Wspomnienia - II wojna światowa

Ogłoszone tu utwory pozwalają lepiej poznać i zrozumieć Skiwskiego, zwłaszcza jego postawę w czasie II wojny. Obraz okupowanej Warszawy, jej martyrologii, ale także codzienności, krytyczne portrety cynicznych lub lekkomyślnych konspiratorów, spekulantów, ex-ziemian handlujących mieniem pożydowskim, bezmyślnych, ale i okrutnych Niemców, wspieranych przez jeszcze bardziej okrutnych Rosjan pozostających na ich służbie, wszystko razem składa się na ciekawy, może osobliwy obraz lat 1939–1945.

Ktoś może powiedzieć, że to, co napisałam, to czysta fantazja. Moje wspomnienia z lat na Syberii nie są fantazją, to trudne do przyjęcia fakty. Ciężkie przeżycia wyryły w mojej pamięci tak głęboki ślad, że stoją przede mną jak żywe. W duszy małego dziecka odbiły się jak na taśmie filmowej.

Wojenne dziedzictwo to opowieść o losach rodziny Pawlikowskich, począwszy od początków XX wieku, po lata 60. Poświęcona jest pamięci ojca autorki, Bolesława Pawlikowskiego (1901–1987), pseudonim „Ostroga”, obrońcy Polski w 1920 roku, przodownika Policji Państwowej w Kłobucku, komendanta Podobwodu Kłobuckiego Armii Krajowej w latach 1943–1944, komendanta Obwodu Armii Krajowej Kłobuck-Krzepice. Był więźniem niemieckiego obozu koncentracyjnego Gross-Rosen. Podczas ewakuacji obozu w 1945 roku uciekł z transportu więźniów. Po wojnie aresztowany przez UB, w 1949 roku uwolniony, następnie na własny wniosek zrehabilitowany przez W. Gomułkę.

Wspomnienia autora i innych uczestników oraz świadków wydarzeń z czasu II wojny światowej w woj. stanisławowskim, którzy brali udział jako młodociani chłopcy w samoobronie Polaków przeciw bandom UPA oraz w walkach Armii Krajowej. Autor opiera się na dokumentach, a także relacjach świadków wydarzeń, mających wartość dokumentów.

Wspomnienia Autora, który jako dziecko był świadkiem ataku niemieckiego lotnictwa na Wieluń o świcie 1 września 1939 roku. Podczas 4-krotnych dywanowych nalotów na miasto, zbombardowano bombami burzącymi i zapalającymi nie tylko budynki mieszkalne ale również szpital, kościół farny i synagogę. W wyniku zbrodniczego ataku Luftwaffe zginęło około 1200 cywilów, a miasto zostało zniszczone w 70%. Autor sugestywnie opisuje ucieczkę mieszkańców z płonącego miasta przed Niemcami oraz okrucieństwo okupacji: rozstrzeliwanie Polaków i Żydów, wypędzenia i prześladowanie mieszkańców miasta i okolic. Dopiero od kilku lat z trudem przebija się do powszechnej wiadomości wiedza, że Niemcy hitlerowskie rozpoczęły napad na Polskę od masakry cywilnej ludności w Wieluniu, a nie atakiem na Westerplatte.

Jan Witkowski w czasie okupacji niemieckiej był partyzantem Armii Krajowej, działał w Kedywie na terenie Wołomina. Po wojnie po ujawnieniu musiał ponownie ukrywać się przed NKWD i UB. Jego relacja sięgająca okresu przedwojennego w szerokim kontekście historycznym ukazuje los Polaka walczącego o niepodległą Polskę.

Grupa młodych Polaków ze Śląska. Beztroskie lata dorastania brutalnie przerywa wybuch wojny. Autorka kreśli wojenne losy na tle wydarzeń II wojny światowej. Jest bieda i cierpienie, jest wszechobecna śmierć i strach przed nią, ale w tym wszystkim jest również miejsce na miłość, przyjaźń i poświęcenie. Życie wojenne pokazane jest z perspektywy zwykłych ludzi, po części niezaangażowanych bezpośrednio w działalność konspiracyjną, których jedynym marzeniem pozostaje spotkać się ponownie z ukochanym, z rodziną, powrót do domu, a przede wszystkim przeżycie kolejnego dnia...

Wstrząsające historie więźniów, którzy przeżyli obóz w Auschwitz, „gdzie człowiek człowiekowi czynił coś takiego, co w żadnym języku świata nie zostało zdefiniowane”… Co pozwalało przetrwać im tę hekatombę? Na to pytanie próbuje odpowiedzieć ta niezwykła książka…

Wspomnienia Eugeniusza Szulczewskiego Brunatne i czerwone sępy ukazują losy Polaków z Wielkopolski podczas II wojny światowej oraz pod okupacją sowiecką po jej zakończeniu. Szczególnie cenna jest relacja autora z pobytu na robotach przymusowych w Austrii w latach 1943-1945, gdyż jest bardzo mało publikacji na ten temat. Dokumentalne zdjęcia uzupełniają te cenne wspomnienia.

Bitwa o Anglię z 1940 roku to czas, w którym ważyły się losy Europy uginającej się pod jarzmem niemieckiej III Rzeszy. Ciężar obrony wyspy spoczął na barkach pilotów myśliwskich, którzy musieli odpierać potężne armady Luftwaffe. W tym niezwykłym boju wzięli udział także Polacy. Byli wśród nich piloci z legendarnego 303. Dywizjonu Myśliwskiego, którzy w godzinie ciężkiej próby spisali się znakomicie, osiągając imponującą skuteczność.

Książka “Druga Wojna Światowa. Dziennik” jest napisana w formie dziennika z lat 1939-1946. Autor zawarł w niej swoje wspomnienia na temat II wojny światowej. Jan Gdowski miał to szczęście, że udało mu się (miał 14 lat kiedy wybuchła wojna) uniknąć wywózki na Sybir. Oddajemy do rąk czytelnika książkę o szarościach dnia i okropnościach wojny, które wydarzyły się w XX wieku, w środku cywilizowanej Europy. Ku przestrodze.

Wspomnienia Franciszka Kamińskiego obejmują okres II wojny światowej, okupacji sowieckiej na kresach wschodnich II Rzeczpospolitej, deportację autora na syberyjską katorgę oraz walki z Niemcami w marynarce wojennej Armii Czerwonej na Morzu Czarnym. Los autora jest ukazany w kontekście pokoleniowego doświadczenia milionów Polaków.