Jarosław Szarek - 1920. Prawdziwy Cud nad Wisłą. Przebudzenie Polaków

Wspomnienia wojenne 1918–1920 Tadeusza Kossaka są barwnym zapisem dramatycznych zmagań o niepodległość Polski na froncie wschodnim. Wybitny dowódca przenosi nas w swych wspomnieniach na pole walki z bolszewikami, kreśląc wspaniały fresk blasków i cieni ułańskiego życia.

Walczący o "nowy ład" bolszewicy ujrzeli unoszącą się wysoko nad ziemią Bożju Matjer. Było to tak niezwykłe i porażające spotkanie, że czerwonoarmiści rozpoczęli pośpieszną ucieczkę, co w konsekwencji zapobiegło ich dalszemu marszowi na Zachód. Ta Boża interwencja posłużyła Autorom do przedstawienia interesującej i wielowątkowej opowieści o Polsce i Polakach, których losy były (i są) nierozerwalnie złączone z Wszechpośredniczką Łask - Maryją.

Bitwa Warszawska 1920 roku, przywołana w tytule, jest pretekstem do opowiedzenia o sprawach, które przy okazji wspomnienia wojny z bolszewicką Rosją umykają naszemu oglądowi. Autorzy pokazują, jak wielką rolę w tej wojnie odgrywała bolszewicka dezinformacja i propaganda kierowana do społeczeństw Europy Zachodniej.

O wielkim "Cudzie nad Wisłą" przez całe dziesiątki lat trwała zmowa milczenia [...]. Na nową diecezję warszawsko-praską Opatrzność Boża niejako nakłada dzisiaj obowiązek podtrzymania pamięci tego wielkiego wydarzenia w dziejach naszego Narodu i całej Europy, jako miało miejsce po wschodniej stronie Warszawy.
Św. Jan Paweł II, Warszawa, 13 czerwca 2020

Ta porywająca opowieść rzetelnego historyka i znakomitego publicysty przy pomocy słowa podejmuje walkę o pamięć Powstania Styczniowego. W barwnych obrazach przypomina historie 1863, 1864 i 1865 roku. Broni znaczenia słowa "patriotyzm" i nazywa po imieniu tchórzostwo i zdradę.

Wielki historyk i obrońca polskiej wolności, Bohdan Cywiński, napisał, iż "do Rosji nie wolno się zbliżać na kolanach. To śmierć" (B. Cywinski, Obok Orła znak Pogoni, Kraków 2013, s. 148). To właśnie groźne memento wyraża także z wielką siłą ta książka. Ono jest groźne dla tych, którzy decydują się dzisiaj, po 10 kwietnia 2010 roku, podchodzić na kolanach do Rosji.

W 1916 roku miał trzydzieści cztery lata. Gdy przekazywał urząd prezydenta swojemu następcy, Erskinowi Childersowi, był rok 1973, a on sam miał lat dziewięćdziesiąt jeden i był niewidomy. Nie znajdziemy chyba w XX-wiecznej Europie drugiego polityka, któremu by było dane tak długo oddziaływać na losy swojej ojczyzny i którego rola w kształtowaniu życia politycznego ojczyzny nie kończy się wraz z jego odejściem. Warto, żeby polscy czytelnicy poznali tego wybitnego męża stanu.

Prezydent Irlandii, Eamon de Valera to jeden z bardziej zapomnianych polityków katolickich XX wieku. Książka Pawła Toboły-Pertkiewicza wypełnia tę lukę znakomicie.

Prof. dr hab. Grzegorz Kucharczyk