Elżbieta Wiater - Mistyczki i wojowniczki. Kobiety, które zmieniały Kościół

Żyjące za klauzurą mniszki i światowej sławy opatki. Zamknięte w pustelniach rekluzy i pielgrzymujące po całej Europie mistyczki. Zamożne, świetnie wykształcone królowe i ubogie analfabetki. Dziewice zachowujące czystość nawet po ślubie i kobiety, które wybrały życie żon oraz matek. Prorokinie w lśniących zbrojach i pokutnice w szorstkich włosienicach. Święte kobiety wieków średnich miały różne oblicza, ale łączyło je jedno: silna i nieugięta wiara w Boga. To one zmieniały bieg historii i oblicze Kościoła.

Scholastyka, Brygida z Kildare, Joanna d’Arc, Hildegarda z Bingen, Dorota z Mątów, Katarzyna ze Sieny, Olga Kijowska, Jadwiga Andegaweńska i wiele innych – trzydzieści kobiet, trzydzieści historii, jeden Bóg.

Nie ma znaczenia, czy jesteś wielodzietną matką z charyzmatem ogarniania rzeczywistości, czy żyjącą w czystości dziewicą, która mimo bycia analfabetką staje się poczytną autorką – jeśli Chrystusowi tak się podoba, może cię posłać, byś głosiła słowo. I nie ma znaczenia, że jesteś osobą świecką – też możesz stać się narzędziem reformy Kościoła.

Elżbieta Wiater – doktor teologii, historyk, publicystka. Zafascynowana duchowościami dominikańską i bendyktyńską.

Średniowiecze to bardzo długa epoka – tysiąc lat historii. Niejednolita, zawierająca w sobie wiele kryzysów i renesansów. W naszym kręgu kulturowym najmocniej charakteryzuje ją przemożna rola chrześcijaństwa – zarówno w jej rozwoju, jak i przemianach, jakie przyniosła.

W ustach wielu współczesnych nazwa tego okresu funkcjonuje jako forma obelgi, ponieważ jest łączona z ciemnotą, zacofaniem i brakiem równości, a szczególnymi ofiarami mają być kobiety. Swoje stanowisko ujmę tak: źródła temu przeczą…

Obraz, który się z nich wyłania, wskazuje raczej na to, że w miarę jak ideały zawarte w Ewangeliach przenikały społeczną mentalność, coraz więcej praw zyskiwali ci, którzy pierwotnie byli ich pozbawieni.

Co więcej, kolejne wyraziste postacie mocnych kobiet, kształtujących nie tylko życie rodzinne czy lokalne, ale nawet międzynarodowe, często swój autorytet czerpały właśnie z tego, że cieszyły się opinią świętości.

Do tego galeria typów świętych kobiet wieków średnich jest oszałamiająca. Od żyjących za klauzurą mniszek, których klasztory stawały się centrami edukacji, po budowane w miastach beginaże, które pełniły taką funkcję dla klas niższych – mieszczaństwa i bogatego chłopstwa.

Fragment Wstępu