Alain Fournier - Mój przyjaciel Meaulnes

Arcydzieło literatury francuskiej! Francja, tuż przed I wojną światową. Do szkoły Sainte-Agathe przybywa nowy uczeń - Augustin Meaulnes. Żądny przygód, impulsywny chłopak nie chce poddać się dyscyplinie. Szybko staje się swoistym przywódcą, zyskując podziw i uznanie kolegów. Pewnego dnia ucieka ze szkoły i przypadkowo trafia do wioski, w której poznaje piękną Yvonne de Galais. To spotkanie staje się początkiem wielkiej namiętności, która opęta nie tylko Augustina, ale także jego najlepszego przyjaciela, Françoisa. Czy słowo kocham zniszczy tą więź? Czarująca opowieść o miłości trudnej i pięknej niosącej ze sobą dylematy i wyzwania. O miłości w sercach pełnych młodzieńczego żaru, który zagłusza głos rozumu i każe pędzić w świat emocji. 

Alain-Fournier (1886-1914), właściwie Henri Alban Fournier, francuski powieściopisarz i poeta. Urodził się w La Chapelle-d’Angillon. Wychowywał się blisko przyrody, na wsi w prowincji Sologne, jego rodzice byli nauczycielami. Ukończył liceum Lakanal w Paryżu. Tam poznał przyszłego pisarza, krytyka literackiego Jaquesa Rivière’a (który został jego szwagrem). Po wybuchu I wojny światowej wziął udział w walkach. Zginął w pierwszych dniach wojny.

Jest autorem jednej z najwybitniejszych powieści początku XX wieku: Mój przyjaciel Meaulnes (Le Grand Meaulnes, 1913). Pisarz nawiązał w niej do miłosnego epizodu ze swych lat młodzieńczych, rozwinął wątek niespełnionej miłości i nieosiągalnego szczęścia. Książka powstawała długo, w latach, kiedy wielu pisarzy nie uświadamiało sobie faktu, że powieść francuska przeżyła się w dawnym kształcie. Alain-Fournier, jako jeden z niewielu, dostrzegł, że nadszedł czas mądrych zmian.