Z archiwów bezpieki

Razem budujemy socjalizm to książka pokazująca prawdziwe oblicze komunizmu i komunistów, daleka od wydumanej ekwilibrystyki myślowej, usiłującej ukazać „ludzką” twarz reżimu czy duchowe rozterki jego przywódców.

W niniejszym tomie zamieszczone są artykuły poświęcone zagadnieniom szczególnie bliskim Januszowi Kurtyce: dziejom heroicznej walki o wolność, niepodległość i suwerenność państwa polskiego oraz bohaterom tych zmagań – ludziom wiernym i prawym, dla których honor był wartością najwyższą. (ze Wstępu).

Żołnierze Armii Krajowej przysięgali: Zwycięstwo będzie twą nagrodą, a zdrada karana będzie śmiercią. Jeśli nie zachowamy pamięci o tych, którzy przez pokolenia walczyli o Polskę, to ich poświęcenie będzie daremne, a zdrajcy przejdą do historii jako ludzie honoru i reformatorzy państwa.

Czerwona zaraza to zbiór artykułów o komunistycznych zbrodniach i manipulacjach, o heglowskim ukąszeniu, na które wielu okazało się wyjątkowo nieodpornych, o zdradzie i pętaniu niezależności, o walce z religią i Kościołem, a także o braku – nawet symbolicznej – odpowiedzialności za te czyny” (ze Wstępu).

„W Zapiskach więziennych" sporządzanych w czasie internowania Prymas Tysiąclecia, kard. Stefan Wyszyński, zanotował: „źle się wyrzekać buntu przeciw łotrom”. Kościół polski w swej masie buntował się przeciw brunatnym i czerwonym łotrom od chwili przekroczenia naszych granic przez żołnierzy Wehrmachtu na zachodzie i sołdatów Armii Czerwonej na wschodzie.

Tylko najodważniejsi decydowali się na działalność przeciw systemowi, która zawsze wiązała się z represjami ze strony bezpieki. Niemniej opozycja - podsycana ogólną niechęcią do komunizmu - walczyła z dyktaturą od samego początku, ostatecznie doprowadzając do jej rozpadu. Na masowe jawne poparcie, aż do powstania „Solidarności”, nie mogła liczyć, jednak nawet na pierwszomajowych marszach, choć oficjalnie skandowano „Niech żyje!”, gdzieś w głębi ściśniętych strachem gardeł wzbierał krzyk: „Precz z komuną!!!”.

7. tom w serii Instytutu Pamięci Narodowej i Ośrodka Myśli Politycznej ,,Z archiwów bezpieki - nieznane karty PRL. Przeciw czerwonej dyktaturze - książka ukazująca różne oblicza oporu przeciwko rządom komunistycznym w Polsce.

lekko uszkodzone egzemplarze.

"Pokolenia wolnej Polski" to książka o walce kilku kolejnych pokoleń Polaków o wolność, w której starli się z totalitaryzmem nazistowskim i komunistycznym. Autorzy tomu – historycy z krakowskiego oddziału IPN – przedstawiają różne etapy i formy tych zmagań. Ukazują losy przywódców Polskiego Państwa Podziemnego, żołnierzy antykomunistycznej partyzantki powojennej, wreszcie zaangażowanych w KOR, ROPCiO, KPN i Solidarność działaczy opozycji lat 70-tych i 80-tych. Różniło ich wiele: korzenie ideowe, poglądy polityczne, obrana taktyka i pole działania. Łączyło głębokie poczucie, że o wolną Polskę trzeba zabiegać, choćby przyszło płacić za to wysoką, czasem najwyższą cenę.

„Czerwone szwadrony postępu” to książka o metodach, jakimi komunizm próbował zapanować nad światem. Autorzy pokazują kulisy działalności sowieckich służb specjalnych i rolę, jaką w propagowaniu idei komunistycznych spełniali polityczni sojusznicy Kremla na różnych kontynentach. Prezentują losy dyktatorów, którzy wywiesili na swych sztandarach hasła rewolucyjne i w ich imię dokonywali okrutnych zbrodni na swych narodach. Twórcy książki ukazują również, jak trudna jest walka z kulturową spuścizną komunizmu, gdy niejeden zbrodniarz staje się ikoną popkultury, symbole komunistyczne są banalizowane, a zbrodniczość systemu relatywizowana.

Siedemnasty tom z serii "Z archiwów bezpieki - nieznane karty PRL " zatytułowaliśmy PRL - "normalny " kraj, bowiem do dziś tak właśnie Polska "ludowa " jest często traktowana. W powszechnej świadomości PRL ma się całkiem dobrze, zwłaszcza że w ostatnich latach nie tylko nie podjęto próby ostatecznego zerwania z jej spuścizną, ale coraz wyraźniej zaczęto się do niej odwoływać.

"W pułapce historycznej konieczności" – książka o tym, jak polscy komuniści zniszczyli polską niepodległość i suwerenność: jak instalowali swe rządy dzięki sowieckiemu nadaniu a potem kontrolowali społeczeństwo – gdy pracowało, gdy się uczyło, gdy wypoczywało i gdy próbowało wyzwalać się z komunistycznego jarzma albo przynajmniej je łagodzić. Autorzy, historycy z krakowskiego oddziału IPN, ukazują jak naprawdę – a nie w propagandowym przedstawieniu – wyglądały „odwilże” i „reformy” w komunistycznym wydaniu i kto rzeczywiście był ich beneficjentem. Wskazują też sposoby, dzięki którym komunistom udało się zafałszować obraz PRL w świadomości społecznej i przygotować tym samym grunt pod uniknięcie odpowiedzialności za półwieczne zniewalanie Polski.