Ireneusz Lisiak - Skazani na zapomnienie. Żydowski Związek Wojskowy

Bogato niuansowane, czasami tryskające humorem prostolinijnym, częściej zaś kpiną metaforyczną, delikatną, wielowarstwową, choć zawsze ostrą niby brzytwa felietony Michalkiewicza dosięgają wrogów (głównie wszelkiej maści lewaków i farmazonów) w czułe miejsca. Tam zaś, gdzie autor rezygnuje z kpiarstwa na rzecz przekazu prelekcyjnego dostajemy wykład, charakteryzujący się żelazną logiką i użyciem argumentów, których celność demoluje przeciwnika.(...). Wstępem opatrzył Waldemar Łysiak.

Tym razem znany historyk wyszedł z archiwów i opisał to co widział na własne oczy jako student a potem naukowiec w San Francisco, Los Angeles i Waszyngtonie czyli jak cywilizacja śmierci przejęła Stany Zjednoczone.

Ostrzegam, że zapoznawanie się z takimi sprawami - analiza pociągających występków - jest bardzo niebezpieczna. Nie można otrzeć się o Zło - nawet jako postronny obserwator - i wyjść z takich doświadczeń zupełnie nienaruszony. Mimo wszystko jednak, bez wiedzy o tych rzeczach, nie można im przeciwdziałać. 

Fragment książki

Pokłóciliśmy się o Internet, naturalnie nie o samą akcję, tutaj nie ma wątpliwości, pierwsze zgony wywołane rzekomym wirusem chyba nawet nie były zgonami, skorzystali z żywych trupów, bali się uruchomić czynnego wirusa. Zresztą nie było powodu, przecież plan był genialnie prosty, skoro nowy wirus atakował wszystkie organy i dzielił wszystkimi znanymi chorobami, każdy zgon dawał się tłumaczyć wirusem. Wystarczyło powtarzać w telewizjach całego świata, że ten czy tamten, zanim dostał zawału, zanim wykończył go koklusz, nim po ataku padaczki odgryzł sobie i zadławił się własnym językiem, korzystał z komputera i odwiedzał zupełnie bezpieczne strony. A kto nie miał w 2020 roku komputera, kto nie miał Internetu?

Przyszedł rok 2020 i Ci sami Czytelnicy, którzy mówili o przerysowanej metaforze, zgodnie krzyknęli, że nie tylko miałem rację, ale koniecznie trzeba Pokój pokazać światu zanim ziszczą się kolejne etapy budowania społeczeństwa bezpostaciowego, gdzie dla człowieka zabraknie miejsca. Spełniam to życzenie z nadzieją, że wszystko jeszcze uda się uratować, a co zostało utracone, będzie przywrócone.

Autor