Kultura i Społeczeństwo

Kolejna książka tego duetu autorskiego, omawiająca ukryte kody w dziełach arcymistrzów malarstwa i rzeźby.

Już tytuł wskazuje, o czym jest ta książka. O języku specyficznym, bo używanym przez polityków i uczestników życia politycznego, głównie w celu osiągnięcia podstawowego celu, którym jest – jakżeby inaczej – cel polityczny, czyli zdobycie władzy, aby – z kolei przeforsować swój program, swoją rację i zabezpieczyć swoje dobro.

Zielnik Czarodziejski - naukowe badanie dawnych przesądów, czarów i roślin czarodziejskich, w których Rostafiński wykazał, że owe wierzenia wśród ludu nie są wyobrażeniami, zachowanymi jeszcze z prastarych czasów pogańskich.

Przewodnik do oznaczania roślin w Polsce jest to książka kierowana do początkujących botaników. Ilustrowany 376 miedziorytami, szczegółowo opisanych jest tu ok. 900 dziko rosnących roślin.

Kamienie i szaniec jest bardzo rzadką w polskim piśmiennictwie filmowym publikacją poświęconą jednemu dziełu. Z trudem do świadomości polskich badaczy dociera idea, którą przed ćwierćwieczem sformułowała Alina Madej - każdy film zasługuje na wszechstronną analizę, jest bowiem tekstem kultury, w którym odbija się aktualne życie kulturalne i społeczno - polityczne.

Tematem książki jest stosunek Józefa Mackiewicza do spuścizny romantycznej, ze szczególnym uwzględnieniem dorobku Adama Mickiewicza.

Autor Buntu rojstów jawi się w niej jako swobodnie dialogujący z tradycją odbiorca dziewiętnastowiecznej literatury, która często stanowiła dlań punkt wyjścia do namysłu nad współczesnością. Mackiewicz doskonale zdawał sobie sprawę z tego, że poezja wieszcza odcisnęła olbrzymie piętno na kilku pokoleniach Polaków żyjących w czasach zaborów, a nadto głęboko zapuściła korzenie w wiek dwudziesty, kładąc się swym rozległym cieniem na okresie międzywojennym. Ten, kto po odzyskaniu niepodległości pragnął lepiej pojąć motywacje i retorykę władz odrodzonego państwa, musiał skonfrontować się więc z zapleczem ideowym romantyzmu.

Najważniejszym punktem odniesienia dla piętnastu szkiców zgromadzonych w niniejszym zbiorze Katarzyna Bałżewska uczyniła wybrane miejsca oraz rzeczy, które współtworzą świat przedstawiony wielu Mackiewiczowskich narracji.

Funkcjonują one zarówno jako symboliczny nośnik treści wyrażających różnorakie stany, emocje i doświadczenia ludzkie, ale również prezentują się jako byty/obiekty nietrwałe, w pełni zależne od działań człowieka, poddane przemijaniu i historycznym wypadkom. Książka koncentruje się w dużej mierze na kwestiach nieznajdujących się zasadniczo w centralnej orbicie zainteresowań recepcji pisarstwa autora Kontry. Odsłaniając jednakże to, co u Mackiewicza nie zawsze wysuwa się na czoło jego utworów, ukazuje jak istotna dla odczytania fabuły potrafi być obserwacja szczegółu.

Reprint oryginału wydanego we Lwowie w 1903 roku, nakładem Księgarni H. Altenberga.

Część I - Dzieje mieszkań ludowych - autor omawia rozwój i przemianę tej zasadniczej komórki mieszkalnej, jaką jest izba ludowa w różnych czasach i wiekach.

Część II - Zabytki sztuki ludowej - jest zbiorem, analizą niejako rozmaitych dalszych budowli ludowych, które zwracają uwagę na się swoim kształtem i zdobniczością, a wyrastają z wspólnego pnia chaty ludu naszego.

Konrad Niklewicz – były inspektor winnic w Austro-Węgrzech – w swoim dziele wprowadza czytelnika we wszystko to, co gospodarstwa piwnicznego (kiperstwa) i fabrykacji win dotyczy. Stara się przy tym, by wiadomości były dla wszystkich zrozumiałe, pomijając naukowe rozprawy, a trzymając się bardziej praktycznej strony tematu.

Sylwetki ponad trzydziestu dwudziestowiecznych pisarzy polskich – m.in. Zofii Kossak, Stanisława Lema, Stefana Kisielewskiego, Gustawa Morcinka, Jerzego Krzysztonia, Aleksandra Wata i Marii Kuncewiczowej – złożyły się na tę książkę.

Przyszłość ludzkości pozostaje nieznana. Jedno jest pewne: od stopnia refleksji nad człowieczeństwem i rozumienia osoby ludzkiej oraz jej godności zależy teraźniejszość oraz to, co z niej wyrośnie.

W jaki sposób dochodzi się do szczęścia? Czy zdobywa się je indywidualnie? Czy państwo jest odpowiedzialne za szczęście obywateli? Czy dobrobyt mierzony produktem krajowym brutto gwarantuje jego osiągnięcie?
Na te i inne pytania dotyczące definicji i rozumienia szczęścia odpowiada ks. Zwoliński. Swoją bardzo szeroką analizę prowadzi, opierając się na myśli filozoficznej, psychologii i religiach świata. Nie pomija również kwestii zdrowia ani wymiaru finansowo-ekonomicznego.