Abp Marcel Lefebvre

Książka stanowi zbiór dokumentacji związanej z istnieniem Bractwa Kapłańskiego Świętego Piusa X, obejmującej lata 1971–1990. Dokumenty — przemówienia, wywiady, listy, interwencje itp. — zostały podzielone na osiem części: I. Powstanie Bractwa Kapłańskiego Świętego Piusa X; II. Decyzja o likwidacji Bractwa, III. Suspensa a divinis; IV. Końcowe lata pontyfikatu Pawła VI; V. Początkowe lata pontyfikatu Jana Pawła II; VI. Współdziałanie z biskupem de Castro Mayerem; VII. Konsekracje biskupie; VIII. Po konsekracjach biskupich.

W czasie, gdy ludzie zatykali sobie uszy na prawdę, by zwrócić się w stronę kłamstwa, abp Lefebvre z niestrudzoną cierpliwością i troską głosił słowo Boże, odpierał zarzuty oraz napominał. Jego kazania, Jego odczyty religijne przeznaczone dla księży i seminarzystów, Jego publiczne wykłady głoszone chrześcijańskiemu ludowi pozwalają nam Go poznać jako doktora wiary, jako prawdziwego teologa, który z najwznioślejszych zasad umiał wyciągnąć praktyczne wnioski dla naszych czasów oraz dawał stosowne i żywotne wskazówki dla życia nadprzyrodzonego.

Rozległe doświadczenie arcybiskupa czyni jego analizę autorytatywną. Jego tekst posiada również cechę, która może być – zwłaszcza dla osób, które tylko słyszały o arcybiskupie – nieoczekiwana: jest wybitnie umiarkowany. Jeżeli autor jest „buntownikiem” (jak się nam nie przestaje mówić!), to nadzwyczaj spokojnym i uprzejmym.

Ostatnia książka Arcybiskupa mówi o świętości w sposób prosty, lecz bardzo głęboki. Autor opiera się na pismach św. Tomasza z Akwinu, zwłaszcza na Sumie teologicznej, bowiem „dusze odnaleźć mogą u św. Tomasza nie tylko światło wiary, ale również źródło świętości”. Praca, przeznaczona pierwotnie dla kapłanów i seminarzystów, cieszy się dużym powodzeniem także wśród świeckich. Przyjmijmy zatem to mądre i rzeczowe zaproszenie do „całkowitego ofiarowania się Bogu przez Jezusa Chrystusa ukrzyżowanego, a więc do przygotowania do błogosławionego życia w łonie Trójcy Przenajświętszej”.