Biografie, wspomnienia

Rzadko czytelnik może spotkać się z żywą historią. Ta książka to jeden z fragmentów, który nie może zostać zapomniany. Skorzystajmy z okazji, by zajrzeć w miejsca do tej pory dla nas niedostępne.

Tomasz Sakiewicz, red, naczelny "Gazety Polskiej"

Raoul Wallenberg pochodził ze znanej szwedzkiej bankierskiej rodziny. Ukończył architekturę w USA. Jako sekretarz Poselstwa Królestwa Szwecji w Budapeszcie w latcach 1944-45 uratował życie tysiącom Żydów, udzielając im dyplomatycznej opieki. Po wkroczeniu Armii Czerwonej do Budapesztu Wallenberg został aresztowany przez NKWD i wywieziony do Rosji. Mimo wielu dyplomatycznych interwencji kolejnych szwedzkich rządów, niestety mało zdecydowanych i nieskutecznych, nie udało się go odnaleźć.

Drugi tom wspomnień Andrzeja Ciska z Ameryki obejmuje lata 1985–2000.

Sam autor po dwóch latach pracy w holenderskiej firmie Vitatron Medical w Bostonie MA, piętnastu latach w firmie Electronics for Medicine (EforM) w White Plains NY, przez ostatnie dziesięć lat był konsultantem w Datascope Corp. w Paramus NJ. W tym czasie współtworzył stowarzyszenie Americans for Independent Poland i został komentatorem politycznym, publikując wiele artykułów w prasie polonijnej i podziemnej w Polsce.

Razem z żoną po śmierci ich przyjaciela, wybitnego historyka polskiego Jerzego Łojka, utworzyli fundusz nagród jego imienia. Ich dom na Jeleniej Górze (Deer Hill) w Carmel NY stał się jednym z centrów polskiej myśli niepodległościowej w Stanach Zjednoczonych. Gościli i rezydowali w nim tacy działaczy jak: Wojciech  Ziembiński, Anna Walentynowicz, Joanna i Andrzej Gwiazdowie, Kornel Morawiecki, Leszek Moczulski, Romuald Szeremietiew, prof. Romuald Kukołowicz i in.

W roku 2000 wrócili do Polski, a synowie pozostali w USA i Kanadzie.

Pożegnanie z moją Ameryką jest autorskim spojrzeniem na problemy Stanów Zjednoczonych i zapisem ogromnych zmian jakie zaszły w społeczeństwie, kulturze i gospodarce amerykańskiej w trakcie pobytu autora za oceanem. 

Ksiądz Eugeniusz Dąbrowski był jednym z najważniejszych biblistów polskich drugiej połowy XX wieku. Jego działalność naukowo-badawcza i naukowo-popularyzatorska poparta licznymi publikacjami, a przede wszystkim przekładami Nowego Testamentu, sprawiła, że był postacią powszechnie znaną, a z jego dorobku przez wiele lat korzystano w seminariach duchownych, na KUL-u i ATK-u.

Lech Kowalski opisuje działania komunistycznych służb specjalnych przeciwko założycielowi ruchu oazowego w latach 1982-1987, zakończonymi najprawdopodobniej jego fizyczną likwidacją.

Na ten portret Drohobycza składa się moc szczegółów, kolorów, a nawet zapachów. Tu słychać głosy dawnych jego mieszkańców. Tu tamten Drohobycz nadal tętni życiem.

„Powstała z tego książka, która nie mając żadnych pretensji literackich, jest reportażem, jest czymś w rodzaju pamiętnika, jest dziennikarską impresją, starając się w sposób beznamiętny opisać etapy opadania pewnego Europejczyka na dno dna. A więc jest zeznaniem” – pisze autor, podsumowując swoją pracę nad "Książką o Kołymie".

Wojenne dziedzictwo to opowieść o losach rodziny Pawlikowskich, począwszy od początków XX wieku, po lata 60. Poświęcona jest pamięci ojca autorki, Bolesława Pawlikowskiego (1901–1987), pseudonim „Ostroga”, obrońcy Polski w 1920 roku, przodownika Policji Państwowej w Kłobucku, komendanta Podobwodu Kłobuckiego Armii Krajowej w latach 1943–1944, komendanta Obwodu Armii Krajowej Kłobuck-Krzepice. Był więźniem niemieckiego obozu koncentracyjnego Gross-Rosen. Podczas ewakuacji obozu w 1945 roku uciekł z transportu więźniów. Po wojnie aresztowany przez UB, w 1949 roku uwolniony, następnie na własny wniosek zrehabilitowany przez W. Gomułkę.

Grupa młodych Polaków ze Śląska. Beztroskie lata dorastania brutalnie przerywa wybuch wojny. Autorka kreśli wojenne losy na tle wydarzeń II wojny światowej. Jest bieda i cierpienie, jest wszechobecna śmierć i strach przed nią, ale w tym wszystkim jest również miejsce na miłość, przyjaźń i poświęcenie. Życie wojenne pokazane jest z perspektywy zwykłych ludzi, po części niezaangażowanych bezpośrednio w działalność konspiracyjną, których jedynym marzeniem pozostaje spotkać się ponownie z ukochanym, z rodziną, powrót do domu, a przede wszystkim przeżycie kolejnego dnia...

Historycy przyzwyczaili nas do tego, aby postrzegać dzieje świata przez pryzmat działań politycznych i militarnych. Traktaty i bitwy, umowy i rywalizacje ideologiczne, działania wywiadów i wojsk, postacie rządzących, polityków i ideologów – taka treść wypełnia większość książek opisujących dzieje najnowsze. Czasem znajdziemy dodatkowe uwagi o kwestiach gospodarczych – przemyśle, handlu, wojnach celnych czy pozyskiwaniu nowych rynków zbytu – jednak w centrum historii zdają się zawsze znajdować politycy, tak jakby to oni byli siłą decydującą o rozwoju świata i kierunku, jaki ten rozwój przybierze.

Niniejszy zbiór zawiera wszystkie wspomnienia (Wbrew wyrokowi losu oraz nigdy niepublikowane dzienniki ekwadorskie) i opowiadania Aleksandra Stpiczyńskiego.

Rządy Katarzyny II były niezwykle surowe, pod jej panowaniem Rosja rosła w siłę, a buntowników wysyłano na Syberię. Do kontrowersyjnego wizerunku władczyni przyczyniły się także rozwiązły tryb życia, despotyczny charakter oraz agresywna polityka.