Leon XIII – Testem benevolentiae

Różaniec składa się z dwóch części różnych, lecz złączonych z sobą: z rozmyślania tajemnic i modlitwy ustnej. Otóż taki sposób modlenia się wymaga od człowieka pewnej szczególnej uwagi, bo żąda, by nie tylko skierował w jakikolwiek sposób umysł swój ku Bogu, lecz by się pogrążył w rozpatrywaniu i rozważaniu tajemnic. W istocie nie ma nad te rzeczy nic większego ani bardziej godnego podziwu, bo są to zasadnicze tajemnice chrześcijaństwa.

W tej jednej z najsłynniejszych encyklik „ekonomicznych” papież Leon XIII odrzuca zasadę socjalistyczną, wedle której państwo powinno zagarnąć wszelką własność prywatną i zamienić ją w dobra publiczne, gdyż sprzeciwia się ona naturalnym prawom każdego człowieka, wykrzywia powołanie państwa i godzi w spokój i bezpieczeństwo publiczne. Postuluje, aby podstawą, na której należy oprzeć dobrobyt ludu, była nietykalność własności osobistej, a także by zaradzać złu przez pomoc i współdziałanie Kościoła.

Encyklika papieża Leona XIII o poświęceniu się ludzi Najświętszemu Sercu Pana Jezusa. Papież nie tylko zachęca do tego aktu, mówiąc przy tym o korzyściach jakie z niego wynikają, ale również wskazuje na prawdziwy sens takiego poświęcenia: "Serce Boże jest symbolem i żywym obrazem nieskończonej miłości Jezusa Chrystusa, która nas pobudza do odwzajemnienia się również miłością. Dlatego jest rzeczą najzupełniej odpowiednią poświęcenie się temu Najświętszemu Sercu. Poświęcenie zaś takie nie jest niczym innym, jak oddaniem się Jezusowi Chrystusowi, ponieważ wszelki objaw czci, hołdu i miłości względem Bożego Serca odnosi się w rzeczywistości do osoby samego Chrystusa".