Powieść współczesna

Porywająca i świetnie napisana opowieść o próbach rozwiązania tajemnicy przeplatana jest zapiskami eremity sprzed wieków i wyznaniami pewnego DJ-a. W ten sposób otrzymujemy dwie splecione ze sobą narracje. Jedną - o snajperach, satelitach szpiegowskich, samochodach terenowych pokonujących pustynne szlaki i działaniu jednostek specjalnych. Drugą - o ojcach pustyni, codziennym życiu mnichów i mądrości ascezy monastycznej. Obie te narracje splatają się w jedną całość - w mistrzowsko skonstruowaną historię o odwiecznej walce dobra ze złem.

Poznaj zdumiewającą tajemnicę ukrytą w sercu dżungli!

Doktor Ron Webber, wybitny zoolog, obserwuje niespotykane zdolności u jednego z szympansów bonobo. Według niego to przełomowe odkrycie w badaniach nad naczelnymi, które może także wiele powiedzieć o naturze człowieka. Nie podejrzewa jednak, że w samym centrum kongijskiej dżungli czyha na niego ogromne niebezpieczeństwo. Niedaleko jego stacji badawczej odkryto złoża cennego kasyterytu. Kiedy w grę wchodzą ogromne pieniądze, środowisko naturalne, życie ludzkie czy inne wartości przestają się liczyć.

Znakomita, zaskakująca w swojej wymowie, mądra i z przesłaniem proza. Z bohaterem przemierzamy ulice i ogrody Wenecji, wędrujemy po zaułkach Paryża, przedzieramy się przez dżunglę, gdzie bohater poszukuje orchidei, piękna, którego nikt nie widział, a które zostało zatrzymane w starych hiszpańskich rycinach. Chęć odnalezienia ich staje się nie tylko pasją bohatera, ale i jego obsesją. Ale aby je odnaleźć, musi wyruszyć w niebezpieczną wyprawę do Ameryki Południowej…

Krystian Kratiuk w pasjonujący sposób odkrywa ciemne karty Kościoła związane z nadużyciami seksualnymi, także na jego najwyższych szczeblach. Ta powieść szokuje, zasmuca, ale pokazuje też, że jedyna słuszna droga jest dotarcie do prawdy. Nawet jeśli to prawda bardzo bolesna.

Miłosierdzie to ostatnia powieść Jeana Raspaila. Może dlatego też tak bardzo osobista, metafizyczna, a nawet religijna. Rozciągnięta pomiędzy wstrząsającą zbrodnią i przejmującą wiarą. Stary Mistrz zdaje się podawać w niej antidotum, które choć bardzo potrzebne, to, podane bez znieczulenia, jest bardzo bolesne. Być może nie przypadkiem pierwsza jego dawka trafia najpierw do czytelnika w Polsce.

Po siedmiu latach od publikacji tamtej książki pojawia się nowa powieść Węgiełka, pt. Spław, bez wątpienia wybitna, oryginalna, i jeszcze ciekawsza od poprzedniej, choć łączy ją z nią wiślana tematyka. […] Węgiełek z wirtuozerią buduje świat przedstawiony swej książki z rozmaitej materii historycznej, robiąc to z ogromnym poczuciem humoru, ale też starając się odsłonić to, co stanowi o istocie narodowych dziejów.

Autorka ukazała przeżycia trzech kobiet w czasach PRL-u. Szczególnie wiernie oddała atmosferę i życie codzienne, zarówno w okresie stalinowskim, jak i w latach osiemdziesiątych XX wieku. Ciekawy wątek stanowi proces dostosowywania się różnych warstw społecznych i kolaboracji niektórych środowisk z narzuconym systemem komunistycznym. Oprócz dużych walorów literackich Trzy bez atu stanowi ciekawe studium socjologiczne społeczeństwa polskiego.

Po latach służby prokurator Piotr Chmielewski wkracza w etap emerytury. Jednak życie szykuje dla niego niezwykłą niespodziankę. Pewnego dnia odwiedza go tajemnicza kobieta, która prosi go o pomoc w rozwikłaniu zagadki zniknięcia jej ukochanego brata. To wejście w nowy rozdział, który stanie się kulminacją intrygującego dochodzenia, pełnego mylących śladów i nieprzewidywalnych zwrotów akcji.

Zdemobilizowany żołnierz, Artur Zawada skazany, na podstawie fałszywych dowodów wychodzi na wolność. Wkrótce ginie jego przyjaciel, a on sam aby przeżyć musi zabijać. Zaniechana wcześniej zemsta staje się koniecznością. Zawada nie zdaje sobie sprawy, że wywołał lawinę zdarzeń, która odbije się echem w Bonn i Moskwie. Zgodnie z zasadami, które wyniósł z wojska wie, że musi uderzać mocno i precyzyjnie.

Autor podjął temat wyzwoleńczego ruchu oporu skrajnego odłamu ugrupowania EZLN, tj. armii im. Zapaty w stanie Nowy Meksyk, które próbuje dokonać aktu terrorystycznego na zaporę wodną w Picheeta, żądając tym samym wstrzymania pomocy USA dla Meksyku w zwalczaniu powstańców. W zażegnaniu kryzysu politycznego FBI z narażeniem życia pomaga pisarz, który w ten sposób próbuje uwolnić się od podejrzeń pomysłodawcy tegoż aktu.

Trzy boiskowe historie – sędziego piłkarskiego, trenera i młodego piłkarza, które łączą się ze sobą i przeplatają, są pretekstem do ukazania gorzkiej prawdy o polskiej piłce nożnej na różnych szczeblach rozgrywkowych: korupcji, ustawiania wyników meczów, skorumpowanych sędziów i bezwzględnych działaczy sportowych.

Piłkarskie bagno jest co prawda fikcją literacką, ale inspiracją do jej napisania były rzeczywiste historie, zarówno te zasłyszane, jak i te, o których można było przeczytać na pierwszych stronach prasy. Wszystko to okraszono wątkami obyczajowymi i kryminalnymi.

Książka pokazuje, jak marzenia i młodzieńcze ideały utalentowanego piłkarza z niewielkiej miejscowości zderzają się z brutalnym światem zawodowego futbolu przesiąkniętego brudem, fałszem i zepsuciem; w którym sportowa rywalizacja jest tylko tłem istoty współczesnej piłki nożnej: układów, biznesów i mafijnych koneksji działaczy, sędziów i zaprzedających się piłkarzy.

Listy starego diabła do młodego angielskiego pisarza C. S. Lewisa to książka opisująca działanie diabłów, usiłujących opanować ludzką duszę. Stary i doświadczony Krętacz udziela rad młodszemu Piołunowi, wyjaśniając mu jak wykorzystywać słabości ludzi, osaczać ich, wzmacniać wady i osłabiać zalety, pozwalające ludziom czynić dobro. Wydawałoby się, że tak napisana książka to podręcznik czynienia zła. Nic bardziej mylnego, książka C. S. Lewisa przepełniona jest wartościami chrześcijańskimi i pochwałą dobra, a przy tym napisana jest ze swadą i niespotykanym humorem.