Michał Wojciechowski - Między polityką a religią

To nie jest książka o szczepionkach, których - jak sie pewnie większości Polaków wydaje - Ewa Kopacz nie kupiła, gdyż bez specjalnego rozgłosu zrobiła to. Tylko, że kupiła je nie wtedy, kiedy wszystkie inne kraje je kupowały, i niestety nie te, co należało wówczas kupić.

To książka o tym, jak dla utrzymania dobrego PR i statusu "zielonej wyspy" wolnej od pandemii manipulowano opinią publiczną i lekarzami. To książka o tym, do czego jest zdolna dla utrzymania władzy zrobić Ewa Kopacz. Wstrząsająca, znakomicie udokumentowana historia, która nigdy miała nie wyjść na jaw.

Być konserwatystą i nie znać Russella Kirka to jak być filozofem i nie znać Platona. Interesować się myślą polityczną i nie znać Kirka to jak być fizykiem i nie słyszeć o Newtonie.

Kucharczyk starannie i rzetelnie rekonstruuje konserwatywne przesłanie Kirka w taki sposób, że jednocześnie otrzymujemy w tle panoramiczny obraz konserwatyzmu amerykańskiego, zarówno w tych jego przejawieniach, które były szczerym złotem, jak i łudzącą miką, co dotyczy zwłaszcza nazywanych niesłusznie konserwatystami liberalnych apologetów „wolnego rynku”, jak i tzw. neokonserwatystów, będących jedynie demokratycznymi imperialistami. I również z tego powodu książka Kucharczyka winna być lekturą obowiązkową.

Prof. Jacek Bartyzel

Profesor Grzegorz Kucharczyk o swojej książce:

Profesor Grzegorz Kucharczyk o swojej książce:

Pierwsza książka-dokument pokazująca ogromną skalę przemysłu pogardy wobec śp. Lecha Kaczyńskiego. Autor wykonał gigantyczną pracę nad źródłami, gromadząc w swojej publikacji zarówno oryginalne wypowiedzi wyszydzające Lecha Kaczyńskiego, pokrętne tłumaczenia reprezentantów salonu III RP, jak i komentarze polityków i publicystów próbujących zdefiniować i wyjaśnić ponury fenomen przemysłu pogardy. Dla wielu ta książka może być szokiem, jak wielkie siły zostały zaangażowane w celowe niszczenie Prezydenta RP. Lektura obowiązkowa!

Czy Polacy wciąż tworzą wspólnotę narodową? Czy III RP to pasmo klęsk i porażek, czy również sukcesów tylko nie chcemy lub nie umiemy ich dostrzec? Czemu nie mamy być z nich dumni? Jak zbudować silne państwo, którego nie będziemy musieli się wstydzić? Wreszcie: dlaczego wyjaśnienie katastrofy smoleńskiej jest tak bardzo ważne dla przyszłości Polski, jej pozycji na arenie międzynarodowej, ale także dla nas, jako wspólnoty?