Stanisław Załęski - O masonii w Polsce

Masoneria, jako organizacja o skrystalizowanym już programie, wystąpiła po raz pierwszy na widownię dziejową w okresie poprzedzającym wybuch wielkiej rewolucji francuskiej. Prądy i ruchy analogiczne, to jest zmierzające do obalenia istniejących ustrojów państwowych i propagujące walkę z Kościołem katolickim, przejawiały się w ciągu naszej ery wielokrotnie, traktowanie ich jednakże jako zawiązków masonerii, jest rzeczą nieumotywowaną.
Ruchy te bowiem posiadały charakter czasowy, sporadyczny i historia ich nie wykazuje ani ciągłości, ani jednolitości programu i kierownictwa, czyli żadną miarą, jak to czynią historycy masonerii, fermentów tych nie można traktować, jako przejawów tej samej, opartej o wiekową tradycję organizacji.
Faktem ustalonym jest, że dopiero w epoce poprzedzającej wybuch rewolucji francuskiej powstały na ziemiach Francji, a później w całej Europie, tajne organizacje, utrzymujące ze sobą stały kontakt, posługujące się tym samym rytuałem, uzależnione od zakonspirowanej centrali.

Hasła walki z religią, z Kościołem, z wartościami nadprzyrodzonymi rozbrzmiewają dzisiaj wszędzie: w szkole, w biurach, w instytucjach publicznych, urzędach, przy warsztatach pracy, w klubach politycznych i w sejmie. Jest to rezultat wytężonej, od lat szeregu trwającej propagandy, ogarniającej stopniowo wszystkie dziedziny życia. Źródła tej propagandy, której ośrodek główny leży poza Polską — są wprawdzie bardzo różnorodne, ale cele są te same. Propaganda ta zmierza do całkowitego spoganizowania Polski. Głównym i najpotężniejszym ośrodkiem antykościelnej i antyreligijnej działalności na ziemiach naszych jest masoneria. Czterokrotnie udało się, dzięki szczęśliwemu zbiegowi okoliczności, wejść w posiadanie autentycznych dokumentów masonerii.