycji, o tym dlaczego należy przyjmować Komunię Świętą na kolanach, dlaczego katolik powinien być wierny Tradycji, o tym, że w wielu rejonach Kościoła wciąż jest ona żywa, o tym czym ta Tradycja jest.