Przegrana wojna. Konflikt na Ukrainie, beneficjenci i bankruci

W swojej klasycznej już pracy o propagandzie wojennej Arthur Ponsonsby napisał: „Kiedy wybucha wojna, pierwszą jej ofiarą jest prawda”. Ta opinia, wypowiadana przez wiele osób od czasów starożytnej Grecji, znalazła potwierdzenie również w czasie wojny na Ukrainie. Konflikt ten w pokazał, iż mimo wszelkich deklaracji o niezależnym dziennikarstwie i obiektywnej nauce, państwa demokratyczne są w stanie w jednej chwili uruchomić potężne machiny propagandowe i zarazem wszystkie dostępne instrumenty cenzorskie, aby w mediach obecna była tylko jedna, słuszna z punktu widzenia pewnych interesów politycznych, opinia. Nie ma w zasadzie miejsca na dyskusje, na starcie opinii, chłodne argumenty i rzeczowe analizy. Wszystko zastąpiono emocjami, podgrzewanymi nieustannie przez media.

Fakty są jednak takie, że wojna ta, podobnie jak inne wojny, nie jest niczym wyjątkowym, zaskakującym czy szczególnie drastycznym. Jak zauważa jeden z autorów tomu, wojna jest częścią natury ludzkiej, a inną jej częścią jest umiejętność posługiwania się rozumem i zdolność do refleksji ponad emocjami. Wojna, zwłaszcza prowadzona w państwie graniczącym z Polską, wymaga przede wszystkim takiej właśnie refleksji, chłodnej, zdystansowanej i niepoddającej się kreowanym przez media uczuciom. Podobnie jak w wypadku innych wojen, Polska, tak jak każdy dojrzały kraj, powinna przede wszystkim zbadać tę sytuację pod kątem własnych interesów jako państwa oraz interesu Polaków jako obywateli tego państwa. Aby to jednak zrobić, należy spokojnie przeanalizować wszystkie opcje, pozwalając dojść do głosu różnym stanowiskom i nie zakładając z góry, które z nich będzie słuszne.

Premier Wielkiej Brytanii stwierdził kiedyś, że jego kraj nie ma przyjaciół, a tylko interesy. Poddany wpływowi emocji człowiek może oburzyć się na to stwierdzenie jako na niemoralne, ale jest ono faktem w stosunkach międzynarodowych i każdy polityk powinien się nim kierować. W polityce zagranicznej nie ma i nie będzie przyjaciół, a jedynie interesy, a kto naiwnie wierzy w coś innego, ten ponosi tego smutne konsekwencje. Jak pamiętamy, w czasie II wojny światowej Polska poniosła olbrzymie koszty wiary w rzekomą przyjaźń mocarstw, wychodząc ostatecznie z wojny jako jedno z najbardziej zniszczonych i przegranych państw. Powinniśmy mieć to na uwadze i zachowywać się dojrzale – tak jak inne, poważne państwa.