Zofia Kossak

Powieść Gród nad jeziorem Zofii Kossak ukazuje fabularyzowaną wersję bardzo ciekawej, a niemal zupełnie nieznanej karty historii, jaką są pradzieje plemion słowiańskich. Książka jest wyrazem fascynacji autorki wykopaliskami dokonanymi w 1933 r. w miejscowości Biskupin. Odkryty na półwyspie gródek z VI wieku przed Chrystusem z kręgu kultury łużyckiej po raz pierwszy ujawnił najstarsze ślady zorganizowanego osadnictwa na ziemiach polskich.

Kłopoty Kacperka góreckiego skrzata to prześlicznie ilustrowana porywająca historia przygód starego skrzata i jego przyjaciół zamieszkujących dom w Górkach Wielkich na Śląsku Cieszyńskim.
Czytając relację o skrzacich kłopotach, bierzemy udział w wyprawie do tajemniczego starego dworu, będącego siedzibą nie tylko słynnej rodziny Kossaków, ale i przyjaznych ludziom baśniowych stworków.

Wydarzenia opisywane w książce przenoszą czytelnika do wieku XVII, do czasów panowania Jana III Sobieskiego. W latach 1672-1676 miała miejsca wojna polsko-turecka, w czasie której Turcy dwukrotnie (latem i jesienią 1675) oblegali kresową twierdzę – Trembowlę. 

Troja Północy to zbeletryzowana opowieść o dziejach Słowian Połabskich i ludów serbskich w okresie walk z nawałą germańską, która siłą wprowadzała chrześcijaństwo na obszarze Pomorza Zachodniego w okresie wczesnego średniowiecza.

Na kartach książki Zofii Kossak „Ognisty wóz” odnajdujemy historie o cudach, o niezwykłej ingerencji Bożej Opatrzności w zwyczajną ludzką codzienność. Autorka przenosi nas do świata Starego Testamentu (opowiadania: „Widzę Go!” i „Ognisty wóz”); rodzącego się chrześcijaństwa („Mędrcy świata”, „Słupnik i kusiciel”) i okupacyjnej rzeczywistości („Naglące wołanie”, „Noc i świt”). Jest to dopiero drugie wydanie książki, wzbogacone o opowiadanie „Zmartwychwstał prawdziwie”, które ze względu na ingerencję cenzury nigdy wcześniej nie było publikowane.

Opublikowany po raz pierwszy   wybór „Listów” Zofii Kossak otwiera przed Czytelnikiem szansę na fascynujące i najbardziej bezpośrednie spotkanie z pisarką, dające wyobrażenie o jej życiu, charakterze i pracy.

Dzień dzisiejszy – to realistyczna powieść osadzona w czasie dwudziestolecia międzywojennego. Autorka licznych powieści historycznych zmierza się w niej z problemami rewolucji obyczajowej, która dotarła w tym czasie do Polski. Z pozycji pisarza katolickiego spogląda na zupełnie nowe naówczas kwestie dla Polaków jak rozwody, feminizm czy legalizacja aborcji.

Książka Wielcy i mali Zofii Kossak to zbiór 4 gawęd historycznych z terenu Beskidów i Śląska Cieszyńskiego, osnutych na motywach legend o Imku Wisełce oraz rozbójniku beskidzkim Ondraszku Szebeście, opowieści hagiograficznej o świętym Janie Sarkandrze oraz historii ostatniej księżnej cieszyńskiej Piastównie Elżbiecie Lukrecji i tragedii wymierających Piastów Śląskich, których dziedzictwo przechodzi w ręce Habsburgów

Na kartach tej książki historia Starego Testamentu nabiega żywą krwią. Pulsuje ona w postaciach znanych nam z Biblii - Abrahama, żony jego Sary, pięknej i wiernej, bratanka Lota i jego żony, zamienionej w słup soli podczas ucieczki z płonącej Sodomy, a także całego, wolno żyjącego, pasterskiego plemienia Hebrajczyków, które rządzi się własnymi prawami, swoistą moralnością, wierzy we własnych bożków.

Dziedzictwo to składająca się z trzech części saga rodzinna Kossaków.

W części I autorka przedstawia dom dziadków w Siąszycach oraz pobyt młodych Kossaków, Zofii i Juliusza, w Paryżu, gdzie urodzili się bliźniacy: przyszły malarz Wojciech i ojciec autorki, Tadeusz.

W części II Kossakowie z dziećmi wracają do Warszawy. Śledząc tutaj ich losy, poznajemy środowisko artystyczne miasta oraz klimat społeczny i polityczny przed wybuchem Powstania Styczniowego.

Dziedzictwo to składająca się z trzech części saga rodzinna Kossaków.

W części III Zofia Kossak i Zygmunt Szatkowski opisują pięć miesięcy przygotowań do Powstania Styczniowego oraz jego wybuch i przebieg w różnych rejonach kraju. Ostatni rozdział sagi wieńczy przejmująca scena pożegnania arcybiskup Szczęsnego Felińskiego, który po procesji Bożego Ciała w 1863 roku, poprowadzonej ulicami Warszawy wbrew woli carskiej władzy, został zmuszony do opuszczenia stolicy i udania się do Petersburga. Wśród tłumnie zgromadzonej pod pałacem arcybiskupim inteligencji warszawskiej stali Juliuszowie Kossakowie z synami.

Jedyna sztuka teatralna Zofii Kossak, napisana i wystawiona po raz pierwszy podczas okupacji.

"[...] Ta bajka jest obrazem dramatu, jaki codziennie i na całym świecie w milionach replik rozgrywa się pomiędzy Bogiem a ludźmi. Bóg nieustannie przychodzi do ludzi, narzuca się im. Odtrącony, powraca wielokrotnie. Ludzie, którzy przyjmują Go w prostocie i bezinteresownej miłości, są przezeń obdarowani hojną, opływającą miarą, są szczęśliwsi, niż mogli wymarzyć. Natomiast biada tym, którzy pragną widzieć Boga dla spodziewanych korzyści lub podporządkowaniu Go innemu panu.
Czyli, krótko mówiąc, celem przedstawienia jest, by każdy widz wychodząc zadał sobie pytanie, jak przyjął kołaczącego doń Boga wczoraj, przedwczoraj, dziś - i jak Go przyjmie nazajutrz."

(Zofia Kossak, Zamiast wstępu)