Hans Hermann Hoppe - Ekonomia i etyka własności prywatnej

Hans Her­mann Hoppe, to jeden z naj­wy­bit­niej­szych współ­cze­snych przed­sta­wi­cieli liber­ta­ria­ni­zmu oraz Austriac­kiej Szkoły Eko­no­micz­nej, a zara­zem naj­wy­bit­niej­szy uczeń jed­nego z lide­rów ASE, Mur­raya N. Roth­barda. Eko­no­mia i etyka wła­sno­ści pry­wat­nej, to druga już – po Demo­kra­cja, bóg który zawiódł — pozy­cja tego autora wydana przez Fijorr Publi­shing. W Eko­no­mii i etyce…prze­szedł samego sie­bie. Roz­pra­wia się z socjal­de­mo­kra­cją, inter­wen­cjo­ni­zmem, pań­stwem opie­kuń­czym i teo­riami eko­no­mii dobro­bytu, wyka­zu­jąc ich miał­kość inte­lek­tu­alną, żeby nie powie­dzieć uto­pię, a nawet fałsz. Pra­wie 450 stron inte­lek­tu­al­nej rozkoszy!

Przed­mowa

Upa­dek socja­li­zmu w całej Euro­pie Wschod­niej, uwi­docz­niony w naj­bar­dziej dra­ma­tyczny spo­sób przez wyda­rze­nia 9 listo­pada 1989, dnia, który na zawsze zosta­nie zapa­mię­tany, kiedy Niemcy ze Wschodu i Zachodu zjed­no­czyli się, poru­szeni i ura­do­wani, na szczy­cie Muru Ber­liń­skiego, przy­dał cen­tral­nej tezie niniej­szego tomu więk­szego popar­cia i aktu­al­no­ści niż kie­dy­kol­wiek mogłem liczyć.

Wstęp

Bez względu na to, czy te roz­wa­ża­nia doty­czą tema­tów gospo­dar­czych, takich jak zatrud­nie­nie, odsetki, pie­niądz, ban­ko­wość, cykle koniunk­tu­ralne, podatki, dobra publiczne lub wzrost, pro­ble­mów filo­zo­ficz­nych, jak pod­stawy wie­dzy oraz w szcze­gól­no­ści zwią­zek eko­no­mii z etyką, czy też rekon­struk­cji i teo­re­tycz­nego wyja­śnie­nia zja­wisk histo­rycz­nych i socjo­lo­gicz­nych, jak wyzysk, powsta­nie i upa­dek cywi­li­za­cji, poli­tyka mię­dzy­na­ro­dowa, wojna, impe­ria­lizm, rola idei i ruchów ide­olo­gicz­nych w prze­biegu ewo­lu­cji spo­łecz­nej – wszyst­kie pro­wa­dzą osta­tecz­nie do tylko jed­nego wnio­sku: prawo wła­sno­ści pry­wat­nej jest nie­wąt­pli­wie słuszną, abso­lutną zasadą i pod­stawą cią­głego, „opty­mal­nego” postępu gospo­dar­czego. Do powsta­nia z ruin socja­li­zmu i prze­zwy­cię­że­nia sta­gna­cji zachod­nich państw opie­kuń­czych może wystar­czyć wyłącz­nie bez­kom­pro­mi­sowa pry­wa­ty­za­cja wszel­kiej uspo­łecz­nio­nej, czyli pań­stwo­wej wła­sno­ści oraz usta­no­wie­nie spo­łe­czeń­stwa opar­tego na umo­wach i posza­no­wa­niu abso­lut­nego cha­rak­teru prawa wła­sno­ści prywatnej.