Z archiwów bezpieki

Kolejny tom serii „Z archiwów bezpieki – nieznane karty PRL”, jest – wbrew jej nazwie – poświęcony nie dziejom komunistycznego zniewolenia, lecz niemieckiej okupacji. Skłoniła nas do tego nie tylko 70. rocznica przemianowania Związku Armii Zbrojnej w Armię Krajową, ale również niepokojące przejawy zamazywania i wypierania niemieckiej odpowiedzialności za tragedię i zbrodnie II wojny światowej poprzez zacieranie granic, a niekiedy wręcz odwracanie ról pomiędzy katem a ofiarą.

"W pułapce historycznej konieczności" – książka o tym, jak polscy komuniści zniszczyli polską niepodległość i suwerenność: jak instalowali swe rządy dzięki sowieckiemu nadaniu a potem kontrolowali społeczeństwo – gdy pracowało, gdy się uczyło, gdy wypoczywało i gdy próbowało wyzwalać się z komunistycznego jarzma albo przynajmniej je łagodzić. Autorzy, historycy z krakowskiego oddziału IPN, ukazują jak naprawdę – a nie w propagandowym przedstawieniu – wyglądały „odwilże” i „reformy” w komunistycznym wydaniu i kto rzeczywiście był ich beneficjentem. Wskazują też sposoby, dzięki którym komunistom udało się zafałszować obraz PRL w świadomości społecznej i przygotować tym samym grunt pod uniknięcie odpowiedzialności za półwieczne zniewalanie Polski.

lekko uszkodzone egzemplarze.

"Pokolenia wolnej Polski" to książka o walce kilku kolejnych pokoleń Polaków o wolność, w której starli się z totalitaryzmem nazistowskim i komunistycznym. Autorzy tomu – historycy z krakowskiego oddziału IPN – przedstawiają różne etapy i formy tych zmagań. Ukazują losy przywódców Polskiego Państwa Podziemnego, żołnierzy antykomunistycznej partyzantki powojennej, wreszcie zaangażowanych w KOR, ROPCiO, KPN i Solidarność działaczy opozycji lat 70-tych i 80-tych. Różniło ich wiele: korzenie ideowe, poglądy polityczne, obrana taktyka i pole działania. Łączyło głębokie poczucie, że o wolną Polskę trzeba zabiegać, choćby przyszło płacić za to wysoką, czasem najwyższą cenę.

A kto chce być sługą… to książka o ludziach, którzy tworzyli system komunistyczny i przyczynili się do jego długiego trwania. Byli wśród nich nie tylko aparatczycy, agenci czy zwykli mordercy, ale także żyjący w wolnym świecie „pożyteczni idioci” – lewicowi intelektualiści i działacze – na których Związek Sowiecki zawsze mógł liczyć.

„W Zapiskach więziennych" sporządzanych w czasie internowania Prymas Tysiąclecia, kard. Stefan Wyszyński, zanotował: „źle się wyrzekać buntu przeciw łotrom”. Kościół polski w swej masie buntował się przeciw brunatnym i czerwonym łotrom od chwili przekroczenia naszych granic przez żołnierzy Wehrmachtu na zachodzie i sołdatów Armii Czerwonej na wschodzie.

Tylko najodważniejsi decydowali się na działalność przeciw systemowi, która zawsze wiązała się z represjami ze strony bezpieki. Niemniej opozycja - podsycana ogólną niechęcią do komunizmu - walczyła z dyktaturą od samego początku, ostatecznie doprowadzając do jej rozpadu. Na masowe jawne poparcie, aż do powstania „Solidarności”, nie mogła liczyć, jednak nawet na pierwszomajowych marszach, choć oficjalnie skandowano „Niech żyje!”, gdzieś w głębi ściśniętych strachem gardeł wzbierał krzyk: „Precz z komuną!!!”.

7. tom w serii Instytutu Pamięci Narodowej i Ośrodka Myśli Politycznej ,,Z archiwów bezpieki - nieznane karty PRL. Przeciw czerwonej dyktaturze - książka ukazująca różne oblicza oporu przeciwko rządom komunistycznym w Polsce.

Żołnierze Armii Krajowej przysięgali: Zwycięstwo będzie twą nagrodą, a zdrada karana będzie śmiercią. Jeśli nie zachowamy pamięci o tych, którzy przez pokolenia walczyli o Polskę, to ich poświęcenie będzie daremne, a zdrajcy przejdą do historii jako ludzie honoru i reformatorzy państwa.

Władysław Gomułka był jednym z głównych przywódców obozu komunistycznego w momencie przejmowania władzy w Polsce po II wojnie światowej. Odsunięty w czasach stalinowskich w wyniku wewnątrzpartyjnych porachunków, powrócił jesienią 1956 r., dając ludziom nadzieję na demokratyzację systemu i uniezależnienie się od Moskwy. Nadzieje szybko się skończyły, a pozostał do końca lat 60. siermiężny, gomułkowski komunizm, wstrząsany kolejnymi paroksyzmami protestów społecznych. Zawarte w niniejszym tomie artykuły ukazują różne aspekty ówczesnej rzeczywistości i rolę, jaką odgrywał wtedy towarzysz Wiesław"

Naród w niewoli to zbiór artykułów pisanych przez historyków z krakowskiego Oddziału IPN. Przypominają oni niemiecką i sowiecką agresję na Polskę w 1939 r. Przedstawiają konsekwencje tej agresji: eksterminację obywateli polskich, w tym – pod okupacją niemiecką – Żydów.

W maju 1945 r. mieszkańcy Europy Zachodniej mogli świętować koniec wojny. Jednak dla Polski walka się nie skończyła. Rzeczpospolita została zajęta przez Armię Czerwoną, a Związek Sowiecki narzucił jej nowe władze i system polityczny, pozbawiając zarazem niemal połowy przedwojennego terytorium. Dlatego wielu działaczy wojennego podziemia – którzy dotąd bohatersko stawiali opór okupantom– pozostało w konspiracji. Wciąż walczyli o ten sam cel – o niepodległe państwo. Teraz musieli wszakże stawić czoła sowieckiemu komunizmowi i jego polskim agentom... Historycy z Instytutu Pamięci Narodowej w 22. tomie w serii Z archiwów bezpieki – nieznane karty PRL ukazują różne przejawy tych zmagań, przypominając postacie ich pierwszoplanowych uczestników (m.in. gen. Fieldorfa-Nila i gen. Okulickiego-Niedźwiadka), ale i zapomnianych bohaterów oporu przeciwko czerwonemu zniewoleniu.