Biografie, wspomnienia

Całą II wojnę światową spędził w Rumunii, gdzie internowano polskie władze i wojsko. Dzięki licznym kontaktom i przyjaźniom, umożliwił ucieczkę na Zachód wielu Polakom, zarówno wojskowym, jak i cywilom.

Postać ppłk. Bolesława Ziemiańskiego zasługuje ze wszech miar na poznanie jej z uwagi na położone dla Rzeczypospolitej zasługi i niepospolity życiorys. Zapoczątkowało to wstąpienie 17-letniego ochotnika do WP i udział w walkach latach 1918–1921 z kilkukrotnym odznaczeniem Krzyżem Walecznych i wnioskiem o Order Virtuti Militari. Tadeusz Dubicki przybliża nam życiorys tego niezwykłego człowieka.

Opis pobytu na zesłaniu, poprzedzony relacją o życiu rodziny Autora w II RP. Jego ojciec był lwowiakiem, legionistą, matka również walczyła w I wojnie światowej w obronie Przemyśla przed bolszewikami. Obydwoje rodzice pracowali jako nauczyciele na Grodzieńszczyźnie, a przed samą wojną w Wilnie. Wspomnienia Tadeusza Bodnara dokumentują obszernie tragiczne losy Polaków w czasie II wojny światowej na wschodnich kresach Rzeczpospolitej.

Wstrząsające świadectwo, kreślące obraz 5 lat zsyłki (1941-1946) Marii Nalepińskiej i jej siedmiorga dzieci w wieku od 6 tygodni do 16 lat. Autor wspomnień w chwili aresztowania był 15-letnim chłopcem: w jego już ukształtowanej świadomości zachował się więc obraz wypełniony szczegółami zdarzeń i towarzyszących im przeżyć:

„Pod jednym niebem” to przejmująca opowieść o cierpieniu, samotności i nadziei. Wciągająca, szybkie tempo, trzyma w napięciu od pierwszej strony.

Książka stanowi zapis filozofii i pogląd na strukturę rzeczywistości najwybitniejszego polskiego jasnowidza.

Na tom "Kobiety" składają się dwie książki, dotychczas wydane tylko na uchodźstwie – "Kobiety" i "Dziwy życia". Są to pierwsze w polskiej prozie autobiograficzne opowieści o kobietach konspiracji 1939-1945.

Witkiewicz jest ważny dla polskiego romantyzmu, pozytywizmu i Młodej Polski. Jest ważną postacią dla historii literatury, sztuki czy etnografii, krajoznawstwa, dla polskiej kultury. Świadectwem tego wszystkiego są jego "malarskie" opisy Tatr (cenione przez wszystkich tych, którzy zajmowali się tematem gór w literaturze) oraz ludoznawcze opisy górali (pomimo tego, a może też dzięki temu, że zostali oni przez autora zmitologizowani) zawarte w pracy Na przełęczy.

Rola i znaczenie Polskiej Organizacji Wojskowej w wydarzeniach prowadzących do odzyskania przez Polskę niepodległości po I wojnie światowej, a następnie w procesie kształtowania granic i obrony młodej polskiej państwowości wydają się nie do przecenienia.

„Życie wśród pisarzy, agentów i intryg” to książka dokumentalna. Opowiada o długoletnim inwigilowaniu i prześladowaniu autora przez Służbę Bezpieczeństwa i jej rozliczne siatki agenturalne. Srokowski w 1968 r. wraz młodzieżą szkolną, której był nauczycielem, wyszedł na ulice Legnicy, by protestować przeciwko komunistycznej indoktrynacji. Od tego czasu zaczęły się prześladowania pisarza. Kolejne dziesięciolecia dramatycznie odcisnęły się na jego psychice i działalności twórczej.

Karski. Raporty tajnego emisariusza to niezwykła książka o niezwykłym człowieku. Po śmierci jej bohatera inny legendarny emisariusz, Jan Nowak-Jeziorański, stwierdził, że blizny na rękach "Witolda" po próbie samobójstwa, której dokonał, by chronić towarzyszy z podziemia, "to najwyższe odznaczenie, jakie mógł otrzymać, wyższe chyba nawet od Orderu Orła Białego".