Teologia

Idea ewangelizacji nie jest pojęciem nowym. Znamienne słowa świętego Jana Pawła II „Nie lękajcie się! Otwórzcie drzwi Chrystusowi!” wskazują na fakt, iż polski papież żył ideą nowej ewangelizacji w formie licznych pielgrzymek duszpasterskich do wszystkich zakątków świata, by w ten sposób wzmocnić lud Kościoła i lepiej przygotować Kościół do jego misji. Nadał także nową głębię rozumieniu przez Kościół swej misyjnej tożsamości.

"Kazania o. Antoniego Vieiry z jednej strony przenoszą nas do czasów siedemnastowiecznych problemów Portugalii i Brazylii, ale z drugiej strony – ukazują nam prawdy wieczne, aktualne we wszystkich czasach. Może w tej chwili w Polsce nie mamy problemu niewolnictwa czy pogardy rasistowskiej, ale na pewno mamy te same wady i grzechy, które do tych czy innych problemów prowadzą."
Fragment wstępu tłumacza

Wyjątkowy podręcznik ascetyki, napisany z myślą o duszach apostolskich, może stać się ważną lekturą dla każdego katolika pragnącego żyć dojrzałym i głębokim życiem duchowym. Autor, XIX-wieczny francuski cysters, pragnie skłonić czytelnika do zasadniczego rachunku sumienia -  jakie jest moje życie z Bogiem,  czy moja działalność jest zgodna z wolą Bożą, jak wypełniam praktyki życia wewnętrznego: poranne rozmyślanie, szczegółowy rachunek sumienia, straż serca.

Niniejsze dzieło to przewodnik duchowy, który prowadzi nas pewnymi ścieżkami życia chrześcijańskiego, abyśmy po śmierci mogli z nadzieją wieczności stanąć przed Obliczem Pana.

Robert Bellarmin (1542-1621) to święty jezuita, kardynał, doktor Kościoła, autor czterdziestu dzieł teologicznych.

Niniejsza publikacja precyzyjnie wyjaśnia naukę katolicką odnośnie do tzw. „kwestii żydowskiej” w sposób wolny od teologicznie absurdalnych ale politycznie poprawnych błędów II Soboru Watykańskiego.

Wybitny XVII-wieczny teolog kardynał Jan Bona przekazuje podstawy i reguły do rozpoznawania różnych rodzajów duchów.

Kardynał Bona w swoim traktacie zbiera owoce poszukiwań całej Tradycji. Daje nam pewnego rodzaju summę i kompendium rozeznawania w oparciu o to, co zostało sprawdzone świętością życia poprzednich pokoleń oraz usankcjonowane autorytetem Kościoła. Daje nam niezafałszowaną naukę.

Złoty łańcuch należy do najbardziej znanych dzieł Akwinaty. Księga obejmuje obszerny zbiór tekstów patrystycznych odpowiednio powiązanych i uporządkowanych, tak że tworzą jeden wspólny komentarz do czterech Ewangelii. Święty Tomasz, czerpiąc z bogatego skarbca dokumentów soborowych pierwszych wieków chrześcijaństwa oraz z pism wschodnich i zachodnich ojców Kościoła, pozwala odkryć głębię poszczególnych fragmentów Ewangelii.

Przebywając w Atenach, św. Paweł napisał list do wspólnoty Tesaloniczan, który późniejsza tradycja nazwała Pierwszym Listem do Tesaloniczan.

Pierwszy List do Tesaloniczan jest najprawdopodobniej najstarszym zachowanym listem i w istocie najstarszym zachowanym tekstem chrześcijańskim, ale św. Paweł, którego spotykamy na jego kartach, jest już doświadczonym apostołem.- czytamy w XI tomie serii Katolicki Komentarz do Pisma Świętego.

Z wyjątkiem kilku przypadków w XIX wieku Pawłowe autorstwo Pierwszego Listu do Tesaloniczan nigdy nie było kwestionowane. W przeciwieństwie do tego wielu badaczy Nowego Testamentu ma wątpliwości w odniesieniu do autorstwa Drugiego Listu do Tesaloniczan i tylko około połowa z nich jest przekonana, że autorem jest św. Paweł.

Ewangelia Mateusza ma dziś równie wielką moc jak wtedy, gdy pojawiła się po raz pierwszy, w kołysce starożytnego Kościoła. Pomimo upływu wieków jej moc przemieniania życia i prowadzenia mężczyzn i kobiet do żywej relacji z Jezusem nie zmniejszyła się ani o włos. Dla pierwszych chrześcijan była ona cennym, pierwszym świadectwem historii Jezusa, które wyszło spod pióra apostoła będącego jej naocznym świadkiem. Także dla nas Ewangelia Mateusza jest okrętem flagowym kanonu obejmującego cztery ewangelie oraz pierwszym świadectwem o Jezusie, które pojawia się w Nowym Testamencie. Zarówno wtedy, jak i dzisiaj otrzymujemy ją jako słowo zbawienia.

Marek pisze w sposób mający być dla czytelników zaproszeniem do podjęcia tej samej przygody, której doświadczyli zarówno on, jak i pierwsi uczniowie Jezusa: przygody polegającej na spotkaniu Pana, na dojrzewaniu do wiedzy o Jego prawdziwej tożsamości oraz na oddaniu Mu całego swojego życia. Właściwie nie da się czytać Ewangelii Marka z pozycji neutralnego obserwatora. Ewangelista na każdym kroku zaprasza czytelników, by ujrzeli samych siebie w uczniach, w tłumach garnących się do Jezusa w poszukiwaniu uzdrowienia czy w innych postaciach z tej opowieści.

Po trzech pierwszych komentarzach do Ewangelii według św. Mateusza, św. Marka, św. Łukasza przyszedł czas na IV tom serii Katolicki Komentarz do Pisma Świętego, czyli komentarz do Ewangelii według św. Jana.Wczesna tradycja chrześcijańska identyfikuje Ewangelię Jana jako ostatnią z czterech, a badacze zwykle datują jej powstanie na 90 rok n.e.

Dogmat i tiara to książka o porzuceniu dogmatu, o paraliżu zasady dogmatycznej.
O zjawisku, które widać gołym okiem, kiedy jawni heretycy nie tylko są tolerowani, ale wręcz robią kościelne kariery, kiedy wielu biskupów chce błogosławić czynnych homoseksualistów, a siostry zakonne – bronić aborcji.