Katarzyna Pytlarz (opr.) - Cuda Świętego Maksymiliana Marii Kolbego. Świadectwa i modlitwy

Publikacja stanowi kwintesencję spostrzeżeń ojca Kolbego na temat związku Żydów i masonerii wraz z odniesieniem do ich relacji do Kościoła katolickiego i Rzeczpospolitej okresu międzywojennego. W wyborze tekstów znajdują się także artykuły poruszające zagadnienia teologiczne. Sprawy proste i jasne dla ojca Kolbego są dzisiaj tymi, które politycznie poprawni „postępowi Europejczycy” obowiązkowo wyszydzają i cenzurują. Mimo upływu kilkudziesięciu lat należałoby zastanowić się nad wyjątkowo aktualnością spostrzeżeń św. Maksymiliana także i dziś.

„Cały chciał być dla Boga i cały dla ludzi, a wszystko czynił przez Niepokalaną. Dlaczego? Bo Ona niczego nie zatrzymywała dla siebie, ale wszystkim się dzieliła – najpierw z Bogiem, a później z innymi. Kolbe pragnął Ją w tym dawaniu naśladować.”
Fragment wstępu

Po świętach wielkanocnych przywieźliśmy sześciomiesięczną córeczkę ze szpitala. Znajdowała się w bardzo ciężkim, wręcz nieuleczalnym stanie, jednak za sprawą o. Maksymiliana Kolbego została uzdrowiona.

Mój mąż zachorował bardzo poważnie na serce. W dniu Trzech Króli przechodził w szpitalu ciężki atak, występowały poty, silne osłabienie, utraty przytomności. W tych chwilach zwróciłam się do o. Kolbego z pełnym spokojem: „Ojcze Kolbe, przyjdź tu, do łóżka męża, a on nie umrze”. Atak szczęśliwie minął.

W książce znajdziesz świadectwa cudów, chronologię życia ojca Maksymiliana Marii Kolbego, a także przejmujące nabożeństwa drogi krzyżowej.

Broszura autorstwa Jędrzeja Giertycha (1903–1992) to kompilacja dwóch artykułów z „Opoki”. J. Giertych odpiera zarzuty stawiane św. Maksymilianowi Kolbe, twórcy Rycerstwa Niepokalanej jakoby był „antysemitą”. W drugiej części broszury dotyczącej osoby Janusza Korczaka, J. Giertych zabiera głos w sprawie częstych porównań Założyciela Niepokalanowa i jego męczeńskiej śmierci ze śmiercią Korczaka.