Teologia

W dziełach tych mierzy się on z całym wachlarzem pytań filozoficznych i teologicznych nawiązujących m.in. do dziedzictwa Platona, Arystotelesa i Awerroesa. Rozważa, czy istnieją stworzenia duchowe i jakie są ich rodzaje. Na czym polegają różnice między nimi? Jakie są relacje substancji duchowych do ciał, a w szczególności duszy ludzkiej do ciała? Jak ma się dusza do swych władz? Czym jest „intelekt możnościowy”, a czym „intelekt czynny”? Jaki jest status duszy oddzielonej od ciała?

Poprzez powstające kompletne wydanie dzieł Tomasza z Akwinu w języku polskim polscy czytelnicy, nie tylko teolodzy i filozofowie, ale wszyscy zainteresowani kulturą, otrzymują właśnie bezpośredni dostęp zarówno do myśli Akwinaty, jak również do jego rzetelnej metody dyskursywnego dochodzenia do prawdy. Święty Tomasz uczy intelektualnej uczciwości i odwagi, precyzji myślenia i wytrwałości w dążeniu do prawdy, otwartości na różne – także „nieortodoksyjne” – nurty filozoficzne. Wszystkie te cechy umiejscawiają go wśród najwybitniejszych duchowych i intelektualnych mistrzów naszej kultury, a jego dzieła, należące do europejskiego i światowego kanonu intelektualnego, stanowią ważną inspirację do pogłębionych intelektualnych poszukiwań.

Książka zawiera trzy traktaty św. Anzelma z Canterbury: Dlaczego Bóg stał się człowiekiem?, List o wcieleniu słowa oraz O dziewiczym poczęciu i o grzechu pierworodnym.

 "Dlaczego Bóg stał się człowiekiem? podzieliłem na dwie księgi. Pierwsza z nich zawiera odpowiedzi wierzących na zarzuty niewierzących, odrzucających chrześcijańską wiarę, gdyż niewierzący sądzą, że sprzeciwia się ona rozumowi. Pominąwszy więc [czysto hipotetycznie] Chrystusa w odniesieniu do obydwu tych stanowisk, tak jakby nigdy nie istniało coś związanego z Nim, dowodzi się tam przy pomocy koniecznych argumentów, że jest niemożliwe, by jakikolwiek człowiek mógł zostać bez Niego zbawiony. W drugiej księdze natomiast podobnie, tak jakby nic nie było wiadomo o Chrystusie, pokazuje się przy pomocy nie mniej jasnego argumentu i prawdy natury ludzkiej, że została ona ustanowiona po to, by w jakiś sposób była szczęśliwa dzięki nieśmiertelności, i cały człowiek, to jest dusza i ciało, tego zażywał."

Św. Anzelm z Canterbury (ze wstępu do traktatu Dlaczego Bóg stał się człowiekiem?)

Summa teologii św. Tomasza z Akwinu (znana też jako Suma teologiczna) to jego najważniejsze i najsłynniejsze dzieło. Pracował nad nim przez siedem ostatnich lat życia. Należy ono do klasyki filozofii i teologii, a jednocześnie jest jednym z najbardziej wpływowych tekstów w kulturze Zachodu.

Prezentowany tom to sam początek Summy. Rozpoczyna się rozważaniem o naturze teologii, a następnie przedstawia kwestie związane z istnieniem Boga i jego przymiotami. 

Summa teologii św. Tomasza z Akwinu (znana też jako Suma teologiczna) to jego najważniejsze i najsłynniejsze dzieło. Pracował nad nim przez siedem ostatnich lat życia. Należy ono do klasyki filozofii i teologii, a jednocześnie jest jednym z najbardziej wpływowych tekstów w kulturze Zachodu.

Ten tom Summy teologii poświęcony jest Trójcy Świętej (kwestie 27–43) oraz stworzeniu (kwestie 44–46).

Summa teologii św. Tomasza z Akwinu (znana też jako Suma teologiczna) to jego najważniejsze i najsłynniejsze dzieło. Pracował nad nim przez siedem ostatnich lat życia. Należy ono do klasyki filozofii i teologii, a jednocześnie jest jednym z najbardziej wpływowych tekstów w kulturze Zachodu.

W tym tomie prezentowane są kwestie, w których św. Tomasz omawia zagadnienie wielości i różnorodności stworzeń (kwestia 47) oraz naturę dobra i zła (kwestie 48–49). Rozważa stworzenia czysto duchowe, tj. aniołów (kwestie 50–64), a następnie cielesne (kwestie 65–74)

Tom 34 Dzieł wszystkich - Kwestie quodlibetalne (tytuł oryginalny: Quaestiones de quolibet) zawiera szereg dysput prowadzonych przez Akwinatę w różnym czasie. Quodlibet znaczy dosłownie „co się podoba”. Ten średniowieczny gatunek literacki był zapisem prowadzonych na ówczesnych uniwersytetach dyskusji, w których każdy członek społeczności akademickiej mógł zadać „mistrzowi” dowolne pytanie.

Autor z prawdziwą pasją rozkłada na części pierwsze zasady św. Augustyna i Tomasza z Akwinu, wciągając czytelnika w  labirynt moralnych dylematów. Czy wojna może być sprawiedliwa? Jakie podłoża skrywają decyzje o życiu i śmierci? Ta wciągająca lektura odsłania  przed nami jasne granice między dobrem a złem w chaosie konfliktów.

Wybitny biblista i znakomity pisarz ks. prof. Waldemar Chrostowski pięknie i jasno przybliża „dzieła miłości, przez które przychodzimy z pomocą naszemu bliźniemu w potrzebach jego ciała i duszy” (Katechizm Kościoła Katolickiego).

Działanie Ducha Świętego w życiu chrześcijanina jest źródłem wszelkiego dobra. Całe życie Jezusa prowadziło do tego, by Duch został dany Jego uczniom, wspólnocie Kościoła. Duch Święty ożywia stworzenia i sprawia, że Ewangelia jest głoszona po całym świecie, a wierni stają się „nowymi ludźmi”, otwartymi na Boże natchnienia. 

Tom 41 serii Dzieła wszystkie Tomasza z Akwinu stanowi pierwszą część komentarza św. Tomasza do słynnej Etyki nikomachejskiej Arystotelesa – dzieła poświęconego m.in. szczęściu, cnotom jako sposobom dążenia do niego, oraz przyjaźni.

Zbiór duchowych konferencji, które abp Marcel Lefebvre wygłosił do seminarzystów Seminarium Świętego Piusa X w Écône w okresie od listopada 1977 r. do marca 1979 r. On sam nadał im tytuł, pod którym zapis wykładów ukazał się drukiem.

Konferencje nie stanowią pełnego wykładu chrystologii, stąd pewne aspekty tajemnicy Zbawiciela nie zostały w nich rozwinięte, ale nawet podjęte bez wnikania w szczegóły zawsze odnoszą się do centralnej prawdy o unii hipostatycznej i dogmatu o Bóstwie Chrystusa będącym istotą tematu.