Powieść współczesna

Alternatywne światy Marcina Wolskiego.

Po opisaniu superpozytywnego wariantu naszych dziejów najnowszych w „Wallenrodzie” i „Mocarstwie” a także wersji negatywnej w „Jednej przegranej bitwie” Marcin Wolski powraca do historii alternatywnych.

„Ich trzecie oko” to opowieść o ludziach, którzy nie widzieli od urodzenia albo w wyniku pechowych zdarzeń stopniowo lub nagle tracili wzrok. Autor opowiada o ich losach na tle wydarzeń historycznych drugiej połowy XX wieku. Jak wtedy radzili sobie niepełnosprawni, niewidomi i słabowidzący? Szalała „komuna”, panoszyły się służby, na półkach sklepowych pustki, powszechny brak pieniędzy, a jednak trzeba było żyć i robić coś wartościowego. Mimo trudności Polacy poradzili sobie, przetrwali, a nawet osiągali sukcesy – również niewidomi!

Bohater powieści Dalej tylko pola, młody wykładowca filozofii, dowiaduje się o ciężkiej chorobie ojca. Wieść ta skłania go do powrotu w rodzinne strony, na Podhale, po to, aby na nowo przemyśleć własne korzenie oraz odbudować zniszczone przed laty relacje. Ojciec bohatera, zerwawszy w przeszłości więzi z rodziną, teraz, jak się zdaje, przeczuwając swoje odejście, chce przekazać synowi coś ważnego. Prawdziwy sens tego spotkania odsłania się jednak powoli. Dalej tylko pola to powieść drogi, która zderza zachwyt nad bogactwem życia z elegijną medytacją nad przemijaniem postaci tego świata.

Opowieści z ostatnich lat to trylogia, na którą składają się trzy krótkie powieści: Służbowa baśń, Sprawa Matiuszyna i Karagandyjska tryzna. Akcja wszystkich toczy się w schyłkowym okresie sowieckiego imperium, w wojsku i łagrach Kazachstanu.

Nie wiem kiedy dokładnie zrodził się projekt stworzenia nowego człowieka, istoty z jednej strony niemal zwierzęcej, bo bez duszy i bez odniesienia do Boga, z drugiej niemal boskiej, bo wolnej od cierpienia i prawie nieśmiertelnej. Być może o niej śnili już filozofowie Oświecenia, przygotowując wielki przewrót jakim była Rewolucja Francuska.

Dość, że za sprawą Klausa Schwaba i Światowego Forum Ekonomicznego w Davos projekt zyskał charakter uniwersalny i na stałe zagościł w świadomości Zachodu. Jego realizacja będzie prowadzić do katastrofy. Taki jest prosty efekt bezbożnych, świeckich utopii. Ta demoliberalna nie jest mniej niebezpieczna niż komunistyczna. O tym opowiada książka Końcowe odliczanie. Start up projektu transczłowieka. Napisałem ją i wydałem (pod tytułem Przerwa w pracy) w 2009 roku, kiedy to w Polsce niemal nikt nie słyszał ani o transhumanizmie, ani o globalizmie, ani nie wyobrażał sobie zawrotnej kariery Yuvala Noaha Hararego, proroka nowej wersji człowieka-boga. Dziś to się zmieniło. Dlatego też, paradoksalnie, obecny czytelnik będzie mógł lepiej zrozumieć moją powieść i zawartą w niej przestrogę. To, co tam opisuję jako przyszłe, dzieje się przecież na jego oczach. Końcowe odliczanie to najbardziej powieściowa z moich dystopii. Tak jak Epoka Antychrysta i System diabła pokazuje konsekwencje upadku cywilizacji Zachodu, ale skupia się na jednostce i konkretnym bohaterze. Zachęcam do jej przeczytania tych wszystkich, którzy nie boją się myśleć, ale też tych, którzy zwyczajnie lubią klasyczną prozę.

Paweł Lisicki

Praktycznie rzecz biorąc, on już nie żyje - ocenili lekarze, wnioskując o odłączenie Richarda Marsha od aparatury podtrzymującej życie. Jego żona Lili poprosiła o jeszcze jeden dzień do namysłu…
Lekarze byli w błędzie - Richard żył i był w pełni świadomy wszystkiego, co się działo. W wyniku udaru utracił jednak zupełnie władzę nad własnym ciałem i możliwość jakiejkolwiek komunikacji ze światem zewnętrznym. W beznadziejnej sytuacji, skazany na śmierć, rozpoczął desperacką walkę o życie…

Klasyka amerykańskiej literatury z gatunku political fiction. Sensacyjna intryga, szybkie tempo i niespodziewane zwroty akcji wręcz nie pozwalają czytelnikowi złapać oddechu. Doskonały polityczny i duchowy thriller ukazujący fikcyjny, aczkolwiek - jak się po latach okazało - niedaleki od rzeczywistości scenariusz zakulisowych działań homoseksualnego lobby, dążącego do wprowadzenia katastrofalnych zmian w prawie, polityce, obyczajach i moralności, mających podporządkować jednostkę i naród destrukcyjnej ideologii. Fascynująca powieść nie tylko o mechanizmach władzy i potędze mediów, lecz przede wszystkim o wielkości i nędzy człowieka, o męstwie i tchórzostwie, o nadziei i rozpaczy, o miłości i zdradzie…

Opowiadania Teresy Bochwic dotyczą różnych okresów PRL lat sześćdziesiątych, siedemdziesiątych, okresu pierwszej Solidarności i Polski tuż po transformacji ustrojowej. Użyte w podtytule określenie opowiadania prawdziwe można by opatrzyć przysłówkiem boleśnie prawdziwe. Prawdziwy jest nastrój, trafne są obserwacje obyczajowe. Czasami autorka sięga po wątki autobiograficzne. Książka odsłania sprawy z przeszłości, które nie zostały jeszcze dobrze opisane. Anna Nasiłowska

"Narrator" to niezwykła powieść szkatułkowa osadzona w realiach początku XX wieku. Anioł z amnezją, diabeł ze skłonnościami do fuszerki, obrazy mistrzów...Piękne kobiety rozkochane w jedwabiach i pistoletach. Mocne! Wbrew pozorom, jest to opowieść o Polsce!

Przełamująca stereotypy powieść o kobietach-alkoholiczkach, pokazująca drogi wyjścia, stanowiąca cenną pomoc dla lekarzy i terapeutów.

Redakcja: Michał Krajski.