Leon XIII – Tametsi futura

Różaniec składa się z dwóch części różnych, lecz złączonych z sobą: z rozmyślania tajemnic i modlitwy ustnej. Otóż taki sposób modlenia się wymaga od człowieka pewnej szczególnej uwagi, bo żąda, by nie tylko skierował w jakikolwiek sposób umysł swój ku Bogu, lecz by się pogrążył w rozpatrywaniu i rozważaniu tajemnic. W istocie nie ma nad te rzeczy nic większego ani bardziej godnego podziwu, bo są to zasadnicze tajemnice chrześcijaństwa.

Papież uważa za konieczne, aby filozofię oprzeć na zdrowych i mocnych podwalinach, aby z niej uczynić „szkołę przygotowawczą i pomoc dla chrześcijaństwa” (Orygenes), „przewodniczkę do Ewangelii” (Klemens Aleksandryjski). Zadaniem jej winna być obrona i ozdoba nauki katolickiej, dobro ogólne społeczności ludzkich, wzrost wszystkich innych umiejętności. Należy przeto przywrócić złotą wiedzę św. Tomasza on wytknął szeroki gościniec dla prawdziwej chrześcijańskiej filozofii.

Encyklika papieża Leona XIII o poświęceniu się ludzi Najświętszemu Sercu Pana Jezusa. Papież nie tylko zachęca do tego aktu, mówiąc przy tym o korzyściach jakie z niego wynikają, ale również wskazuje na prawdziwy sens takiego poświęcenia: "Serce Boże jest symbolem i żywym obrazem nieskończonej miłości Jezusa Chrystusa, która nas pobudza do odwzajemnienia się również miłością. Dlatego jest rzeczą najzupełniej odpowiednią poświęcenie się temu Najświętszemu Sercu. Poświęcenie zaś takie nie jest niczym innym, jak oddaniem się Jezusowi Chrystusowi, ponieważ wszelki objaw czci, hołdu i miłości względem Bożego Serca odnosi się w rzeczywistości do osoby samego Chrystusa".