Klasyka

W pustyni i w puszczy w wersji "do odsłuchu" to propozycja zarówno dla tych, którzy na powieści noblisty się wychowali, jak i tych, którzy z różnych powodów dotąd po nią nie sięgnęli. Może uatrakcyjniona forma przekazu sprawi, iż odżyją wspomnienia, rozwinie się wyobraźnia, a osłuchanie z Sienkiewiczowską polszczyzną rozbudzi pragnienie powrotu do klasyki…

Stefan Żeromski w Syzyfowych pracach podejmuje problem rusyfikacji narodu polskiego, ze szczególnym uwzględnieniem ruszczenia młodzieży. Główny bohater – Marcin Borowicz – uczeń rosyjskiej szkoły, początkowo mający problemy z nauką języka zaborcy, z biegiem czasu staje się ideowym zwolennikiem. Uczestniczy w przedstawieniach teatralnych organizowanych przez zaborcę, zakłada kółko literatury rosyjskiej... Jednak wraz z dojrzewaniem bohatera i poznaniem nowych kolegów zmieniają się też jego poglądy. Chłopak przeżywa wewnętrzną przemianę, dojrzewa do patriotyzmu i polskości. Usilne starania zaborców, którzy chcieli, by młodzi Polacy zapomnieli o swojej tożsamości okazały się tylko syzyfowymi pracami.

Czym Krzyżacy są dla nas dzisiaj? Odległym wspomnieniem świetności naszego kraju? Obrazem rycerskich zwyczajów? A może historią pojedynczych bohaterów, których los splótł się z losami narodu i niezrozumiałym zrządzeniem w równej mierze dał im posmakować radości i bólu?

Spod pióra pisarza wyszło dzieło na tyle złożone, że podążanie tropem fabuły każdemu dostarczy przeżyć płynących z obcowania z wielka literaturą. Zasłuchajmy się zatem w opowieść o minionej świetności. Stańmy oko w oko z najlepszym rycerstwem ówczesnej Europy. Dajmy się porwać fabule i z bohaterami przeżyjmy chwile niedoli i szczęścia...

Wymagających czytelników zachęcać nie trzeba, inni nie pożałują, że zdecydowali się na odsłuchanie utworu.

Czyta: Zbigniew Wróbel

Trudno w literaturze o książkę bardziej uniwersalną niż opowieść o wizycie angielskiego lekarza okrętowego i rozbitka w Krainie Liliputów i Brobdingnagu. Dojrzały czytelnik doceni tę kąśliwą satyrę na społeczeństwo brytyjskie, młody słuchacz będzie emocjonował się niezwykłymi przygodami rozbitka wśród osobliwych ludów. Choć stworzona dla czytelnika dorosłego, paradoksalnie zajmuje również bardzo ważne miejsce w dziecięcym świecie bajek.

Akcja całej powieści toczy się w miasteczku St. Petersburg nad rzeką Missisipi i najbliższej okolicy. Tomaszem opiekuje się ciotka Polly, z którą chodzi do szkółki niedzielnej. W domu mieszka z ciotką, młodszym przyrodnim bratem Sidem i kuzynką Mary. W powieści, której głównym wątkiem są przygody chłopca w małym miasteczku, Mark Twain ukazuje ówczesne życie i obyczajowość.

Przetłumaczona na sześćdziesiąt języków, wielokrotnie adaptowana na deskach teatrów, kilkakrotnie ekranizowana, teraz we wspaniałej interpretacji Wiktora Zborowskiego.

Jedna z najbardziej cenionych powieści XX wieku to nie tylko szkic miasta w czasie wielkiego zagrożenia, to przede wszystkim studium postaci stojących w obliczu Zła. Dżuma, która niezauważalnie wkrada się w bramy Oranu zmienia dotychczasowy porządek rzeczy. Strach, cierpienie, odizolowanie, nieustanna walka z chorobą ukazuje bohaterstwo i determinację niektórych, ale i nikczemność, przebiegłość innych. Paraboliczna kronika odarta ze zbędnego patosu, będąca manifestem humanizmu, to ponadczasowa historia ludzkiej solidarności i moralności. Czyta Adam Ferency.

Jedna z najbardziej przerażających i fascynujących zarazem cech oblicza świata jest jego nieprzewidywalność. Wiosna, pora rodzenia się nowego zżycia to symboliczny moment, w którym zaczynają się Kamienie na szaniec. Alek, Zośka, Rudy i ich przyjaciele są wówczas młodymi ludźmi, pełnymi aspiracji, rodzącymi się wraz z przyroda do dorosłości, do nowego zżycia. Snują plany na przyszłość, marzą. Wiosna przechodzi w lato, a lato w jesień – równie symboliczny czas powolnego umierania. Jesień ich zżycia zaczyna się we wrześniu 1939 roku.

Wzruszające, pełne liryzmu przygody Krzysia i jego przyjaciół w Stumilowym Lesie. Obdarzone ludzkimi cechami charakteru zwierzątka śmieszą i bawią z jednej strony naiwnością, z drugiej – filozoficznym podejściem do życia. Od wielu lat książki o Krzysiu, Puchatku, Kłapouchym i Prosiaczku należą do ulubionych lektur dzieci i młodzieży.

„Niesamowite. Słuchając tej interpretacji, człowiek ma nieodparte wrażenie, iż Sienkiewicz napisał tę powieść po to, by mogła być przeczytana przez Pana Globisza…"

Dzięki tej interpretacji na nowo odkrywam język bohaterów "Potopu" i z dziką satysfakcją cytuję go we współczesnej codzienności. Doskonała dykcja aktora powoduje, że i w codziennych rozmowach mam wyjątkową ochotę nie śpieszyć się, nie mówić skrótami, rezygnować z "medialnego" kodu, który bynajmniej nie ma nic wspólnego z pielęgnowaniem polszczyzny, z kulturą języka. Jestem przekonana, że ta interpretacja powieści uczyni wiele dobrego dla zachwaszczonego polskiego języka. Być może uświadomi także młodym, którzy zechcą w ten sposób przeczytać "Potop", że warto wrócić do źródeł języka, dbać o jego czystość.

Klasyka polskiej powieści historycznej w doskonałej interpretacji Wiktora Zborowskiego.
Wydanie zawiera pełen tekst książki.